Η γεύση σου

"Βοηθ-θεια..." ξεστομισα τραυλιζοντας, επιτρεποντας σε μια πληθωρα δακρυων να πλημμυρισουν το προσωπο μου. "Σ-σε... παρακαλω..." Τα ματια μου εψαχναν απεγνωσμενα για καποιο ειδος συμπονιας μεσα στα δικα του. Δεν γινοταν να μην με λυπαται, παντα προσφεροταν ανιδιοτελως να με βοηθησει, οσο ασχημα κι αν του φαιρομουν. Δε...