My name is Emily. Two years ago I lost everything. I thought I could start a new life. I thought Abby was gone. I thought I'd never see Jasper again. I thought I would never have to play another game of hide and seek in my life. Turns out I was wrong. Dead wrong. AGAIN... Series#2 (Grammar and spelling fixed by @WhispersConfusions) Please point out any mistakes so we can make this book as good as possible.

Znienawidziłam cię już wtedy, kiedy chciałeś skakać. Znienawidziłam cię, kiedy nie przyjąłeś mojej pomocy, mimo że jej potrzebowałeś. Ale wyjazdem, który pobudził moją wrodzoną odpowiedzialność za każdą żywą istotę, porządnie mnie wkurzyłeś. I nie chodzi o to, że musiałam przejechać całą Norwegię z kujonem trzaskającym nieśmiesznymi żartami w aucie. Nawet o to, że mi nie powiedziałeś. Chodzi o to, że się p o d d a ł e ś Poddałeś się. Więc pojechałam za tobą, bo, mimo nienawiści i złości, serce krzyczało: Nie skacz, Cai! #2 w kategorii general fiction Opowiadanie uczestniczy w akcji kolorowe słowa.

Skok Tarken ma dwadzieścia osiem lat, robota ze sztuczną inteligencją najstarszej generacji i talent do zawalania każdej roboty, którą zleci mu Organizacja Kosmiczna. Gdybyście jednak poprosili go, żeby sam siebie opisał, powiedziałby najprawdopodobniej, że ma piękną twarz.

Bezimienna zyskała popularność dzięki serii wpisów określanych przez czytelników mianem „Instrukcji obsługi chłopaka". Pisząca bloga Amanda, zaczyna jednak żałować publikacji swoich przemyśleń, kiedy jej najlepsza przyjaciółka przychodzi do niej po sercową poradę. Zwłaszcza że ona sama wydaje się kilku potrzebować, a rozpoczynający się rok szkolny jeszcze bardziej wszystko komplikuje. Druga klasa liceum już na wstępie wydaje się być mniej sympatyczna, biorąc pod uwagę nietypową prośbę wychowawczyni, nowego ucznia i stare konflikty... Czasami jednak w naszym życiu nic nie jest pewne. Nawet chemia. Okładka autorstwa @CarolineWesley. Byliśmy #47 w Dla nastolatków! Dziękuję!

Lubię słuchać Spotify, kiedy czekam na metro rano. Boję się królików i obcych psów. Kocham lody miętowe z kawałkami czekolady, w połączeniu z gasnącym upałem letniego zachodu i zimnym Somersby wprost z lodówki - mój opis raju. Do matury jeździłam na łyżwach obsesyj-nie, ale potem studia i praca sprawiły, że odłożyłam swoje Jacksony do pudła. Takie jest życie. Nawet jak cię kopie po dupie i tata zmusza cię do złożenia pozwu o pobicie na swojego chorego psychicznie byłego, trzeba się ogarnąć i odbić od dna. Nawet jeśli będzie ciężko. Ale przecież przynajmniej jedzie się dalej, prawda? Cover by @wilkohiena No Dalej® Zofia A. Mackiewicz 2017-2018

No pięknie! Wrocławska kamienica zamienia się niespodziewanie w scenę zbrodni, z żelazkiem w roli głównej. Spokojny wieczór, o ironio!, nabiera życia właśnie, gdy pojawia się trup. Zupełnym przypadkiem Eleonora znajduje swoją współlokatorkę w stanie zgonu i to niestety nie poalkoholowego, a przecież chciała jedynie odnieść jej żelazko. Za to teraz ma na głowie histeryzujące koleżanki, szał ciał (tych bardziej żywych i tych mniej), ponurego policjanta z brodą i ciasto marchewkowe. Ela, wspomagana nieoficjalnie przez podkomisarza Brodeckiego, zabiera się za prywatne śledztwo i z determinacją islamskiego terrorysty szuka odpowiedzi na dręczące ją pytania: Co się, do jasnej ciasnej, wydarzyło? Czy Matyldę ukatrupił ktoś z jej studenckich przyjaciół? I najważniejsze - jak tu nie przytyć, kiedy pojawia się coraz więcej stresów do pozajadania? Okładka wykonana przez wspaniałą @fenoloftaleine (dziękuję jeszcze raz!) :) 30.05.2017 - #3 w tajemnica i thriller; 03.06.2017 - #2 w tajemnica i thriller; 07.06.2017 - nie mogę w to uwierzyć, ale #1 w tajemnica/thriller! Rany, Dziękuję Wam! Jesteście super! :) Uczestnik konkursu "Skrzydlate słowa"! :) Copyright ©2016 by Sabinach_1993. All rights reserved.