Sadece gençlerin, Kimi zaman ergenliklerini... Kimi zaman eğlencelerini... Kimi zaman aşklarını... En çokta maceralarını yaşadıkları okula girmeye ne dersiniz? Okulun altını üstüne getirmeye hazır mısınız? "Onlar için hipotenüsü bulmak kolaydı,peki ya aşkı? " -Telif hakkı Berkay'ın yakışıklılığında saklıdırr!! Not:küfür içerir. iki tane yazar vardır, iki kişiyle yazılmaktadır. 14.02.17 #127 #112

Gözlerini kapatır profesör. Derin ve ürkütücü bir karanlığın içine dalır. Karanlıkta göz gözü görmüyorken tanıdık olmayan bir ses kulağını işgal eder: "Yolundan geri dön, Hambert! Yolundan geri dön!" Bu ses bir delinin özenle süslediği hayal ürünü mü? Yoksa başarısızlığın, tehlikelerin habercisi mi? "Hayat acımasızdır. Ama bilim daha da acımasızdır. Bilim için, daha iyi bir Dünya için hayatlarını, sevdiklerini feda eden insanların hikayesi." Keyifli okumalar! Yazar: Ziya Axmedov.

Küçük kız okuldan döndüğü andan itibaren çizmek için uğraştığı resmi sonunda bitirmişti. Resimde sonunda annesinin iyileştiğini ve mutlu bir hayat yaşadıklarını anlatmıştı. Resme bir kez daha bakıp koşarak anne ve babasının yatak odasına ilerledi. Sarı saçlı güzel kadın yattığı yatağın başlığına yaslanmış balkonda sigara içen kocasını izliyordu. Yüzünü göremesede onun ne düşündüğünü hareketlerinden anlayacak kadar iyi tanıyordu onu. Kocası sigarasını bitirip odaya girdiğinde küçük kızları da yatak odasının kapısının önündeydi. Aralık kapıdan içeri gireceği sırada annesi konuşunca küçük kız olduğu yerde kaldı. 'Olur da bir gün kanserden kurtulup iyileşsem ama bir gün sokaktaki bir kaç serseri yüzünden ölsem ne yapardın?' Adam son cümleden sonra çatılan kaşlarıyla karısının ellerini öptü. "Yaşardım. Sana zarar verenlere, seni öldürenlere kan kusturarak dolu dolu yaşardım." Küçük kız bu cümleyi anlamasa da kaşları çatıldı. Keşke kız o cümlenin altında yatan öfkeyle hiç tanışmasaydı.

Bir katil, acımasız, akıllı, alımlı ve soğukkanlı. Asla yüzünü göstermemiş, her işlediği cinayetle olay olmuştu o. Cinayetleri işlediği şehirlerde insanlara korku salmış, kimse yüzünü görmemesine rağmen kabuslarına girmişti. O bir katildi. O, Öznur'du. O, kaçaktı. Polis olan Özgür'ü her defasında kapana kıstıracak, çıkmazlara sürükleyecek kişiydi. Kaçan Öznur, kovalayan Özgür. "Zorlu bir kovalamaca bekliyor seni polis. Beni yakalamak için o kadar uğraşma, kendine göz kulak ol sen. Bir bakmışsın, seni kovalayan kişi benim!" Başlangıç:06.08.2016 *Not:İlk defa polisiye bir şey yazıyorum. Kusurlarımı mâruz görün lütfen. Ayrıca pek polisiye şeyler okumam,hayal ederim. Eğer bir hikâyem bir kitaba benziyorsa uyarın lütfen.* Kapak için Wattpad Cover Studio sayfasına teşekkürler! Not: Yabancı ile uzaktan yakından bir alâkası olmadığını bilmem kaçıncı kez tekrar belirtmek istiyorum. Bunun hakkında mesaj panoma çökenler için, yakında bu kadar sakin kalacağımı sanmıyorum. Teşekkürler.

