"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

Gözlerini gözlerime dikip, sanki karşısında büyük bir ışık topu varmış gibi irislerini büyüterek bakarken, dudaklarımı ıslatıp birşeyler söylemek için uğraştım. O ise o kadar boştu ki, gözleri boş, dudakları boş, içi boştu. ''Bir şey söyle Baran.'' dedim, nefesimi daha fazla tutamadan. Gözlerini kapattı ve ardından tuttuğu elimi bıraktı. ''Seni tutmaya çalıştıkca kaybetmekten yoruldum İlay. Birini tekrar kaybetmeye cesaretim yok.'' Ve sonra arkasını döndü. Benim artık göremediğim uzun sonbaharın gözde yollarından birinde, beni böyle yapayalnız bırakıp gitti. O da Can gibi gitti işte.

Adalet, iki elementin arasında kalmış yeşildi. En önemli kısmı, meyvesi.

"Ve ateş kül oluncaya dek yanmaya devam etti. Su ise buhar olacağını bilmesine rağmen savaşından vazgeçmedi.'' Masal on sekiz yaşını doldurduğunda kaldığı yetimhaneden ayrılmak zorunda kalmıştı. Bu arada eski yurt müdürü tarafından ona İstanbul'da bir kolejde burs ayarlanmıştı. Kendine kalacak bir yer bulması gerekiyordu artık. Bir yandan da İstanbul'a geldiğinde etrafında ilgiyle dolaşan insanlar ve karşısında köle olacak bir beyaz atlı prens hayal ediyordu. Ancak ne yazık ki hayat masallardaki gibi değildi. Zaten "Bir varmış bir yokmuş" yerine "Lanet olsun!" ile başlayan bir masaldan ne beklenirdi ki? Masal, karşısına çıkan, sırlarla dolu, karanlık Rüzgar'ın gizemini çözmeye çalışırken kendini ona âşık buluverecekti. Bu kitap 2015 yılında Epsilon Yayınevi ile raflarda yerini aldı.

İblis; cennetin soğuk sularını da gördü, cehennemin ateşli çukurlarını da Güneşin vahşi kızıllığını da izledi, ayın puslu çehresini de Issız çöl kumlarına da dokundu, suskun kar tanelerine de Gecenin acımasız karanlığında da kavruldu, ancak aydınlığın hazzını ilk kez O'nda tadacaktı. Melek iblise aşık oldu; onun cehenneminde kayboldu, pençesinde hayat buldu. • Serin saten çarşaf tüylerimi ürpertirken kemikli elleri belimi buldu. Parmak uçları benim sabırsızlığımın aksine sakindi, bel oyuntumda biraz oyalandı ve göbek deliğime kadar ulaştı. Teninin tenime değmesi fikri bile beni yanlışa, çok yanlışa sürüklüyordu. Sıyrılan tişörtümü indirmek, ellerini uzaklaştırmak istesem de bedenimdeki her hücre devam etmesi için çığlık çığlığaydı. Elleri tekrar belimi bulduğunda ani bir hareketle beni kendine çekti ve sırtım sert göğsüne dayandığında, birkaç saat önce inatla içtiklerim aklımdan tek bir mantıklı düşünce geçmesine izin vermiyordu. Düşüncelerim anahtarını kaybettiğim bir odada, yere saçılan cam parçaları gibi dağılırken hiçbiri eşini bulamadı. Kanımda dolaşan alkol gibi ona git gide sarhoş oluyordum. Sıcak nefesini enseme verirken fısıldadı: "Keşke seni öldürmek zorunda olmasaydım."

Her şeyin yolunda gittiği bir hayatım var. Üniversitenin son yılındayım ve mezun olduğumda kendi paramı kazanmaya başlayacağım. Daha şimdiden kendime ait evim ve arabam var, ailem sağ olsun. Harika bir arkadaşa sahibim. Bir de beni her zaman anlayan, dinleyen, çok seven ve koruyan bir sevgilim var. Mutluyum. En azından öyle olduğumu düşünüyordum, onunla tanışana kadar. Şimdiyse o gelmiş, aslında bütün bunların bana yetmediğini gösteriyor. Üstelik bunu sadece gözlerime bakıp, gülümseyerek yapıyor. Ah, Tanrım. Ben şimdi ne yapacağım?

Hayatımda yeni bir sayfa açmaya çalışırken geçmişin tozlu sayfalarını aralayacağımı tahmin edemezdim. Düştüğüm boşluktan beni yavaş yavaş çıkaran kişinin üvey kardeşim olacağı ise aklımın ucundan bile geçmezdi. Ben 'soğuk prenses' Deniz Demir ve bu da benim küçük maceram.

Dünyaca ünlü Fan Fiction DANGER'ın Türkçe çevirisini okumayan Belieber kalmasın. :) Tüm bölümleri yayınladım, (benim için avantajsız olsa da :D) beklemeden istediğiniz kadar bölüm okuyabilirsiniz. MEYJBV adlı sayfadan alınıtıdır, Sez'in çevirisi ben sadece burda yayınlıyorum. -Yağmur™

© Dünyada belieber'ların okuduğu en ünlü hikaye Okuyucu sayısı ABD'de üç milyonu geçti. Çeviri bana ait. Hikayenin hakkı; hipstastyle'e çeviri hakkı; ben sahibimdir.