Hiç bırakma sevdiğim beni, Hep tut ellerimden... sımsıkı...hiç bırakmayacak gibi... Aşk kıskansın bizi, Yer, gök gıptayla seyretsin... Mutluluğu yoldaş alalım bu uzun yolda, Terketmemeye yemin etsin bizi... Yüreğimin sesini duyuyorsun değilmi? Her atışında senin adını zikrediyor... Her atışında sen diyor, sad...
Kader baştan çizmişti hayatlarını. Bütün roller dağıtılmış, her ayrıntı düşünülmüştü. Yağmurlu bir günde karşılaşmışlardı. İkisi de sinirli ikisi de birbirinden öfkeliydi.Yavuz tesadüf diye düşünürken Esra tevafuk diye içinden geçirmişti. Bu kadar zıt fikirliyken nasıl bir yaşam kuracaklardı? Aşk mıydı? Yo.. Hayır, on...
Beklemek Züleyha'ya yakışır.Gelmek ise Yusuf olabilene.Peki Alp kalp hastası bir kızı bekleyecek mi? Ya Esin, ailesini karşısına alıp, Yusuf misali gidecek mi? onu seven adama.Daha kalbi bile doğru düzgün atamazken gerçekten sevebilecek mi onu?Yada sevmeye ömrü yetecek mi?