Hiç bırakma sevdiğim beni, Hep tut ellerimden... sımsıkı...hiç bırakmayacak gibi... Aşk kıskansın bizi, Yer, gök gıptayla seyretsin... Mutluluğu yoldaş alalım bu uzun yolda, Terketmemeye yemin etsin bizi... Yüreğimin sesini duyuyorsun değilmi? Her atışında senin adını zikrediyor... Her atışında sen diyor, sadece sen... Bırakma sevdiğim beni Bırakma yüreğimi... Öksüz kalmasın, kan ağlamasın, ağıtlar yakmasın... Tut sımsıkı ellerimden. Bırakma sevdiğim... Yokluğun ağır gelir taşıyamam sevdiğim... Bırakma beni bırakma sevdiğim, Tut sımsıkı ellerimden ne olur sevdiğim... Beni sensiz bırakma dayanamam, Unutamam, nefes alamam yokluğunda, yaşayamam... Solarım gül gibi Başımı öne eğdirme sevdiğim... Beni aşka mahçup. etme sevdiğim... Bırakma beni sevdiğim, Sarıl sımsıkı hiç bırakmayacak gibi... Herşey seninle güzel sevdiğim, Herşey seninle anlamlı, Hayatım senin varlığınla renkli, Heran seninle ölümsüz ancak... Seni seviyorum nefesim, Seni seviyorum suyum... Bırakma beni sevdiğim... Sarıl sımsıkı hiç bırakma...

Kader baştan çizmişti hayatlarını. Bütün roller dağıtılmış, her ayrıntı düşünülmüştü. Yağmurlu bir günde karşılaşmışlardı. İkisi de sinirli ikisi de birbirinden öfkeliydi.Yavuz tesadüf diye düşünürken Esra tevafuk diye içinden geçirmişti. Bu kadar zıt fikirliyken nasıl bir yaşam kuracaklardı? Aşk mıydı? Yo.. Hayır, onlarınki aşk evliliği değildi. Peki neydi, iki insanın yaşamlarını birleştiren? Soluksuz bir aşk hikâyesinin yanı sıra onları sürükleyen zorluklarda yer alıyordu. ..OLMAZSA OLMAZIMSIN...

Beklemek Züleyha'ya yakışır.Gelmek ise Yusuf olabilene.Peki Alp kalp hastası bir kızı bekleyecek mi? Ya Esin, ailesini karşısına alıp, Yusuf misali gidecek mi? onu seven adama.Daha kalbi bile doğru düzgün atamazken gerçekten sevebilecek mi onu?Yada sevmeye ömrü yetecek mi?