Cleo i Jake'a różniło dosłownie wszystko. Ona była niechlujną, pozbawioną manier chłopczycą, on wiecznie wesołym i powszechnie lubianym chłopakiem. Ona kochała teatr i pisanie, on ostre brzmienia gitary i swój garażowy zespół. On lubił jej czasami dokuczać, ona wolałaby, żeby zniknął z powierzchni Ziemi i dał jej spokój. Wszystko zmienia się, gdy oboje stają się graczami miłosnej gry. On musi ją zdobyć, ona musi oprzeć się jego zalotom. Ten kto przegra, będzie musiał ujawnić swój najgorszy sekret. How to play a love? ® Tea Amo 2017 Książka typu "Nienawidzę cię, ale się w tobie zakocham".

Całkowitą kontrolę nad naszym życiem mamy do czasu, aż nie wtrąci się Los. A on uwielbia mącić w głowach i wywracać innym życie do góry nogami. Dlatego, gdy widzi księżniczkę buntującą się etykiecie, niszczącą wszystkie bale, niegodną swego miana - musi interweniować. Przecież nikt nie może dobrowolnie niszczyć sobie życia, od wszelkich trudności jest Los! Okładkę wykonała cudowna @Koronka Zrecenzowała @ZbiorowaPsychoza Kolejne części w przygotowaniu

Vivian znajduje się na wymianie studenckiej w Anglii. Zostaje zatrudniona jako pomoc kucharza w pałacu, gdzie poznaje sekrety i grzeszki rodziny królewskiej, w tym rozkapryszonego następcy tronu, którego ulubioną rozrywką jest robienie na złość władczej, surowej matce. I część Trylogii Royal

II część Trylogii Royal

-Czemu jesteś tu sama- zapytałam małą blondyneczkę, która siedziała w ciemnym zaułku. -Nie wiem gdzie jestem. Mój brat się na mnie zezłościł i mnie tu zostawił- zaszlochała. Podeszłam do niej i wystawiłam rękę. -Chodź ze mną. Pomogę ci go zalesić- dziewczynka chwyciła moją rękę.- Czy twój brat jest taki jak ty?- zapytałam. -Ale o co chodzi- udawała, że nie wie o co chodzi. -Wiesz o co chodzi, wilczku- uśmiechnęłam się do niej. -To pani jest też taka jak ja?- popatrzyła na mnie zdziwiona. -W pewnym sensie tak. Tylko ty jesteś betą, a ja alfą- wyjaśniłam gdy szliśmy przez pięknie oświetlony park. -Mój braciszek też jest alfą- uśmiechnęła się słodko.

-Dupek - chłopak odwrócił się ze wściekłością. -Przepraszam mówiłaś coś do mnie? -Nie widziałeś, że mnie potrąciłeś? - powiedziałam wkurzona, zbierając z podłogi wszystkie notatki, które dała mi nauczycielka. -A za kogo się uważasz, że w ogóle do mnie się odzywasz? -Lepsze jest pytanie, kim ty jesteś, myśląc, że jesteś ważniejszy od innych? - spytałam, wstając z podłogi. Chłopak podszedł do mnie, zabijając mnie wzrokiem. Miałam wrażenie, że zaraz mnie uderzy. Jednak on przypatrywał mi się nadal z nutą ciekawości i intrygi. Zacisnął usta w wąską linię. -Lepiej się pilnuj. Rodzice Rosie mają dobrze płatną pracę, jedyne co musieli robić to co jakiś czas przeprowadzać się. Kiedy przeprowadzili się do Seattle, Rosie po raz kolejny musiała zmierzyć się z nową szkołą. Już pierwszego dnia staje się tą, która postawiła się szkolnej gwieździe futbolu, czyli Nathanowi, obiektowi pożądań. W rzeczywistości się nienawidzą, ale inne okoliczności, w których się poznają, zupełnie zmienią ich oboje. Czy wyjdzie to im obojgu na korzyść?

Starzy mistrzowie zwykli mawiać, że w prawdziwym świecie nie istnieje coś takiego jak plan doskonały. Nie jeśli w grę wchodzą ludzie. Człowiek zawsze może popełnić błąd, powtarzali. Odpowiadałam, że nie mają racji, ja przecież nie zawiodę. Nie mogłam mylić się bardziej. W życiu szpiega nic nie jest dziełem przypadku i nieprzypadkowo Shao Amai trafia do cesarskiego pałacu jako zwykła służka. Ma do wykonania ważne zadanie, musi zdobyć zaufanie dworu i zabić Cesarzową. Tylko czy ludzie których dotychczas uważała za wrogów naprawdę są wcielonym złem?

Ares: Jesteście spragnieni idiotyzmu, lub po prostu robicie coś grubszego na kibelku? To doskonały wybór!!!! Ja: To mnie obraża, wiesz. Ares: To ma cię obrazić. Ja: Dzięki. Ares: Prosz. Ja: Zapraszamy serdecznie do tego..... Ares: .....Czegoś. Ja: No właśnie tak. Do zobaczenia!!!!

Nie ma czegoś takiego, jak "Kraina Czarów", kwiaty nie mówią, a zwierzęta nie chodzą w kamizelkach i nie uśmiechają się. Człowiek nie jest w stanie zmieścić się do nory królika, ani przeniknąć przez taflę lustra. Czas nie jest realną osobą i nie można go kontrolować, zatrzymywać, cofać, czy przewijać w przód... Moża go pozornie zabić, spędzić wartosciowo, ale nigdy nie można go kontrolować. Marzenia są dla dzieci. Stop. KrainaCzarów istnieje. Jest w niej mnóstwo mówiacych kwiatów, drzew łypiących spode łba, a nawet rozmawiających ze sobą kamieni. Nie sposób namówić Królika na wyjście bez kamizelki, sama taka sugestia wprawiłaby go w oburzenie, a Kot nie potrafi przestać się szeroko uśmiechać. Na dnie norki Królika jest cała masa drzwi, ale nie każdy może znaleźć kluczyk do tych właściwych, a lustro przepuszcza tylko osoby przezeń wybrane. Absurdalnym jest stwierdzenie, że czas nie jest żywą istotą, a każdą żywą istotę można kontrolować w dany sposób - wystarczy mieć nad nia władzę. Czas nie lubi być zabijany, ani spędzany. Faktem jest, iż powinno się z nim być w dobrych stosunkach. Dopóki nie marzysz, nie masz żadnego wpływu na cokolwiek, co sie tam dzieje. Ale jeśli dasz się porwać wskazówkom zepsutego zegara i spadniesz na sam dół króliczego mieszkanka, może przekonasz się, czy mówię prawdę. Wszystko jest możliwe, trzeba tylko wiedzieć o sposobach... "Książka wprowadza w niezwykły nastrój. Urzeka barwą i pięknem słów, chwyta za serce i porusza czytelnika oraz jego wyobraźnię. Idealna na szare dni. Jest jak promyk słońca. Wyjątkowo piękny i dopracowany promyk słońca. Fabuła nie jest oklepana, a za to stawia przed nami wiele zagadek, które chcemy rozwiązać, wskakując do króliczej nory." ~polishbeauty Okładka (cudo) wykonana została przez sweetdoleczkihazzy

Przeczytaj i zastanów się, czy to co widzisz naprawdę jest piękne?