Beni korkutan zifiri karanlık değildi.Beni korkutan dünyam olan gözlerinden mahrum kalmaktı. Sende kendimi bulmuştum adeta. Bir türlü anlayamamıştın galiba. Anlamamazlıktan gelmiştin ya da. Gel artık. Seninle mutluluk yağmurları altında şemsiyesiz kalmak istiyorum. Bazı isteklerim daha vardı sana. Beni bırakmasaydın mesela. Gecenin koyu yerinin sabaha en yakın an olduğunu bilmiyordun galiba. Öyleydi ama... Balık okyanussuz yaşayamaz . Okyanusunda balık olmadan anlamı kalmaz. Her zorluğu birlikte aşabiliriz biz . Ben Aras ın Durusuyum. Sen Duru nun Aras ısın. Yokluk ve varlık arasındaydık biz. Sen yokluğumuzdun ben ise varlığımız. Sen güneş ,yağmurdun ben ise gökkuşağın.Boş bir mezarlık gibi sensiz yüreğim. Sessizliğin kocaman , bitmek bilmeyen bir çığlık gibi. Çözemediğim bi matematik sorusu gibi. Topluyorum, çarpıyorum , bölüyorum ama bir türlü çıkaramıyorum.Sonucu bulamıyorum. Yoklugunda varlıgının bir parçası....Bitirmektense hiç başlamamak gibi.