'Senin gibi bi kizin beni reddebilmesi ne kadar ironi' dedi nefesini yuzume uflerken parsonel odasinin kapisiyla onun arasinda kalmak su hayatta isteyecegim en son seydi oysaki, aklimi bu dusuncelerden siyirdim ve 'lutfen ben burda sadece calisiyorum ve bu ise ihtiyacim var' diyebildim.

Karanlık sokaklarda geçen yalnızlığın öyküsü... Aşk ile aydınlanabilir mi? Bir tarafta hiç sevilmeyen hayatı boyunca teyzesi tarafından hep dayak yiyen ürkek bir kız. Diğer tarafta ise büyük bir iş adamı, karanlığın sahibi mafyaların en tehlikelisi...

Kapı tıklatıldı.Üzerimi değişmiştim.''Girebilirsin'' diye seslendim.Kapı şiddetli bir şekilde açıldı hatta o kadar şiddetli açıldıki kapı duvara çarptı.Kuzgun,Gamze ve diğerleri karşımda duruyordu.Gamzenin gözlerinden üzüntü ve merak okunuyordu.Diğerleri desen yine aynı..Bir tek Kuzgun farklıydı.Çok hemde çok sinirli görünüyordu.Bu hali beni çok korkutmuştu. ''Tişörtünü kaldır'' diye buz gibi bir sesle bağırdı.Korkuyordum..Neden kaldırmalıydım tişörtümü? ''E..Efendim?'' diye kekeledim.Korkuyordum.. ''Sana tişörtünü kaldır dedim'' diye yine tekrardan o buz gibi sesiyle bağırdı. ''Kal..Kaldıramam'' diye kekeledim tekrardan.Benim her konuşuşumda daha da sinirleniyordu.Sinirlendirmek istemiyordum ama kaldıramazdım ki.. Beni yatağa doğru itekledi ve yatağa oturmamı sağladı.Titriyordum..Sırtıma bakmak istiyordu.Arkama geçti ve tişörtümü yavaşça kaldırdı..Utanç,üzgünlük,korku..Hepsini bir arada yaşıyordum.

Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?

3 kız, saf ve masum. Güneş: 20 yaşında. Üniversiteye gidiyor. Annesi ve babasıyla yaşıyor. Sidal: 22 yaşında. Tıp öğrencisi. Hayata pozitif bakan saf ve masum biri. Ailesini trafik kazasında kaybetmiş, hayatın acı gerçekleriyle küçük yaşta karşılaşmış bir kız. Eslem: 23 yaşında. İşinde oldukça başarılı bir mimar. Zeki, inatçı. Ailesinden ayrı yaşıyor. 3 erkek arkadaş, sert ve acımasız. Araf: 24 yaşında acımasız bir mafya. Ailesini bir trafik kazasında kaybetti. Ailesinden ona sadece küçük kardeşi Aras kaldı. Acımasız, sert ve duygusuz. Rüzgar: 24 yaşında. Dışarıdan bakınca sert ve acımasız. Aslında iyi yürekli, naif bir mafya. Ailesiyle arası bozuk biri. Esat: 23 yaşında. Hayatı takmayan, yeri geldiğinde çapkın yeri geldiğinde acımasız bir mafya. Murat Bey'in tek varisi. ZAMANI DURDURAN MAFYALARIN AŞKINI OKUMAYA HAZIR MISINIZ?

Zoraki Evlilik kitabı farklı kurgusuyla karşınızda Her hangi bir kopyalama yada çalıntı da olacaklardan asla sorumlu değilim Başlama tarihi : 09.02.17

Kolumdan birisinin tutup arkaya doğru cevirmesiyle neredeyse dusucektim ama beni kim cevirdiyse onun göğsünden tutunmustum.kim olduğuna bakınca gözlerim hayretle açıldı. O hala rengini cozemedigim bi çift göz tam gözlerimin içine bakiyodu. "Bırakır misiniz? " Dedim sesim haddinden fazla titrek ve masum çıkmıştı . Aferin sana ece güçlü gozukmen gerekirken tam bir korkak gibi duruyorsun şuanda. Boranin dudaginin kenarı tehlikeli bi şekilde kivrildi. Ve buda benim daha fazla korkmamı sagladı. Ama asıl beni korkutan gözlerinde sertlik ve sogukluk... "Neden" dedi yüzüme çarpan nefesinden anladigim kadariyla o da en az benim kadar sarhoş tu. "Gidicem çünkü bırakır misiniz?" kolumu kurtarmak için çırpıniyodum ama onun gücü Karşısında hiçbir etkisi olmuyodu. LANET OLASICA BI GÜCÜ VARDI.. "Gidicez güzelim merak etme" Dedi ve gözleri bi anda gözlerimden boynuma doğru kaydi. Basını biraz daha eğip kulağıma doğru nefesini ufledi. Kokumu Derince içine çekip omuz ve boyun arama bi öpücük kondurdu yine Kokumu içine çekti bir öpücük daha kondurdu. Bu yaptığına artık daha fazla dayanamayıp daha çok çırpınmaya başladım. Yüzümdeki ıslaklıkla agladıgımı anlamıştım. "Lütfen bırak yalvaririm lutfen" Diyip yalvarmaya başlamıştım ama o beni hiç duymadan işine devam ediyodu boyun arama kondurdugu öpücükleri sertleşmiş ve boynumu ıstırıp küçük bir çocugun topitopu emmesi gibi emiyodu. Bundan zevk aldıgınıda hırıltılı nefes alış verişinden anlıyodum. "Kokun beni baştan çıkarıyo" Diyip itirafta bulundu. elimi bulundugum kokteyl masasının üstüne getirip çantamı aramaya başladım ama elime geçen cam olan birşeyi iyice kavrayıp elime değen şeyi aldım bi viski sisesiydi . Hemen elimle iyice kavrayip boranin kafasına geçirdim. Bora başının acısıyla ve saskinlikla bi iki adım geriledi bende fırsattan

Ben Anna, küçük yaşımda düştüğüm bu saray cennetim ve cehennemim olarak ikiye ayrılmıştı. Ortada kaldığım çizgim de bir yanım bana cenneti sunacak aşkım, diğer yanım ateşimde cayır cayır yanacağım acım... Ben Alex, bu krallığın en büyük varisi, tahtımın ve gücümün adamıyım. Her gece koynuma aldığım cariyelerim, gün doğduğunda biten ilişkilerim... Ta ki karşıma masum yüzü, kıvrak hareketleriyle bana dans eden kölemi görene kadardı bu boşvermişliğim. Aldığım her nefesfe odama doğan güneşimi, karanlığımda kaybetmek için uğraşan düşmanlarımla mücadele ederken, karşı karşıya geleceğim validemle sonumu çizecektim... "Benim hayatım, benim gücüm, benim krallığım. Bu taht benim, bu aşk benim. Seni benden kimse alamaz Anna."

Yasak olanın verdiği haz mıydı; bizi günaha iten? Ya da aşk mıydı; yasak olmasına rağmen günahını göze aldıracak kadar gözümüzü kör eden? Adamın gözleri miydi kızın aklını bulandıran? Yoksa kendisine sunduğu yüreği miydi onu eşsiz kılan? Evcil bir hayvan gibi on dokuz yıl boyunca kapatıldığı odadan dışarı adımını attığı an kaderinin çoktan yazıldığını anlamıştı küçük kız. Ya bileklerine vurulan kelepçelere boyun eğecek, ya da kendisi için çizilen sınırları aşarak gerçek dünyayla yüzleşecekti...