Hrabia Aloisy Trancy zginął, a Ciel Phantomhive odszedł wraz ze swoim wiernym lokajem, Sebastianem Michaelisem. Okazuje się, że i oni zginęli, ale... Jaka jest prawda? Co tak naprawdę wie książę Walii i następca brytyjskiego tronu Edward Koburg, że postanawia ściągnąć do kraju wybitnego demonologa i łowcę demonów profesora Malcolma Ogilvie? Wraz z Ogilvie do Anglii przybywa jego młoda i spragniona przygód oraz sławy uczennica, Anastazja Molay. Gdzie zaprowadzi ich trop? Czym zaowocuje śledztwo? I co spotka ich w sercu Imperium? Kto stoi za śmiercią Phantomhive'a i Michaelisa? I czy oni aby na pewno zginęli?...

Lizbett Moreen, młoda kobieta cierpiąca na zaniki pamięci, od niemalże roku przebywa w szpitalu psychiatrycznym. Trafiła tam po wydarzeniach, które rozegrały się pewnej czerwcowej nocy. Wydarzeniach, które obudziły w niej to, co przez lata starano się wymazać z jej pamięci... Sara Hoover, ambitna i dociekliwa agenta FBI, oraz jej partner Tom Barton zostają wezwani do miejsca masakry, która rozegrała się w szpitalu psychiatrycznym. Pośród ofiar nie znaleziono ciała Moreen i Hoover, która schwytała ją w pamiętną czerwcową noc. Agentka przysięga, że schwyta swoją nemezis i drugi raz nie popełni tego samego błędu i nie okaże litości... Co wydarzyło się w zakamarkach szpitala psychiatrycznego? Jaki to związek z wizją mężczyzny o białej, pozbawionej narządów twarzy? Jaką rolę odegrali seryjny morderca o wiecznym uśmiechu, doktor w białej masce przesłaniającej usta i jego młody pomocnik zasłaniający blizny?

Wiecie, praca żniwiarza, tudzież shinigamiego, jest pieruńsko nudna. Nic tylko trupy, cinematic record i ostrzenie kosy śmierci. Ale tego dnia do naszego biura nie dość, że zawitała japońska delegacja żniwiarzy na czele z dziwacznym miłośnikiem jabłek - Ryukiem, a Ronald Knox zaprosił mnie na wieczorną imprezę z okazji międzynarodowej integracji, to mój przełożony William T.Spears skazał mnie na kolejne nadgodziny... I tak miałam osądzić duszę seryjnego mordercy Jeffreya Woodsa, czyli Jeffa the Killera... Ale zanim to nastąpi muszę zabrać go w podróż przez wspomnienia i lepiej poznać. Tylko wtedy mogę cofnąć go do żywych, albo... Rachu, ciachu i do piachu!

Odkąd pamiętam moim największym marzeniem było wzięcie udziału w weneckim karnawale. Od dziecka projektowałam maski i stroje, strojąc w nie laleczki z porcelany, które kolekcjonowałam. I kiedy wreszcie mój sen miał się spełnić, kiedy miałam tańczyć na Placu Świętego Marka i rozkoszować się lekkim kołysaniem gondoli... ...Lecz wyśniony sen zamienił się w najgorszy z koszmarów... Gdziekolwiek się pojawiłam, ciągnęłam za sobą mroczny cień, a weneckie kanały znaczyły strumyki krwi...

Bóg jest chyba przeciwko homo. Jak zareagowałby na wieść, iż Jezus przeszedł na tęczową stronę mocy? Opowiadanie powstało dla żartu, proszę o dystans do wszystkiego, co się tam znajdzie. Nie mam na celu obrażać niczyich uczuć religijnych. Tylko trochę. Wszystkie błędy są celowe. Tytuł baj @Ayatourking 5. w humorze, pozdrawiam XD