Vampir içinde #1-15.12.2016- Vampir içinde #4-15.06.2017- Vampir içinde #2-15.06.2018- Vampir içinde #3-15.06.2019- Vampir içinde #3-15.06.2020- Başlangıç-21.08.2016- (DÜZENLEMEDE) Yanlış seçilen Erkek Vampir Lisesi... .... "Sen kimsin ve odamda ne arıyorsun?" "Şey burası benim odam,siz yanlış geldiniz galiba.." "Benim değil de senin yanlış geldiğin kesin..." ... "Sen benimsin yani sen benim Doğuşumsun" "Sen de benim Dolunay'ımsın" ... Saflığının ödülünü alan bir kız mı yoksa her şeyi boşuna yaşamış bitik bir kız mı.. Karar sizin.... Facebook : Erkek Vampir Lisesinde Tek İnsan Kız

Avuç içi duvara değdiğinde zaman acıya karıştı. Elini duvara sürterken yavaş adımlar attı. En az tanık olduğu gece kadar siyaha boyanmış saçları, belinde sallandı ve gündüzü karaladı. Botlarının tanıdık sesi artık yabancılaşmıştı. Duvarların bittiği yerde basamaklar vardı. Soğuk duvardan çektiği eli, ölü bir ruhu resmetmek istermiş gibi zayıf bedeninin yanında sallandı. Basamaklardan inerken, ölen bir zamanı temsil eden çerçevelerde gözleri yerine elleri dolaştı. Son basamak aslında ilk basamaktı. Tamamen buz tutmuş şömineyi geçtiğinde, botlarının tabanları karla kaplı yerle buluştu. Artık kan kokusu bir silahın sesi kadar yakındı. Gözlerini yavaşça kapadığında, artık geriye dönüşü yoktu.

(Kitap düzenleneceği için bölümler kaldırıldı) Ankara her zaman gözümde hayallerimin şehriydi, şimdiyse ona pekte iyi gözlerle bakmıyordum doğrusu. Antalya'da hayatım çok daha sadeydi. Yalnızdım öncelikle, annem bile fark etmezdi bazen evin içinde beni. Hayaletten farkım yoktu. Ve hayatımdaki tek sorun en sevdiğim kitap serisinin bitmiş olmasıydı. Ankara'ysa benim için dönüm noktası olmuştu. Aslında '' İlk '' lerimin şehri de denebilir. İlk dostlarım, ilk aşkım, ilk öpücüğüm, ilk partim, ilk içkim, ilk düşmanım, hatta son olmasını umduğum ilk kaçırılmam. Antalya'daki halime bakıyorumda o zamanlar tüm bunlar başıma gelmiş olsa yerle bir olmuştum, yıkılmıştım şimdiye. Oysa şuan her darbeye rağmen ayaktaydım. Güçlenmiştim belki, büyümüştüm. O benim '' İlk'' lerimin baş rolüydü. Ona dair her şey hafızama kazınmıştı. Keşke kötü olanları silebilseydim. diye mırıldandı içimden bir ses. Ona hak verdim. En mutlu anlarım onunlaydı belki ama en mutsuz anlarımda onun yüzündendi. Sanki beni bir yandan öldürüyor bir yandan hayatta tutuyordu O. Bildiğim tek şeyse o olmadığında tamamen öleceğimdi.

Yankı gökyüzünü izlemeyi seviyor. Yeşil gözleri, gün batımında alev alan Anka'yı arıyor. Ona inanıyor. Yirmi iki yaş efsanelere inanmak için geç değil, ama kız çocuğu olmak için geç, biliyor. Zihninde bir karanlık; onunla aynı adı taşıyor. Onun olduğu yerde nedense hep yağmur yağıyor. Hissediyor; yağmur daima dilinden anlıyor. Giray az önce ortadan kayboldu. Zaman, onun için tersine akıyordu. Önünde gelecek değil, geçmiş duruyordu. İçinde bir yangınla doğdu, dumanı onu önce sardı, sonra boğdu. Yalnızlığın bıraktığı yakasını Yankı tuttu, adı anneye benziyordu. Ama gri gözler annesini hatırlamıyordu. Hesaplıyordu; yirmi yedinci yaşına mezarda basıyordu. Genç kadın yürüdü. Yeşil gözleri, yağmur için toplanan kurşuni renklere takıldı. İçindeki karanlık, ona belirsizliğin adını fısıldadı. O buradaydı. Yalnız kalmış bir çocuk gülüşü, geçmişten kopup geldi. Zaman geçti, yağmur yağdı. Bulutlar yeryüzüne çöktü. Yeşil gözlere duman yansıdı. O buradaydı. Dumana benziyordu. Ne kadar da belirsiz... Zamana karışıyordu, ne kadar da belirsiz. Geçmişten geliyordu, ne kadar da belirsiz. O buradaydı. Gözlerinin rengi gri, ne kadar da belirsiz... O kesinlikle buradaydı. Güneş battı. Anka'nın kanatları alev aldı. Yangının izleri gökyüzünde yankılandı. Ay karardı. Zaman geriye aktı. Geçmişte bir çocuğun sıkıştığı yalnızlık dumandandı. - Görebiliyorum, yaşın büyük. İçin çocuk. Giray, biliyorsun vicdanın kulakları sağırdır. Çocukken vicdan dilsizdir. Dedin ki insanla doğar vicdan, yalnızdır. Bir çocuk kadar güçsüz ve çiğdir. Daha büyümedin, bu çocuk kalbine dardır. Merhametin ıslak ve kirlidir. Vicdan insanın içindeki tanrıdır. Bilirsin, tanrının çocuklarla arası iyidir. - Bu kitap sizi gülmekten öldürmez ama eğlendirir. Sizi hüzne boğmaz ama eser miktarda ağlatabilir.