Nedensizce nedenleşmekte olan nedenlerin hikayesi. En değer verdiği varlıkları elinden alınmış bir kız hayal edin. Kendisini öfkesinin kontrolüne bırakmış, yoluna çıkan herkesi hiç çekinmeden ortadan kaldırabilen. Bir genç hayal edin; İnsanın kanını donduracak bir güzelliğe sahip, ama gözünü kırpmadan can alabilecek kadar da acımasız. Okyanusun orta yerinde çıkmış bir yangın hayal edin. En büyük çaresini, çaresizliğin pençesinde kıvrandıran. ** İlk 3 bölümün yazılma tarihi, Ocak 2014. Yazarın kendini geliştirmek adına verdiği aradan sonra, geri kalan bölümler ise, Temmuz 2016'dan itibaren.

Var olmaya devam edeceğiz. ❝ Kadın yaşıyor, öldüğünü adam duymasın diye. Adam, kadın ölürken ağlamıyor; canı acımasın diye. Bir kadın, Bir adam, İki zihin, Aynı hayat... Bir hayat yok olmuş, özgürlüğü ararken. İki ölümsüz, bir mezara girecek. Bedenleriyle değil, ruhlarıyla.❞ 28. 11. 2015

Burada muhteşem serilerden replikler olacaktır. Tüm fangirl'leri ve fanboy'ları beklerim. Umarım beğenirsiniz. DIKKAT: okumayanlar için küçük spoilerler olabilir. Bu yüzden alıntının hangi kitaptan olduğunu bölüm başlığına yazıyorum.

Genç bir kız... Kendisini rahat bırakmayan tuaf sesler, ilginç insanlar. Bir yandan renkli notlar ve takip eden birisi. Hayatında fazlalaşan ölümler, gizemli cinayetler. Her gűn yaşanan bir olay ve bulunamayan nedenleri. Birbirinden gizemli günler, birinden gizemli olaylar ve sırları çözülemeyen ölümler. Birbirinden gizemli olayları çözmek ister misin? ~~~~~~~ Bu hikaye 03/06/2016 tarihinde yayımlanmıştır.

Küçücük bir çocukken bile yalnız olanlar vardır elbette. Onların minik kalbinin kocaman dünyasının hikayesi. Kendi içlerinde yarattığı kocaman dünyanın hikayesi. En güzelide bir araya gelip hayata daha güzel bakanların hikayesi. Gökyüzündeki milyonlarca yıldızların ayrı ayrı hikayelerinden ortak kurdukları hayatın hikayesi. Penceremin aldığı kadar olan yıldızlardan bir tanesi...

Korkuyorum... Kelimelerle anlaşamamaktan, paragrafların arasında bir sağ bir sola koşmaktan çok yoruldum. Artık hiçbir şey yapmak istemiyordum. Sayıların yükü bile bu omuzlarım için çok fazlaydı. Adeta altında ezilip kalıyordum. Satır aralarında ip atlamaktan bıkmış usanmıştım. Kelimeler ... hatta harfler o kadar çok korkunçlar ki sanki karanlık bir sokakta saklambaç oynamak gibiydi. Her saklandığım yerde biraz daha uzaklaşıyordum. Sanırım artık kaybolmaya başlamıştım. Kaybolmak mı ? Hayır , hayır ben kaybolmuyordum. Ben, yok oluyordum! Karanlık sokakta saklanabilmek için kendimi harcıyordum. Oysaki kimse beni anlamıyordu. Herkesin gözünde koca bir aptaldan başkası değildim. Belki de onlar için ezik bir insandım. Sırf kitap okumayı sevmiyorum diye hatta test kitaplarını karalayıp atıyorum diye böyle konuşmaları çok saçmaydı. Ne olmuş yani aynı pencereden bakmıyorsak? Güzel resim yapanlarda akıllı sayılmaz mı? Umudu mu kesmeli miydim? Ne yapmalıydım? Çok çaresizim! Sonum yok , şuanım hatta belki de bir geleceğim bile yoktu. Ben kimdim ki? O karanlık gecede çıkmaz sokağa giren bir kızdım. Herkesten uzaklaşan, yalnız olmayı seçen bir kızdım. Beni kim kurtarabilirdi? Bu hikaye sayılarla seksek oynarken yere düşen kızın hikayesiydi. Bu hikaye kelimelerle kavga eden bir kızın hikayesiydi. Belki de bu hikaye size göre sadece aptal bir kızın hikayesiydi . Ama işte bu hikaye benim hayatımdı!