"İSTEMİYORUM"diye bağırdım karşımdaki adını bile adam akıllı bilmediğim ama benimle evlenmek isteyen adama doğru. Hem bir katile hem de bir mafyaya görünümlü kişiye bağırmak ne kadar doğru siz düşünün bakalım. "Tamam, sen bilirsin ailenden önce kimin nefesinin kesilmesini istersin peki güzelim? Annenin mi, babanın mı, yoksa çok sevdiğin kız kardeşinin mi? Yada vazgeçtim hepsinin topluca nefesi kesilsin.Ne dersin göz bebeğim?" dedi adam ve her ne kadar yaptığının adice olduğunu bilmesine rağmen sevdiği kadını kazanmak için herşeyi yapardı o! "Yapamazsın, duydun mu? Aileme zarar falan veremezsin."dedi kadın yeşil hareleri dolu dolu bir şekilde. Adam ise karşısındaki sevdiği kadının dolu gözlerini görünce içi parçalanmıştı, ama bunu pek fazla belli etmeyerek oturduğu"ben lüksüm" diye bağıran rahat koltuğundan kalkarak sevdiğinin yanına gitti . "Emin misin yavrum? Peki öncelikle çok sevdiğin kız kardeşinin üzerinde deneyelim. Sende ne kadar ciddi olduğumu anlarsın"dedi adam bütün acımasızlığı ile. Adamın bu sözlerinden sonra kadının kalbi biricik kardeşine birşey olma düşüncesi ile korkuyla atmaya başlamıştı. Adamın gözlerinde ki somut kararlılık ifadesi ile kadının yavaş yavaş ümidi tükeniyordu. Adam karşısındaki kadına sarılma isteğini daha fazla göz ardı edemeyerek atik bir haraketle kadının ince belinden yakalayıp onu kendi bedenine yasladı. Sanki günlerce nefessiz kalmışcasına burnunu kadın ın saçlarına gömüp hayat bulduğu kokuyu içine çekmeye başladı. Dudaklarını kadının kulak hizasına getirip son sözlerini de söylemeye başladı; "Sen benimsin kızım, zorlama artık direttikçe senin canın acıyor, başka bir bok olduğu yok. Yap şimdi tercihini artık?"

1. Kitap ; BAĞIMLI - Yeşilin Siyahı 2. Kitap ; TUTUKLU - Yeşilin Matemi 3. Kitap ; VURGUN - Siyahın Busesi Çimen yeşilinin ev sahipliğini üstlenen gözlerin, sütlü kahve gözlere kenetlendiği anda ikisi de bilemezlerdi elbet, koca bir hikâyeyi sırtlayıp, dalacaklarını aşka. Kederefzâ bir aşkın koynunda soluklanacaklarını. Bir bağımlının günlüğü değil bu, ne de bir şizofrenin. Bir kulak verin: Duyuyor musunuz, yakıcı bir notanın yankısında uluyan bu şarkıyı? Devam kitabı vardır.