Uğraşma yarim kalbime girmeye.. Ben seni zaten alırım... !!!!!!!! © Kurgu ve kitap sadece bana aittir.Çalıntı yapılamaz.Alıntı yapılması, alınması ve kopyalanması takdirde resmi işlem başlatılacaktır.© © Dediklerimi dikkate almanızı öneririm.©

"Aylardır seni sevmemi bekliyordun.! Al işte artık sana karşı bir şeyler hissediyorum. Ben seni yüz üstü bırakıp gitmedim, sen gidecek misin?" Bakışlarım anında onu buldu. "Birbirimizi mi kıyaslıyoruz? Peki. Unutma Ateş, sen beni yatakta bir erkekle görmedin ama ben seni bir kadınla gördüm." Gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı ve tekrar bağırdı. "Bunu bir daha söyleme!" Artık sessizliğimi bozup bağırarak karşılık verdim. "Ne olur söylersem?! Anca mı aklına geldi burada seni seven bir Derin olduğu? Anca mı aklına geldi benim söylediklerimi umursamak?" Parmağımla sol göğsümü gösterip devam ettim. "Anca mı aklına geldi burada senin olduğun?" Kafasını iki yana salladı ve bana yaklaşıp sol göğsümün üstündeki elimi tuttu. "Ben hep oradaydım." Daha sonra tuttuğu elimi kendi göğsüne koydu. "Sende artık hep buradasın." Daha sonra beni kendine çekip kollarını bedenime sardı. "Ve bundan sonra hep yanımda olacaksın." ~ω~

" Ben gelincik severim, koparılmamış olanlarını. "

Dudaklarımın üzerinde dans eden yumuşak dudaklarla beraber kalçama konulan el beni şehvetin doruğuna çıkarmaya yetmişti. Vücuduma yayılan şehvet dalgasıyla beraber boğuk bir inilti etrafa yayıldı. Hissettiğim yoğun duygulara karşı koyamayıp elimi kömür karası yumuşak saçlara daldırdım. Bana gerçek yumuşaklığı kanıtlayan saçları elimi gıdıklayınca dudaklarımın arasından küçük bir kıkırtının firar etmesine engel olamadım. Bununla birlikte dudaklarımın üstündeki baskı kalktı ve sadece nefes alış verişlerimiz duyulmaya başlandı. İnip kalkan sert göğsüne elimi yasladım. "Ne oldu? Çok mu hoşuna gitti?" nefes nefese sorduğu soruya sadece başımı salayarak onayladım. Çok hoşuma gitmişti. Onun bana dokunması beni kendimden geçirmiş başka dünyalara götürmüştü. Elini kalçamdan çekip saçlarımı omzumdan sırtıma doğru attı. Yumuşak dokunuşlarına karşın mayışmıştım. Onun her dokunuşu beni çileden çıkartıyordu. Onu her zeremde istiyordum. Boynumu başparmağıyla hayali daireler çizerek okşamaya başladı. "istiyor musun bebeğim?" dedi büyük bir istekle. İstiyor muydum? Sonuna kadar. Mayışan bedenimin etkisiyle gözlerim kapanmak üzereyken "evet istiyorum. Her zeremde seni tatmak, bilmek, keşfetmek istiyorum" dedim gözlerim karanlığa hapsolurken. Onun ise eleri kalçama kaymış beraberinde boynuma sert öpücüklerini geçirmeye başlamıştı. Ruhumda iz bırakan adam, seni istiyorum! ஜ | dealamortes |

"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

Betül yetenekli bir aşçıdır. Çevresinin ısrarıyla evlenmek için evlilik görüşmeleri yapmaya başlar. Bu görüşmeleri yaparken ev sahibinin oğlu Yüzbaşı Fırat'a ilgi duymaya başlar. *atıfet:karşılık beklemeden duyulan sevgi (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.