(Ik) Fatima 18 (Beste vriendin) Chaima 18 (Beste vriendin) Oumaima 18 (Moeder Fatima) Kaouatar 43 (Vader Fatima ) Samir 48 (Broer) Fikri 21 (Ik) Fouad 19 (Beste vriend ) Imad 19 (Beste vriend) Rafik 19 (Moeder Fouad ) Fatiha 44 (Zusje Fouad ) Aya 16 (Broer) Soufian 22

Ik had pijn van verdriet. Verdriet van mijn hart, de liefde die een litteken achter liet in mijn hart. Mijn leven was kapot, het had geen betekenis meer voor mij. Waarom zou ik nog door moeten gaan, als hij niet meer in mijn leven was? Wat was mijn reden om nu nog überhaupt te gaan lachen, als het toch geen nut had. Ik liet mijn tranen in de vrije loop. Het enige wat ik nu kon doen, was huilen - huilen tot mijn leven zal ophouden. Ik dacht dat ik voor altijd bij deze jongen zou blijven. Hij had mij zoveel beloofd, maar geen van die beloftes kwam hij na. Ik hield zielsveel van hem, waarom moest het dan zo gaan? Waarom liet hij me zitten alsof ik niets voor hem betekende? Wij zouden samen een leven opbouwen. Wij zouden zelfs samen oud worden. Waren dit allemaal dan toch leugens? Nee, zo is hij niet. Hij is geen persoon die tegen mij zal liegen