Nazywam się Dolores, ale, jeśli kiedykolwiek się tak do mnie zwrócisz, zginiesz w ciężkich, poduszkowych męczarniach, patrząc na lodową rzeźbę kopulujących jednorożców. Przy okazji wcisnę Ci do buzi wszelkie ćmy tego świata, żeby pozbyć się ich raz na zawsze. Obrzydliwe dziadostwo. Przechodząc do sedna - wszyscy mówią mi Lori. Chcę Wam opowiedzieć o moim zacnym życiu, począwszy od dnia, w którym do miasta przyjechali ONI... złowieszcza muzyka... Wilderowie. Nie wiem, jaki jest ich problem, ale, cholera, moja chęć mordu sięga przy nich samego Mount Everestu. Czego nie można powiedzieć o inteligencji Jace'a i Nicka. Największe wrzody na tyłkach, jakie spotkałam. Tak bardzo zachciało im się pobawić moim światem, że wylądowałam w wylęgarni pałeczek i paciorkowców z ludźmi, których powinno się związać, zastrzelić, wrzucić do worka i posłać do Czarnej Dziury. Tak na w razie czego. Bo wiecie co? Przez nich przeżyłam koszmar. Bał się o mnie nawet dyrektor Fletcher. Choć on pewnie trząsł kuperkiem ze strachu, że już nigdy nikt nie prześle mu na Walentynki świeczek o nazwie Gejzer Namiętności. Chcecie wiedzieć, jak to dokładnie było? Zapraszam. Ale nie ponoszę odpowiedzialności za jakiekolwiek straty moralne. *** Uprzedzam o błędach. Karygodnych błędach. Szczególnie w pierwszej części opowiadania.

"Nazywam się Alex Sherrigan Mam kochanych rodziców, dużo kasy, mam markowe ubrania, wielu znajomych, jestem w tzw elicie, ... hahahaha dobre nie wytrzymam. Tak naprawdę jestem sierotą, trafiłam do rodziny zastępczej, ale uwierzcie wolałabym być w sierocińcu, bo to jest gorsze od domu wariatów, w szkole się ze mnie śmieją , co tu jeszcze mówić moje życie jest beznadziejne." Alex nie wie jeszcze co się stanie, wydawałoby się, że gorzej już raczej nie będzie, więc może być tylko lepiej... A może jednak nie ?

"Żyję zwyczajnie, bez rodziców w domu dziecka odkąd pamiętam. Jednak w dniu moich piętnastych urodzin wszystko zaczyna się zmieniać" Eleonora odkrywa świat pełen zagadek i pytań na które musi znaleźć odpowiedzi. Dom w którym może być bezpieczna, ale czy na pewno? **Jest to moje pierwsze opowiadanie i jak wiadomo amatorskie więc proszę wybaczcie mi małe błędy** ~ImFa #45 miejsce w Fantasy- 14.01.2017

Czy chłopak, którego matka była morderczynią ma szansę na zaznanie szczęścia? Czy winy matki spadną na jego barki? Czy poznanie jednej osoby może zmienić postrzeganie świata? To opowiadanie jest kontynuacją mojej pierwszej historii pod tytułem "Fioletowe oczy". Polecam przeczytać aby lepiej wszystko zrozumieć :)

Jak w tytule. Dużo stony i niedojebania mózgowego.