Aşk illaki bedel ister ve payına mutlaka hasret düşer...

RAFLARDA!!! "Oradan bir aptal gibi mi görünüyorum Bob? Hakkında her şeyi biliyorum. Mesela gizli ilişkini biliyorum, şirkette bağın sayesinde kazandığın miktarı, konuştuğun insan ve konuları, bilgisayarının içinde bulunan her dosyayı, doğduğun yeri, odanda yaptığın her şeyi... Seni izledim Boris Quet. Her adımında yaptığın her şeyi gördüm. Doğduğun günden bu güne dek geçen her saniyeni öğrendim. Şimdi o düğmeye basmaya çalışacaksın ama çalışmayacak. Aslında bu odada bulunan hiçbir alet çalışmayacak."

Sana demlenen şiirler var

Korku, gerilim ve heyecan arayanlar... Okurken tüylerinizin ürpermesini ister misiniz ? Korkularınızı bir kenara bırakın ve cesaretiniz varsa okuyun ! Dikkat ► Gece evde yalnızken bu hikayeleri okumayın... Hikayelerin bir kısmı çeviri bir kısmı ise bizim yazdığımız hikayelerden oluşuyor ve çeviriler bize aittir.

Bizim hikâyemizde isimler yok; sadece o ve ben varız. O, dünyadaki bütün kitapları okumak istiyordu. Ben ise sadece onu istiyordum... (Obur Okumalar kategorisinde bir Watty ödülü: Kancalarını takıp çıkarmayan o hikayeleri biliyorsun değil mi? Cümlenin ortasında uykuya dalsan bile okumayı bırakamadığın o hikayeleri? Bu ödül en çok bağımlılık yapan Watty yarışmacısına gidiyor.) Ekler: BÜH 1.1 (özel) bölümler. Diğer çalışmalarım için profilimi incelemeyi unutmayın.

Herkesten farklıydım ve herkes de bunu biliyordu. Bilmekle kalmıyor benden korkuyor, benim yok olmamı istiyor, tiksiniyor ama bana şaşırmaktan da kendilerini alamıyorlardı. Avcılar denen illet bir kuruluş beni ve benim gibi olan 9 kişiyi bulup insanları güvende tutmaya and içmişlerdi. İnsanların koruyucu melekleriydiler. Ama ne Avcılar ne de kalan tüm insanlar aslında çocukluğunu güçlerini kontrol etmeye çalışmakla harcamış masum bir kız çocuğu olduğumu göremiyorlardı. Taki Avcılar beni buluncaya kadar. İşler artık daha kötü olamaz derken hem eğitmenimi, hem de yıllardır sakladığım kimliğimi birden kaybetmiştim. Ama her beyazın içinde bir siyah olduğu gibi, her siyahın içinde de bir beyaz vardı.Nereden bilebilirdim ki Avcı karşıtı güçlü bir grubun var olduğunu ve aslında binlerce kişinin Avcılar'a inanmadığını?Nereden bilebilirdim ki kalan numaraların istikametinin tam olarak bulunduğum yer olacağını? Ve nereden bilebilirdim ki hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını.

Sevgili Varisim, Ruh Kontrolcümüz Hira; Bu mektubu okuduğuna göre, ruhun dört bilgesini bulmayı başarmışsın. Seni en içten şekilde kutlarım. Artık atalarından sana geçen tek şey güçlerin değil. Sana yenilmezliği de bahşediyoruz. Ruhun dört bilgesini gece yarısı tam on ikide ormanın derinliklerindeki çınar ağacının dibine koyarak, sol eline bir bıçakla pentagram çizmelisin. Pentagramdan akan kan toprakla buluştuğunda, ruhun dört bilgesindeki tüm güç sana aktarılacak. Ve bildiğin üzere Pentagram, Orta Çağ'dan beri beş elementin sembolüdür. Pentagramı çizmeye ruhun köşesinden başlamalısın. Yoksa yaptığın hiçbir şey işe yaramaz ve sen başarısız olursun. Bilgelerin gücü sana geçtiğinde, güçlerini istediğin uzunlukta kullanabileceksin. Ruhu kontrol ederken yorulmayacaksın ya da kendini kötü hissetmeyeceksin. Aynı zamanda güçlerini kontrol etmen çok daha kolaylaşacak. Bulduğun bu bilgeler, bilgeliklerini sana katacak. Ve güç, sonsuza dek senin damarlarında dolaşacak. Güçlerine kavuştuktan sonra ise, bilgelerden yalnızca birini yanına alıp, diğerlerini yerine bırakacaksın. Zamanı geldiğinde aldığın o bilge ışıldayacak ve her şeyi anlayacaksın. Bilge ışıldadığında sevgili evladım, onu alıp diğerlerinin yanına götürmelisin. Bilgenin ışıldaması, artık fani dünyada bir işin kalmadığı ve yanımıza, Ruhlar Alemine gelmen gerektiği anlamına gelecek. Yani Ruh Kontrolcüsü, bilge ışıldadığında bir ölü olacaksın... © Tüm hakları saklıdır © All rights reserved.

On altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve temiz bir sayfaya yol açacaktım .İstemiyordum.Normal bir yaşantım varken aksiyona ne gerek vardı ki ?Ama kabullenmem ve üstesinden gelmem lazımdı.Hayal kurmayı bırakıp gerçek yaşantıya dönmüştüm.Yada dönecektim , ama bu hiç kolay değildi.Unutturmam lazımdı artık , beynime kazınmış kötü anıları.Geçmişimiz her ne kadar silinse de gelecekte gelecekti tekrar karşımıza.Ve tekrar silmeye gücümüz olmayacaktı.Ama ben bunu başarmak zorundaydım,her ne kadar kötü şeyler yaşayacak olsam da dik durup üstesinden gelmem lazımdı.Ve yapacaktım bunu.Hava yavaş yavaş aydınlamaya başlıyordu.Ay yok oluyor ve güneş doğuyordu.Birlikte asla duramazlardı.Güneş batarken ay yerini alıyordu , ay batarken ise güneş.Bende kendim gibileriyle birlikte olabilirdim normal insanlarla değil. Her şeyin bir düzeni vardı .Normal insanlar varken benim gibiler onların yanında yaşayamazdı. Ve ben bu düzeni öğrenene kadar kendim gibi olanlarla kalacaktım.

En yetenekli öğrencileri toplayarak onlara en güzel geleceği vermekle ünlü okula davet aldım ve yatılı olarak bu okula geldim.Bir anda bütün hayatın değişebilir diyorlar. Bu okula geldim ama bu okuldan sadece bir şekilde çıkabilirim. ÖL YA DA ÖLDÜR. Benim gibi her şeyden habersiz 16 çocukla birlikte hayat mücadelesi vereceğim. Fakat en büyük sorun ise, sadece bir kazanan olacak. Gerçekten öyle mi? Eğer bu hikayeyi okursanız emin olun ki bırakamayacaksınız. En sonda kimin kazandığını görmek istiyor musunuz? O zaman kitabı okumaya hemen başlayın! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Merhaba bu hikaye benim ilk hikayem. Ben bu hikayeyi, DANGANRONPA adındaki bir animeden bakarak yazıyorum ama tabiki bazı değişiklikler yapacağım. Eğer bu animeyi izlediyseniz bu hikayeyi begenmeyebilirsiniz. Çünkü değişiklikleri kimse sevmez. Remix gibi oldu bu hikaye. Fakat Danganronpa yı izlemediyseniz gerçekten hoşunuza gidebilecek bir hikaye oldu. 》