Devamlı ilerleyen değil, tek parçalık diziden bağımsız konu veya temalarda, bazen buradan sonra ne olurdu dediğimiz bölüm sonlarında buradayım! #Wattys2016 kazananı.

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Merhaba! Arkadaş arasında paylaştığım DefÖm kesitleri beğenilince kısa hikaye olarak yazmaya karar verdim. Tamamen hayal ürünü ve birbirinden bağımsız hikayeler olacaktır burada yazdıklarım :) Keyifli okumalar...

Benimle Yan Wattys 2014 adlı bitmiş olan hikayenin özel bölümlerinin toplanacağı kitaptır. Kapak yapımı; @RUROGRIME

"Aşık, Maşuk'una er ya da geç kavuşur. Alemi bu dünyadan ibaret sayarsan, kavuşamamışlardır. Ötelerin ötesinden haberdar isen, aşık maşukuna mutlaka kavuşur." • Güneşini kaybetmiş bir dünya, bitmiş bir kum saati, kökünden kopmuş bir çınar, tuzbuz olmuş bir dağ, yıkık bir dağ evi, içi solmuş sarı bir çiçek, yaşayan bir ölü artık Ömer. Tekrar yetim, tekrar öksüz... #wattys2016

Siz hiç kendinizi bir yaprak gibi hissettiniz mi? Gözlerimi kapatıp o gün olanları her hatırladığımda aynı hissi yaşıyorum. Rüzgârda iradem dışında savrulan bir yaprak gibiydim. Uzun süre boyunca sonunu hiç göremeden ve ne olacağını hiç bilemeden, hayatım yön değiştirip durdu. Sonra bir nehre düştüm ve yaşamım, o coşkun akışın yön vermesiyle devam etti. Yine seçimim dışında bir yolculuğa devam ediyordum ama en azından gittiğim yön belliydi. Akıntıyı karşı koyma isteğim ise cidden komikti. Bir yaprağın koskoca nehir karşısındaki şansı nedir ki? Belki de benim hayatla ilgili, herkesin kendi hayatında dönüm noktası dediği ilahî mesajım bu zor yolla gelmişti. Mesaj... Evet, her şey bir mesajla başlamıştı zaten. O gün gelen ve aptal bir gençlik heyecanıyla ardını hiç sorgulamadan cevapladığım bir mesaj... Kadir, kız arkadaşından gelen mesaj üzerine onun istediği yere gider ancak içine çekildiği şey beklediği gibi romantik bir buluşma olmayacaktır. Çünkü gittiği yerde onu bekleyen kişi sevgilisi değil Aslı'dır. Herkesin Deli Kız diye bildiği Aslı...

Ekmek de anne şefkati, kebap da babamın sıcaklığını... Künefe benim bebeğim. Bir de kaymağı varsa üzerinde durun ben bir dua ritüeli yapıp geleyim. Mutluluk zor değil. En yakın restorana gideyim. Bir buçuk İskender üzerine de kaymaklı bir künefe yerim dünyaları bana vermeseniz de olur... Sıfır beden olmayı biz de bilirdik lakin gerek yok. AA! Unutmadan! Müzik dediniz mi akla ilk ben gelirim.. Mesela; Fırından yeni çıkan baklava tepsisinin üzerine döküldüğünde şerbetin çıkardığı sesi mesela çok severim. O sesi dinleyerek huzur bulurum. Tüm baklavalı erkeklerde benim bebeğim. Ne var be! Kemiklerimiz iri diye baklavalı erkekleri sevmeyelim mi? En çok biz sevelim. Kışın bana sarıldığında benimle ısınacak o adam. Benim hamarat ellerim sayesinde adam gibi yemekler yiyecek Biz şişmanız ama en önemlisi biz de kadınız. Kıvrımlarımız da var sadece biraz daha dolgun kıvrımlar... Östrojen derseniz en alası biz de var. Biz daracık kabinlerde kendimize küçük gelen kıyafeti giymek için terler döken, zorluğu seven kadınlarız. Biz kendimize uygun kıyafeti bulabilmek için şehrin alışveriş mağazalarını fetheden araştırmacı kadınlarız. O yüzden bizi sevin! Bizi koruyun!

Defne ile Ömer'in içlerinde çektiği acıları dışa vuruşlarını anlatan hikaye...