Gerçeklerin ayırt edilemediği bir dünya düşünün. Hayallerin içinde sürüklenip giderken darbeler alan bir kız. Hayatının bilinmezliği onu hapsetmişken bir internet sitesinden tanıştığı gizemli çocuğun onu özgürlüğüne kavuşturacağını düşünüyordu. Bunaltıcı dünyasının çıkışı olduğuna inanıyordu. Ama yanılıyordu. Her şey yeni başlıyordu. Gerçek hayatının çıkışını ararken her şey tepetaklak olacak, açılan kilit onu bambaşka kimsenin bilmediği bir diyara sürükleyecekti. Ve bu diyar bildiği bütün gerçekleri değiştirecekti. -Kapak için @edaksapoglu' na çok teşekkür ediyorum. -

"Ve ateş kül oluncaya dek yanmaya devam etti. Su ise buhar olacağını bilmesine rağmen savaşından vazgeçmedi.'' Masal on sekiz yaşını doldurduğunda kaldığı yetimhaneden ayrılmak zorunda kalmıştı. Bu arada eski yurt müdürü tarafından ona İstanbul'da bir kolejde burs ayarlanmıştı. Kendine kalacak bir yer bulması gerekiyordu artık. Bir yandan da İstanbul'a geldiğinde etrafında ilgiyle dolaşan insanlar ve karşısında köle olacak bir beyaz atlı prens hayal ediyordu. Ancak ne yazık ki hayat masallardaki gibi değildi. Zaten "Bir varmış bir yokmuş" yerine "Lanet olsun!" ile başlayan bir masaldan ne beklenirdi ki? Masal, karşısına çıkan, sırlarla dolu, karanlık Rüzgar'ın gizemini çözmeye çalışırken kendini ona âşık buluverecekti. Bu kitap 2015 yılında Epsilon Yayınevi ile raflarda yerini aldı.

Günümüz anneanneleri biz olsak nasıl olurdu ? Whatsapp’larda dantel örneği resmi atan , Wattpad’lerde hikaye yazan, Facebooklarda sürten , Twitterda takipçi yarışı yapan cool anneanneler mi olurduk ? Yoksa , torunları için münasip bir eş adayı arayan , dedikodunun anasını ağlatanlardan mı ? Belki de her ikisi de … Peki onlar nasıl anneannelerdi ?

Bazı yalanlar vardır, gerçeklerden çok daha az can yakıcı. ♥ Korkunç bir iftiranın ardından atılan tokadın başlattığı bir oyun. Tamamen yalan ağlarıyla çevrilmiş bir aşk. Gerçeklerden bihaber genç bir kız. İntikam almak için can atan genç bir erkek. ♥ Azra yalanlarla dolu havuzda gün geçtikçe daha çok boğulurken, Aras Azra’yla geçirdiği günler boyunca annesinin ölümünün ardından düştüğü dipsiz kuyudan yavaşça gün yüzüne çıkıyordu. Aras, Azra’nın sayesinde asıl benliğine kavuşurken gerçekler ortaya çıktığında her şey için geç kalmış olacaktı. Çünkü Dostoyevski’ye göre insan, elindekinin değerini zaten onu kaybedince anlardı. ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ☞ Kapak tasarımı: MissBollywood ©Tüm Hakları Saklıdır | All Rights Reserved.

"Kapımın önünden başka bayılacak yer bulamadın mı?" "Sen ne kadar kaba bir adamsın ya? Sanki ben seçtim bayılacağım yeri! Hatta inanır mısın? Kapının önünden geçerken dedim ki burası bayılmak için çok uygun bir yer. Burada bayılırsam dağdan inen bir takım elbiseli ayı gelir ve beni kurtarır! O ayı da sen oldun!" "Sen benimle dalga mı geçiyorsun? Bana ayı mı dedin sen?" "Ben sana takım elbiseli ayı dedim. Sadece niye bir kısmını alındın ki?" * "Bu yazı da ne?" "Dikkat! Mafya var!" "Hadi ya! İyi ki okudun! Benim okuma yazmam yoktu zaten" "Sen kültürsüz bir mafya mısın? Hiç yakıştıramadım! Çok ayıp! İstersen öğretebilirim!" "Hay Allah'ım sen bana sabır ver! Sülük gibi yapıştın bir de gitmiyorsun ya! Ben sana ne yazıyor demedim! Niye arabamın camındaydı bu?" "Hani bebek olan arabalara yazıyorlar ya 'dikkat! Bebek var!' ben de düşündüm ve dedim ki mafya olan arabaya 'dikkat! Mafya var' yazmak gerekir? Kötü mü düşünmüşüm?"

“Bir peri masalıydı. Ama sonu kötü bitecekti…” Korkunun en şiddetlisini tattığını düşünmüştü. Daha şiddetlisi vardı. Kötülüğü her yönüyle gördüğünden emindi. Ondan gizlenen o kadar çok yönü vardı ki… Ve yalan söyleyenin yalnızca kendisi olduğunu sanmıştı. Yanıldığını anladığındaysa, en büyük acıyı tattı. Aşk. Nereden bilebilirdi ki en beklenmedik anda onu bulacağını? Bulduğunda, bu duyguyu yaşamamış olmak için yalvardı. Lilybell Jamie Warner, ailesinin öldürülmesinden sonra hayatının daha kötüye gidemeyeceğini düşünüyordu. Ta ki, Sirenler’in karanlık dünyasına çekilene kadar. “Ardından fark ettim. Karanlık beni kendine çekmiyordu. Aksine, oradaydı her zaman. Çünkü karanlık bendim.”