Çok cana son nefesini verdirdiğim o silahın namlusu şimdi de benim kafama dayalıydı. 9 ay boyunca aklımdan geçtiği gibi, aklımdan en son geçen şey de o olacaktı. Küçücük bedenine dünyaları verebileceğim parçam; oğlum. Pars'ım. Kanımdan gelen kötü koku, gözlerimden akan yaşlar ve başıma dayadığım silah. Sessizdi. İstediklerini aldıktan sonra beni buraya bırakıp gitmişlerdi. Buz gibi bir yıkıntının içindeydim. Harabenin içindeki harabeydim. Kanıyordum; Canımın acısından çok kalbim acıyordu, parçalanıyordu. Küçük bir beden; bir parçam olan, gözlerimin önünde hayata geleli dakikası bile olmadan hayatı sona erdirilen küçük Pars'ım. Gözlerini görmüştüm. Bana belki de olacaklardan haberdar gibi bakan benden aldığı sisli masmavi gözleri. Gözünü açmış olması bile alışıla gelmiş bir şey değilken renginin ortada olması bambaşkaydı. Mucizeydi; benim mucizem. Kurtulmak için yapmam gereken tek şey tetiği çekmekti. Titriyordum; Ama bu soğuktan değildi. Patlayan silah sesini işitmiştim ama bu elimdeki silahtan değildi. Gözlerimi açamadım. Daha da sıkı kapattım. Bu lanet hayatı sonlandıracaktım ki O gelip elime bir darbe indirip sımsıkı tuttuğum silahı kolaylıkla yere düşürene dek. Sonra elleri ağzımın üzerine kapandı. Gözlerim hâlâ kapalıydı; O'nu kokusundan tanımıştım. Gözlerimi açtım ve karşımda bir çift mavi gözle karşı karşıyaydım. Bedenlerimiz dipdibeydi ama ruhlarımız arasında kilometreler vardı. Gözleri katilinden değil, benim gözlerimdendi. Benim gibi yoğun ve sisliydi O'nun da gözleri, gece mavisi. Karşımdaki açık mavi gözlerin aksineydi. Çünkü O, benim oğlumdu. Şimdi vuran bendim; karşımdaki adamı bakışlarımla en derinden vurmuştum. Bakışlarında emin olduğum bir duyguya yer vermişti; Acı. Artık şundan da emindim; ölsem bile O'na kavuşamazdım. Çünkü O cennette ben ise cehenneme aittim.

"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

MİRA BOZDAĞ Mira daha 20 yaşında masum bir genç kızdı. Hiçbir zaman bu kadar acı bir şekilde evlendirileceğini düşünmemişti. Asla böyle olsun istemiyordu. Bembeyaz gelinliğine hoşnut bir şekilde aynadaki aksine bakacak sevdiği adamın kollarında mutluluktan kendini kaybedecekti. Fakat hayat ona bu hayalini gerçekleştirmek için izin vermiyordu ne yazık ki. Sırf babasının 'SANCAKLAR' ile olan ortaklığı bozulmasın diye o ukala, kendini beğenmiş züppeyle evlenmek zorunda kalıyordu. Peki buna karşı çıkma şansı var mıydı? ARAS SANCAK Aras, 24 yaşında sosyetenin en çapkın en yakışıklı erkeğiydi. Fakat şimdiyse babasının isteği üzerine ortakları 'BOZDAĞ' ailesinin kızıyla evlenmek zorunda kalıyordu. Hayır deme şansı var mıydı? Zoraki evliliği yapmaktan vazgeçecek miydi? Ortaklığın bedeli ne ile sonuçlanacak sizce?

Fantasy-TR okuma listesinde! Yıllardır süren ve çözülemeyen lanet... Binlerce yıl öncesinden var olan kehanet... Ve her şeyden habersiz olan Aybüke.. Aybüke gördüğü işaretler üzerine araştırma yaparken kendisini bir anda zaman yolcusuyken bulur ve hayatı değişir. Alıştığı düzen ve hayatı elinden alınırken tek yaptığı olaylara uyum sağlamaktı ancak her şeye rağmen yanında olan bir kişi vardır... Aybüke ve dokuz kişi! Onlar yüzlerce yıl öncesinden seçilmiş kişiler, Glenalar'dı. Onlara yalancı bir cennet sunulurken hiç biri bilmiyordu aslında birer kurban olduklarını. *** "Dünya içinde başka bir dünyada kalmak zorunda olmak sana zor gelmiyor mu?" Dedi sakin bir şekilde. "Daha ziyade saçma geliyor. Buraya ait değilim ama sürekli buraya ait olduğumu söylüyorlar ya da her seferinde önemli görevlerim olduğunu söylüyorlar ama daha adamakıllı tek bir görev vermediler. Tek yaptıkları bir sene boyunca bizi oyalayacak çerez niyetine küçük görevler vermek. O Harmony için yok olmayı göze alacağımı düşünüyorlar ama bunu asla yapmayacağım. Gerekirse bütün dünya yok olur ama o kadın bir kez daha dünyaya gelemez. Buna izin vermem!"

