Hayat hiç ummadığı bir anda tepetaklak olabiliyor. Ama bu tersine dönen dünya belkide tam olması gereken şeydi.... 21 NİSAN 2019

Sevilen ve Beğenilen fakat bazı aksilikler nedeni ile silinen kitabımız Yine ve Yeniden bizlerle.. Bir Nünü ve Hamza klâsiği ♥ Asabi polisimiz ve Çılgın karakteri ile kiminizi Otobüste , kiminizi Gece yorganın altında güldüren Kızımız... Çekişmeli başlayan bir Aşk ♡ karşılık bulacak mı ? kağıt üzerinde olan bu evlilik hikâyesinde acaba duygularda kağıt üzerinde kalabilecek mi ? Aşkın gücü Asabiyeti yenebilecek mi ? Ne çok soru var değil mi ? ( ışte bir soru daha ) kocam ile ilk mutfak alışverişine çıkışımızdı. Ama yine evren benden yana olmadı. Yahu bende biliyorum kocam yahuşuhlu , Ama yenecek türden değil. Neden etraftaki bayanlar kocama yiyecek gibi bakıyor ki ? "Nilüfer kolumu koparmayamı niyetlisin" " Sana ne , kol benim kocamın kolu sana mı soracağım " Gözlerim ,hala bize yandan yandan bakan sarı çiyandaydı. Asabi kocam yine birşeyler söylüyordu ama ona dikkatimi veremiyordum. Hoş gerci versem de birşey değişmeyecek , bir konu bulup tekrar tartışacaktık. Doğrusu kavga etmeyi ve tartışmayı çok seven bir Kocam var. sahteydi belki formaliteydi ama olsundu ! köşedeki esmer kız yine gözlerini üzerimize dikince, tırnaklarım ister istemez Hamzanın koluna saldırıya geçmişti. kocamı şöyle bir süzdüm. suç biraz da ondaydı yani... " O saçlar bir daha yapılmayacak " " Efendim ?" " Yok birşey, Sabah uyandığında aynaya bakınca anlarsın !" Tabiki de kocamın o güzelim saçlarını kesecektim.! Çantamdan çıkardığım kalp şeklinde olan pembe post-it'e ' EVLİYİM ' yazıp , Hamza farketmeden sırtına yapıştırdım. Çünkü o Artık evliydi...

"Evlenirsin EyvAllah'da gelin ben olmazsam sıkıntı büyük!" aşırı çılgın ,deli dolu bir kız düşünün biraz da çatlak ! kafaya koyduğunu yapan cinsten açık sözlü ,dobra dobra bu yüzden pek arkadaş edinemeyen , hayatına yabancıları sokmayı sevmeyen . " küçükken kızlar bebekleriyle oynarken ben, erkeklerle köpek dövüşü izlemeye giderdim . mahallede kavga olunca kızlar çığlık atarak kaçarken ben , bakkala koşup çekirdek alırdım. kızlar barbi bebekle hep aynı oyunu oynarken ben , bebegimin saçlarını kesip kel yapardım sonrada bebegimi kanserden kaybederdim. hayatıma ekşın ve atraksiyon sokmayı severdim . hele hele temiz kıyafetlerim iyice kirlenmeden üzerimden çıkarmazdım Beni sinir eden kızların o tertemiz saçlarına toprak atardım. ailemin tek çocuğu bendim . Şimdi ne ailem var nede o küçük çocuk, herşey değişecek , değişiyor. ben hariç 😉" çatlak kızın ailesini kaybetmesi sonucu amcası,halası ve dayısının evlerinde oradan oraya sürgün edilme serüvenini anlatan , aynı zamanda küçüklüğünden beri kafayı taktığı Fatih adında ki genç adama olan aşkı siz değerli okurlara sunuluyor...

Aslında aklımın almadığı bir hikayem vardı benim. O gün o camiiye girip de onların kutsalı olan ezan sesinden rahatsız olduğumu söylediğimde bana nefret eder gibi bakan o adama günün birinde deli gibi aşık olacağımı bilmiyordum. İşin komik yanı o adam da bunu tahmin dahi edemezdi. Birbirinden ölümüne nefret etmesi gereken, tamamen zıt kutuplarda olan iki insan nasıl olmuş da bir araya gelmişti ki? Dedim ya benim hikayem akıl almaz bir hikayeydi. Dinine sımsıkı bağlanmış olan bir adama aşık olmak zordu. Hele de benim gibi hiçbir dine mensup değilsen daha da zordu. Ama değiyordu. Onun tek bakışıyla karşılaşabilmek bile tüm bu zorluğa değiyordu...

İki insan birbirini tanımayan iki insan nasıl evlenebilirdi ki. Ailelerinin isteği ile birbiriyle evlenmek zorundaydılar. Bu onların hikayesi. Elif ve Ömerin hikayesi....

? Fırtına YAMAN - Huzur YAMAN ? Seven göz müydü yoksa kalp miydi? Evliliklerine karar kılınan iki kişi... Biri Huzur... Diğeri Fırtına... Biri hayatımızda sakinliği, mutluluğu simgeler iken, Diğeri yıkımları, çöküşleri, acıyı simgeliyor... Kızın adı Huzur... Adamın adı Fırtına... İsimlerini yan yana getirdi kaderleri ve Huzur' un Fırtına' sı oldu... Yayınlanma Tarihi: 24.11.2015

Şehadete susamış bir özel harekat polisi; Hamza... Kocasının ördüğü duvarlara hapsolan küçük bir Yağmur damlası... Bir adamı kınalı perçeminden sevip bağrına basmak... Bir kadın için ölmeyi değil! yaşamayı göze almak... Onların hikayesi... İmtihanı... Aşkı... ❤️❤️❤️❤️ KALBİNE GÜNEŞİ ASMAYA GELDİM!

ASKIDA / Hani her insan kendi hayatının baş rolüdür diye bir söz var ya. Her insan kendi yalanlarının baş rolüdür. Hayat doğru yazılır. Yanlış yaşanır... \/\/\/\/\/\/ "İsmini neden sevmediğini anladım Hifa." dedi önümde diz çökerek. "Neden?" diye sordum. Bu kadar yakınımda olması tuhaftı. Hep mesafe olurdu bizim aramızda. "Doğduğunda ismini kulağına fısıldamamışlar sana. Benimsememişsin. Kabul etmemişsin bu güzel ismi. Ezan okumamışlar sana fısıltıyla. " Saçlarımı geri attı ve kulağımı ortaya çıkarttı. Hayır.. hayır. Bu kadar yakın olmamalıydı. Bana göre sorun değildi ama o, sorun olurdu onun için. Dudaklarını kulaklarıma yaklaştırdı. Yumruklarımı sıktım. "Allahu Ekber, Allahu Ekber." diye fısıldadı. Gözlerimi yumdum ve yutkundum. "Selim?" diye fısıldadım. Dinlemedi devam etti. En sonunda, "Hifa." diye fısıldadı. "Hifa." "Hifa." "Senin ismin Hifa, güzel kız."