Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır. Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale için çarpar. Ta ki ikincisini bulana kadar. Hazer Han'ı. Dans seçmelerine gittiğinde, kendisini seçen bu adamın gözetimi altında dans etmeye, müzikali kazanma hedefiyle bir kelebek gibi kanat çırpmaya başlar. Fakat, sahip olmayı istediği tüm bu başarıların yanında, ona başka bir hediye kılınmıştı. Aşk. Kendi kalbi kadar hassas, nazik bir kalp, Mila'ya yaklaştığında, bu zamana kadar koruduğu tüm savunmaları yavaşça yerle bir olur ve aşk, arzuyla, bedeninde dans eder. •yetişkin içerikli sahneler mevcuttur•

Hepimizin hayatında bir "o" vardır değil mi? İstemeseniz bile sanki hayatınızın aslında ona ait olduğunu pervazsızca gösterip hayatınız giren bu kişi bir anda tüm benliğinizin tek sahibi olur. Kendinizi ondan başka bir şey düşünemeyip, ondan başka bir şey yapamazken bulduğunuz anda hayatınız artık geri dönülmeyecek bir noktaya gelmiştir bile. İşte benim hayatımda tam olarak sizin yaşadığınızdan çokta farklı değil aslında. Sadece ben o noktadan sonra direksiyonun kontrolünü tamamen kaybettim ve bir ağaca toslayarak durabildim. Şimdi son kanlarımı döktüğüm bu aracın içinde ölmeden önce son cümlelerimi fısıldıyorum. Belki birileri duyar da ona söyler diye umudum ediyorum ama duysa bile geri dönmeyeceğini çok iyi biliyorum. Gemiyi ilk fareler terk eder ve o bunu çok iyi bilir. Hayatımıza giren tüm o'lar için bir küfür savuruyorum son kahkahalarımla beraber. Bu yüzden hayatımın son günlerinde bu hikayeyi hayatımızı batıran tüm o'lar için anlatıyorum. Belki bir sonraki nesil akıllanıpta onlara güvenmez diye!

Şu an tam olarak neredesiniz? Yirmi numaralı otobüsün üçüncü koltuğunda mı? Evde, okulda ya da iş yerindesiniz. Kısa bir mola verdiniz ve pencere kenarında bir fincan kahve içiyorsunuz. Belki de bir arkadaşınızla buluşmak için yola çıktınız. Ne kadar da sıradan bir gün, değil mi? Her şey son derece normal! Hiç düşündünüz mü ya her şey bir anda altüst olursa? Örneğin buluşmak üzere yola çıktığınız arkadaşınızın sizinle ilgili gizli bir planı varsa! Ya da bindiğiniz o otobüsün en arka koltuğunda, sizi hayatınızın dönüm noktasına götürecek olan kişi oturuyorsa! Siz her şey akışında gidiyor zannederken ya kaderiniz üstünüze yağacak buz kırağı için en uygun şartları hazırlıyorsa... Bütün bunlar bir yana, peki ya hayatınızın altı, üstünden çok daha güzelse! Baran Demiroğlu: Sıradan bir gün yaşadığını zannederken kendini cayır cayır yanan bir evin önünde buldu. Alevlerin arasında canının parçaları vardı ama o hiçbir şey hatırlamıyordu. Üstelik önünde de bir benzin bidonu vardı. Hayatı bir anda altüst oldu... Bahar Saygın: İstanbul'un en başarılı adli psikiyatrının kliniğinde staja başladığında her şey son derece normaldi. Ama bir gün kliniğe ailesini diri diri yakmakla suçlanan bir hasta getirildi. Hayatı bir anda altüst oldu... & "Ruhuna ben bulaştım. Artık kurtulamazsın..." Yayınlanma tarihi 10 Nisan 2019

@Tüm hakları saklıdır. 17.04.2017 yazılmaya başlanmıştır. İzinsiz kullanımda yasal işlem başlatılacaktır. Karşımda oturan mavi gözlü adama bakıyordum. Yağız babamın sağ kolu en yakın arkadaşının kardeşiydi. Babam yaşında değildi ama 32 yaşında olgun bir adamdı. Bense 21 yaşında aklı beş karış havada şımarık küçük bir çocuktum gözünde... Sırf ona yakın olabilmek için tatile gitmek yerine yazımı babamla çalışarak geçiriyordum. Yağız yüzünden ilk kez aşk acısı çekiyordum. Geçmişte Efran yüzünden aşk acısı çektiğimi zannediyordum. Oysa şimdi çektiğim acıyı düşününce geçmiştekileri silip süpürüyordu. Efran sadece çocukluk aşkımdı. Yağız ise... Ah umutsuz vakaydım... Yağız'ın beraber olduğu kadınları düşünce onun gözünde küçük çocuk gibi kalıyordum... Ama de ya da geç Yağız'ı elde etmeyi başaracaktım. Ne demişler aşkta ve savaşta her şey mübahtır.

Birden kafama sert birşey gelince dengemi kaybedip az daha düşcekken tuğbaya tutundum. Dünya dönüyor ben bir yana dönüyorum . Aahh oda ne kafamın üstünde kuşlar dönüyor . "Hangi öküz bu topu attı hanginiz ?" diyerek okulun bahçesinde bağırmaya başlamıştım. "Ben attım" sesin geldiği yöne baktığımda uzun boylu bir çocuk yada çocuk demem anlamsız gibi bizden büyük gösteriyordu. "Anlamadım" yanıma yaklaşarak cümlesine devam etti. "Hani daha demin dedin ya, hangi öküz bu topu attı diye, işte ben attım ama o öküz kelimesini duymamış olayım."diyerek işaret parmağını bana sallamaya başladı. "1 okulun ilk günü ve siz bahçede futbol oynuyorsunuz. 2 o futbol topuda benim kafama geliyor "diyerek bu sefer işaret parmağımı ona doğru ben sallamaya başladım. "Vayy küçük hanıma bak sen okulun sahibimi zannettin kendini "bana alaycı tavırla bakarken bende hemen söze atıldım. "Tam isabet evet okulun sahibiyim"dediğimde yüzü biraz düşmüştü.

Düzenleniyor..

Yıllar önce yaptığı hatadan dolayı yurtdışında yaşamaya mahkum edilen Ela yıllar sonra evine dönerse ne olur ? Herşey başa mı saracak yoksa yeniden mi başlayacak ?

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

Benimle Yan Wattys 2014 adlı bitmiş olan hikayenin özel bölümlerinin toplanacağı kitaptır. Kapak yapımı; @RUROGRIME