Önce mutlu başlayıp sonra hayallerinde ki adamı kaybeden bi kızım ben... Önce onu kaybettim sonra hayallerimi... Uzun süredir ellerimden kayıp gitmesini izliyorum... Elimden hiçbir şey gelmiyor...
Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim...
BÖLÜMLER ARTIK YAYINLANMAYACAKTIR! "Bu şehirde adamın biri her öğlen bir deprem bekler." D. Madak Çaresizliği mesken bilmiş kalbi kaybettiği ruhunun son kalan artığıydı. İşte tam orada katilin parmağının isli dokunuşu duruyordu. Oradan kendine yol bulmuş o buzdan adam hayatını ilmek ilmek örgüleyen kanlı şişlerin s...