Yüzünün yandığını hissetti Gaye. Arda sorun gözlerle ona bakıyordu. Nasıl oluyordu da hiçbir şey hatırlamadığı halde onun bakışları bu kadar tanıdık geliyordu. Gaye içinden kahkahayı basmıştı. Dudaklarını ısırdı. "Sanırım aşık oldum." dedi fısıltıyla. Arda'nın kararlı bakışları bir anlığına yumuşar gibi oldu. Gerçekten bunu söylemiş miydi? Kulaklarının ona oyun oynadığını kabul etti saniyenin onda birinde. Gaye boğazını temizledi. Bu sefer biraz daha yüksek sesle "Git burdan Arda. Hemen!" dedi. İkisi de aynı anda birbirlerine arkalarını dönüp, yüzlerinde kocaman bir gülümsemeyle yürümeye başladılar.

Bir okul; sadece doğaüstü insanların olduğu. Ve biri; araya kaynamış bir insan.

"Sen benim en güzel şarkımsın kimsenin dili dönmez." Devam etti "kaç sigara yaktırır gülüşün? Utanıyordum,kızarmıştım... Ben devam ettim bu sefer "sen benim başıma gelen en güzel şeysin lütfen gitme yoksa efkarlı şarkılar açar,aşk acısı çeker,depresyona girerim." Dediğimde güldü. Gülüşü güzel adam... "Sen benim başıma gelen en güzel şey lütfen gitme yoksa yaşamak bana haram gelir." Güldüm. "Seni seviyorum" "Seni seviyorum" "Bizi" Devam etti. "Bizi seviyorum"

Kendini hep bulutların üzerinde hayal eden ama bir yandan da yükseklerden korkan bir bulut misali.

Bir şarkının son notası Bir kitabın son cümlesi Bir yolun son yokuşu Bir yaşamın son demi Bu hayata gelirken aldığımız, ciğerlerimizi yakan ilk nefes ve bu hayattan ayrılırken verdiğimiz, ruhumuzu koparan son nefes. Ve bir bedenin son umutları, Ölü bir ruhun son umutları... Ölü ruhlar toprağın altında değil, diri bedenlerdedir. -BULUTLARI YAKMAK

Bir varoluş hikâyesi... Günlüklerden günümüze ulaşan... Sahip olduklarınız size yetmiyor mu? Öyleyse sizi kendi hikâyeme davet ediyorum. Belki de şükretmeniz gereken bir hayata sahipsinizdir. Yanımda olmanıza ihtiyacım var ☁️ Herkes gibi benim de bir hikâyem var ama biraz farklı sanki... Çocukluğum bulutlara olan aşkımla geçti, gençliğim de öyle ve şimdi ben hâlâ bulutlara aşık bir adamım... Belki de buluttan bir adamım. Kimsenin sevmediği, kimsenin yanında istemediği bir adam. Tükenmiş, çaresiz ve aptal. Evet aptalım. İnsanın kendini aptal hissettiği anlar olur. Ben o anları pek sık bir şekilde yaşıyorum. Kalbim buluttan çünkü ve her kırıldığında utanmadan döküyor yağmurlarını... Sonra bir gökkuşağı çıkıyor ortaya ve ben ona aşık oluyorum. Artık ağlamadan onu göremem. Bu da böyle bir masal işte. Bulutlarımdan yaşlar düşer ve güneş doğar ansızın sonrası sen... Bembeyaz bir bulutun hayatına renk katarsın ama kalır mısın benimle? Bilmiyorum. Aptal bir aşık gibiyim, yeri belirsiz bir bulut gibiyim... Ben buluttan bir adamım, peki sen? Sen, ben ağlamadan gökkuşağı olabilir misin?