Tumblr'da yazılan hikayeleri ve yaşanmış olayları herkes çok sever. Bu yüzden rahatça ulaşın diye, arşivimi buraya döküyorum. ~Yazan kişinin kullanıcı adı yazılacaktır.~

© Dünyada belieber'ların okuduğu en ünlü hikaye Okuyucu sayısı ABD'de üç milyonu geçti. Çeviri bana ait. Hikayenin hakkı; hipstastyle'e çeviri hakkı; ben sahibimdir.

Güzel hikayeler bulucağınıza eminim bi göz gezdirin..

Eczane gibi çalışan yayınevleri. Tefeciye bir ton borç. Tuhaf bir yazı atölyesi. Kitaplar aracılığıyla yayılmaya çalışan tehlikeli bir virüs. Teksas'ta belalı bir kumarhane. Ve bir de biz, ben ve o. Başkalarının deyişiyle: Morfin ve Vitamin.

Daha çok kızlara hitap etsede sözler genel .iyi okumalar arkadaşlar. İçindekiler cool sözler egoist sözler bide arada kitaplardan alıntı sözler

UYARI: Hikayeyi okurken sakın henüz okumadığınız bölümlere bakmayın. Gizem/Gerilim olduğu için spoiler yiyebilirsiniz! Yetenekli olmak. Her defasında imrenilen bir olgu. Başınıza bela açacağını asla düşünmezsiniz; Öyledir ki yetenekli insan belaya rastlamaz. Aksine bunun bir deli saçması olduğunu düşünürsünüz. Ama bir kez daha düşünün. Zira genç bir kız olan Maya'ya göre hiç de öyle değil. Hele ki kızımız doğuştan telekinezi yapabiliyorsa, kendisini belanın, bildiğimiz belanın içinde bulması kaçınılmaz olacaktır. Düşmanı yakaladığını zannettiğin anda çember daha da genişler. *Her bölümde gizemin dozu artarken, entrikalar doruklara ulaşacak.*

Ruh eşini arayan ölümsüz bir kızın trajikomik hikayesi... Bir lanet... "Sen elimden ruh eşimi aldın. Tek aşkımı. Seni ruh eşini bulana kadar ölememekle lanetliyorum." Kazık tenimi zedelemeye başlamıştı. Ve ben bundan hiç rahatsız olmuyordum. "Ruh eşinden duyacağın ilk cümle, dövmendeki cümle olacak. Onu bul. Kendine aşık et. Büyü bozulunca huzur içinde geberebilirsin." Beni her insandan duyabileceğim bir cümleyle lanetlemişti; "Affedersiniz. Biraz konuşabilir miyiz?" Köprücük kemiğime kazınan bu cümleyi, inanın bana duydum da. Bu cümleyle her karşılaştığımda, bu sefer bulmuşumdur umuduyla doldum. Ama olmadı. Her birinin kollarımda can vermesini seyrettim. Lanet elimi kolumu bağlamış, beni çaresiz bırakmıştı. Yüz elli yıl boyunca aradım onu... Akla gelebilecek her yolu denedim, bu azaptan kurtulabilmek için. Olmadı. Her seferinde tekrar geri döndüm. Hep yalnızdım. Yüz yıllar boyunca kiminle tanışsam, ölüme çektim onları. Gözlerinden sönüp giden hayat enerjisini gördükçe tekrar tekrar öldüm. Ta ki onlarla tanışana dek...

Sizlerle yapmış olduğum resimleri paylaşacağım. Bu sayede size ilham vermeyi ve zamanla çizimimin ne kadar geliştiğini görmeyi planlıyorum. Resimlerin kopyalanması ve izinsiz bir yerde paylaşılması yasaktır. Paylaşıldığı takdirde konu ciddileşebilir. Başlama Tarihi;18.07.2016