Onu ilk gördüğümde yelkovan ve akrep yarışı bıraktı. Zaman durdu. Ve aşık oldum.

Arafta kalmış milyonlarca genç kızdan biri Eylül.. islamiyeti tanımak için attığı adımlar, yuttuğu dertler var. Gel gitler içerisinde bir hayat, vazgeçme cesaretinden yoksun bir gönül. Doğruyu bulduğunda herşeye rest çeken bir nadide çiçek Hilal.. yaprakları koparılmış, toprağı ezilmiş. tamiri imkansız bir aile bağının son demlerinde.! Hayatının anlamı olan iki kızı kaybetmiş bir serseri.. Kardeşi ve Sevdiği kız için neler yapabilir? Kendi dünyasında fırtınalara karışan bir adam.. Çağrı.. ................ Aynadaki yansımasına baktı. Kaşlarını çaktı. Ruhu ikiye bölünmüş karar vermekte zorlanıyordu. İki ayrı dünyanın ortasında araf'ta kalmıştı. Ne istiyordu? Tekrar aynaya baktı. Alnında çizgiler oluşacak şekilde tekrar çattı kaşını... ağzından tek bir kelime döküldü. KİMSİN

.................. İnsan yaptığı fedakarlıkların karşılığını alır mı? Alırsa nasıl alır? Kafamdaki düşünceleri bir kenara bırakıp gözyaşlarımı sildim. Kafamı yukarı kaldırıp ağlamamak için gözlerimi kırpıştırdım. Ağlamamalıyım diye kendimi avuturken bir yandan da ben ağlamıyım da kim ağlasın diye düşündüm. içeride, birazdan müstakbel kocam olacak adam ve ailesi vardı. Bana fikrimi bile sormadan evleniyorum hemde bir hiç için. Yani sevgili üvey abim için bunlara katlanıyordum tıpkı üvey anneme ve babama katlandığım gibi. İste bu durum hayatın bana oynadığı acı filmin en can alıcı sahnesiydi.... ....................

Ruhu arafta kalmış bir genç kız... Bir ayağa cennete düşerken, diğer ayağı cehenneme zincirlenmiş. Nefsinin, şeytanın ve hak yolun arasında kalmış, nereye gideceğini bilemeyen bir yolcu.. Labirentin içinde koşarken, her defasında yeşil gözlere çarpıp sendeleyen minik bir kalp.. Çimen gözlerin içinde cennetin fragmanını izlerken , karanlık bir uçurumun tepesinde cehennemin alevleriyle kundaklanan asi bir ruh.. Peki o hangisini seçecek ? Tövbe etmeyi mi, yoksa yoldan sapmayı mı ? *** Bakışları doğanın şefkate yansımasından doğan bir güneş, yeşilin aktığı nehirlerden içime çağlayan bir merhamet gibiydi. Peki bende merhamet edilecek ne vardı ? Bu aciz gözlerimde mahur bakışlarımda göremediğim neyi görmüştü ? Kalbimi bana en çok hissettiren,dünyayı turlatıp kendime nerede olduğumu hatırlatan bir güç kaynağıydı. Bana baktığı her an yıllardır görmediğim baharı anımsıyordum;kışın en kör noktasında kaybolmuş bir yağmur olarak.

Henüz 6 yaşında küçük bir kız çocuğuydu .. Gece boyunca annesinin cesedine sarılarak uyudu .. Annesinin ölümünden değil , karanlıktan korkuyordu . Ölümün ne demek olduğunu daha bilmiyordu .. Hayat ; acı gerçeği canından çok sevdiği annesi ondan alarak öğretti . Sonra söz verdi kendisine " başka anneler de ölmesin diye " doktor olacaktı ..

"İMAM HATİP Mİ?" "Amca,ben imam hatipe falan gitmem!Ya ben Allah'a inanmıyorum bile doğru düzgün nasıl gidebilirim?" Amcam sinirle oturduğu koltuktan kalktı ve yüzüme türkürüklerini saçarak konuşmaya başladı,sinirden kıpkırmızı olmuştu.Yengem ise mutfağın kapısının önünde bizi izleyip sinsi sinsi bakıyordu. "Ne yapabilirim?İllede okuyacağım diyorsun.Seni karakollardan topladım.Daha 18 olmadığın için ve çok fazla içlerinde değilsin diye bıraktılar seni,kaç okula sorduk sende gördün almıyorlar.Zaten bu okula da yetim olduğun için, acıyıp aldılar." Dinsiz bir kızın İmam Hatibe gittiğini hayal edin. Tuhaf öyle değil mi? O zaman buyrun okumaya devam edin.

Spritüel 👉 2 Allah Sabredenler ile beraberdir bu Ayeti Kerime düşündü bir an ,küçük kadın sabretmeliydi , sabretsin ki Allahü teala ona yardim etsin . Kendi için sabretmesede kucaginda ki çocuk için sabretmeliydi ... Baslama tarihi : 15... 01 ...2017 Bitiş tarihi : 05 .08 .2017 #aci #korku #sevgi #aşik #mutluluk #huzur ☑ kopyalama veya calinma durumunda yasal işlem olacaktır.

ASKIDA / Hani her insan kendi hayatının baş rolüdür diye bir söz var ya. Her insan kendi yalanlarının baş rolüdür. Hayat doğru yazılır. Yanlış yaşanır... \/\/\/\/\/\/ "İsmini neden sevmediğini anladım Hifa." dedi önümde diz çökerek. "Neden?" diye sordum. Bu kadar yakınımda olması tuhaftı. Hep mesafe olurdu bizim aramızda. "Doğduğunda ismini kulağına fısıldamamışlar sana. Benimsememişsin. Kabul etmemişsin bu güzel ismi. Ezan okumamışlar sana fısıltıyla. " Saçlarımı geri attı ve kulağımı ortaya çıkarttı. Hayır.. hayır. Bu kadar yakın olmamalıydı. Bana göre sorun değildi ama o, sorun olurdu onun için. Dudaklarını kulaklarıma yaklaştırdı. Yumruklarımı sıktım. "Allahu Ekber, Allahu Ekber." diye fısıldadı. Gözlerimi yumdum ve yutkundum. "Selim?" diye fısıldadım. Dinlemedi devam etti. En sonunda, "Hifa." diye fısıldadı. "Hifa." "Hifa." "Senin ismin Hifa, güzel kız."

Anne ve babası tarafından terkedilen, akrabalarının sahip çıktığı yaralı bir genç kız; Rumeysa DEMİR... Kaybettiklerine üzülmek yerine, elinde olanların kıymetini bilen, iyi kalpli bir delikanlı; Ömer ŞAHİN... Yaşanmışlıkların, acıların ve hüzünlerin buluşturduğu ortak yer; Bir uçurum kenarı... Ne Rumeysa kendini boşluğa bırakmak isterken yeni bir hayata merhaba diyeceğini biliyordu, Nede Ömer son anda tuttuğu kızın yaralarını iyileştirmeye çalışırken, hayatında kalıcı bir yer edineceğini... Kısıtlı olan vakitlerine inat... Biriktirdikleri anılar... Anılar biriktikçe çoğalan bir sevda... Birbiri için atan iki kalp... Beklenmedik bir anda gelen ayrılık... Vuslat için Rabblerine teslim olarak dua eden iki genç... Geleceği gölgelemek isteyen, geçmişte kalan sırlar... Dostlar... Düşmalar... Rumeysa'ya aşık karanlık bir adam... Onur SAYGIN... Gelecek için kurulan hayaller... Hasretin büyüttüğü bir sevda hikayesi... Hasret Kokulu Sevdam... Keyifli okumalar...