Sessizlik aramızda ağlarını daha tam örememişken hayranlıkla fısıldadı, "Kokun." Kısılan gözlerimi aralayarak ona bakmaya devam ettiğimde, gözlerinin usulca kapandığını gördüm. "Sadece kahve, kitap ve yağmur sonrası toprak kokusunu sevdiğimi sanırdım." Nefeslerimin hızlanmaya başladığını hissedebiliyordum. "Bir yenisini daha ekledim o listeye, hatta en güzelini." Fazla söze gerek yoktu, ihtiyacım olan şeyi biliyordum. Burası benim ruh çıkmazım, burada ölmek yada yaşamak yok. Burada sürünmek var. Kapak tasarımı designknights' a aittir.

"Birbirimiz için yaratıldığımızı ne zaman kabul edeceksin?" "Asla! Sen ve ben... o kadar farklıyız ki!" "Ah evet evet biliyorum şu klişeler değil mi? Gündüz ve gece, siyah ve beyaz, ay ve güneş gibi bir sürü benzetme yapacaksın." "Hayır, öküz ve trene benzetecektim aslında!" * 2012'de kitap olarak yayınlanmış ve baskısı hemen tükenmiş olan 'Beni Buna Zorlama' artık wattpad'de! Zeynep ve Zorlu'ya, onların olaylı geçmişlerine bayılacaksınız!

"Kaç benden, uzak dur. Ben katilim, Azrail'im. Azrail'in bir insana sunabileceği tek şey ölümdür. Bu yüzden git Beren" "Ben elindeki kandamlaları ile sevdim seni. Gözlerin kararıp, Azrail'e büründüğünde bile sevmeye devam ettim. Atmayı unutan kalbin ile kalbimi un ufak ettiğinde dahi sevdim ve sevmeye devam edeceğim. Ben sen oldum Ares. Her tarafım sen kokuyorken nasıl kaçabilirim? Nasıl gidebilirim senden?"

Kitabın tüm hakları bana aittir. Benden izinsiz en ufak bir alıntıda, paylaşımda yasal işlem başlatılır. Genç kurgu #3 'üncü sırada... +18 içerikler vardır. (Cinsellik, taciz, kavga, şiddet, ölüm) "Senden nefret ediyorum pislik herif" dedim yatakta biraz daha geriye gitmeye başlamıştım. Üstüme geldikçe hayal kırıklıklarımda fazlalaşıyordu. Oysa onu öldürme planları kurarken o benim bedenime sahip olmaya çalışıyordu. "Benden nefret etmiyorsun, hayır" dedi sırıtırken. O sırıttığı ağzının ortasına yumruğumu geçirmek istiyordum ama beni yine o karanlık odaya kapatmasından deli gibi korkuyordum. "O yüzden mi suratına baktığımda tiksiniyorum" dediğimde çenemden tutup beni duvara çarptırdı. Başımı vurduğum yer zonklarken yüzümü buruşturdum. "Benden tiksinmiyorsun" dedi ve birkez daha başımı duvara vurdu. Acı içinde ağzımdan bir inilti firar etti. "Benden tiksinmiyorsun" diye bağırdıktan sonra sıktığı çenemi gevşetip dudağımı öpmeye başladı. (+18 İÇERİKLER VARDIR. LÜTFEN 18 YAŞ ALTI KİŞİLER OKUMASIN!!!) Kitabın tüm hakları noter ile tarafıma alınmıştır. En ufak bir alıntıda kişiler üzerinden yasal işlem başlatılacaktır. +18 içerikler vardır... Gerçek hayattaki kadına şiddet olaylarından esinlenilerek yazılmıştır. Keyifli okumalar...