Ölü bedenlerin, kanı çekilmiş ve ak rengiyle süslenmiş yüzlerinde, yalnızca hastalıklı ruhların görebileceği bir güzellik vardır.

Teninin kokusunu hissedecek kadar yakınında olsada, uzanıp dokunamazsın korkarsın yanmaktan. O ateşten kor gibi bakar gözlerine, kalbin bağlanır,dilin susar da, "Seni seviyorum" diyemezsin.

Benimsin... Giriş... Sevgi neydi? Evet hepimizin aklına gelen o meşhur replik... Sevgi iyilikti, dostluktu. Sevgi emekti... Esas adamımız Alex gecen hafta sırf bu yuzden yerleşmişti İstanbul'a.. Kaybetmenin ne demek oldugunu bilmeyen bir adam için Aydan'ın hayatından çıkması 'eski yaşantısına dönmesini' demekti ve genç adam bunu zevkle karşıladı. Aydan'dan ve istemediği evlilikten 'sonunda kurtulduğu' düşüşüncesiyle içi huzurla doldu. Yada öyle gibiydi. Ama o'nu her şeyde, her yerde, her seste, her kokuda, her... -bu liste uzar giderdi- ondan bir iz görene kadar. En kötüsü de her baktığı yüzün, Aydan'ın olmasını istediğini fark ettiği andı... Yaptığı yanlışı cok gec farkına varsa bile artık ne istediğini biliyordu, bunun icin savaşacak ve Aydan'a bunu -zorla olsada- kanıtlayacaktı. ... Aydan bir haftada beşinci defa aynı yerde beklediğini belirten mesajı okudu. Kontağa yerleştirdiği anahtarı çevirdi. Araba viteste olduğu için öne atılınca kendine geldi. Sakince arabasının debriyajına bastı yeniden kontağı çevirdi ve hareket etti. Yollar su gibi akıp giderken geldiği yer Alex'in beklediği çay bahçesiydi. Kendi arabanın içinde, tam karşısında arkası dönük oturan Alex çay bahçesindeki masada, saatlece öylece oturdular... Aydan sevdiğine bakarken kararsızdı. Onu ilk, gazete ve dergilerde hakkında çıkan çapkınlık dedikodularını takip ederken beğenmiş gün gün bu beğentisi çoğalarak içinde ona doğru akıp giden nehire dönüşmüştü. Ve Yüce Yaradan onun sessini duyup bir mucize yarattı. Bu mucizenin sonu mutluluk ola bilirdi! Eğer tam hayallerinin düğününü yaparken, sürpriz kardeş (Hale) gelip herşeyi mahvetmeseydi... Yada Hale Alex'in gerçek yüzünü görmesini mi sağlamıştı..? Ve yeni bir masal yazmaya başlanır... Aslzden tarafından.

AŞK HALİ Ayda Solmaz; aşkın peşinden koşan hayallerle dolu bir genç kızdı. Nişanlısı Erman'ın peşinden yola çıktığı Amerika'da ayağının tozuyla tüm kaleleri yıkılırken hayat tesadüflerle dolu bir ağ örüyordu onun için. Belki babası haklıydı, o hiç doğru kararlar alamıyordu; ama bunu dengeleyecek bir de ilahi adalet vardı. Daveon Ross hiç debilinen kibar adamlardan sayılmazdı. Gene de görüntüsünün göstermediği vicdanı sokak ortasında boynuna atılıp ağlayan bir genç kızı NewYork'un orta yerinde bırakmaya elvermediyse onun ne günahı olabilirdi ki? Hele de bu kız annesinin diyarından gelen safın önde gideniyse? Yaşamda başımıza gelen en kötü olaylar ya kaderin göremediğimiz ağlarını ören o güzel anlar içinse? İşte bunun cevabı Ayda'da saklı...

Donmak üzereyken buldum onu, beyaz teni neredeyse tamamen morarmak üzereydi. Belkide geç kalmıştım... Çaresizlik içinde çırıl çıplak soyundum ve ölü gibi yatan kadının üzerine uzandım. Bedenime yayılan soğuğa inat Azrail ile savaşmaya başladım. Bana gelen bu mucizeyi ona vermeyecektim...

ve nedensizde giderdi insan olmaya ugrasan ruhlar...

Kanı bitene kadar içti dudaklarımı. Kanım bitene kadar içtim dudaklarını. Omuzlarından göğsüne doğru inen avuç içlerim tenindeki yaraların kabarıklıklarına çarpıyor, parmak uçlarımdan bir zehir gibi akarak zihnimin içine sızıp canımı yakıyordu. Güney dudaklarımızı ayırdığı an belimdeki elini gevşetti fakat beni bırakmadı. Aralık ağzından sızan nefesi tenime çarmaya başlamıştı. "Eğer bir gün beni buna pişman edersen..." derken gözlerindeki vahşet ağır bir şekilde önüme serildi. Oralar şimdi hep yangın yeriydi. "Önce dudaklarımızı, sonra kalplerimizi söküp atarım." Bu bana söylediği bir sözden ziyade kendine ettiği apaçık bir yemindi. "Bizden geriye ne bir iz, ne de mühürler kalır..."

Çizimlerimin İmparatorluğuna hoş geldin yabancı. Bu bir kitaptan ziyade karalama defteridir. Yorumlara yaz çiz fikrini ekle, beni bekle ve izle... Sadece çizimler değil ara sıra düşünce ve sorularımı bırakıp toza karışacağım yeni bir macera seni bekliyor. Bu kadar gevezelik yeter, artık kalemin konuşup kağıdın dinleme vakti geldi... Tuzlu çubuk kraker tadında paylaşımların tadını çıkar yabancı...

KİTAP OLARAK RAFLARDA! 22/09/2017 Aşk'ı arayan aşka aşık bir adam. Şehvet yoğunluğuna karşı koyamayan bir kız... Tutku dolu, nefes kesici bir keşfediş... Kim demiş şehvetten, tutku, tutkudan, aşk doğmaz diye? Öyle güçlü hisler insanın beynini ve kalbini ele geçirirken karşısında kim durup bunu reddedecek kadar güçlü olabilir? Tutku ile yanan iki beden birbirlerini nasıl görmezden gelip aralarında ki bu yoğunluğu yok sayabilir? Birbirini çeken iki bedenin bununla savaşına ve bu savaştaki yenilgiye... Bir adamın aşkı isteyişine bu uğurda yapacaklarına... Bir kızın şehveti tanımasına ve ondan vazgeçemeyişine şahit olacaksınız. ''Kimse unutmak istediği bir şeyin fotoğrafını çekmez. Bu kadar kadının aklında olması... Rahatsız edici.'' ''Onlar aklımda değil. Gördüğün bu kadınlar sadece bedenden ibaret hiçbirinin yüzü yok İnci ama senin yüzünü fotoğraflamak istiyorum. Çünkü seni unutmak istemiyorum. Bütünüyle hatırlamak istediğim anımsın.'' +18 ÖĞELER İÇERMEKTEDİR! 17.11.2016 Tarihinde başlamıştır. 11.05.2017 Tarihinde tamamlanmıştır.

"Genç bir kızın kaleminden süzülüp kalbinize çelişen "Azula" aslında .. İspanyolcada "Mavi" anlamına gelmektedir. Hepimizin içinde mavinin herhangi bir tonu vardır. Her bölümü sizleri farklı ücralara götürecek olan azulayı okumamanız sizin için bir kayıp olabilir. Unutma! Sende de kendinde bir tutam Azula bulacaksın.