''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Kalplerinde "sevdayı" taşıyanların hikâyesi: Kış Masalı Kar Şarkıları 2 Hayat akıp giderken azalır mı sevda, yoksa geçen zaman daha mı sevdirir âşık olduğunu insana... "Beni sevmekten hiç vazgeçmeyecekmişsin gibi hissediyorum" "Seni sevmekten hiç vazgeçmeyeceğim, ölene kadar sol yanım senin" Ali ve Sinemis... Aşklarını evlilikle bütünleyen bir çift... Ve diğerleri. Bu hikâyede bir çok aşk hikâyesinin ayak seslerini duyacaksınız. Yolu aşktan geçen herkesin bir şeyler bulacağı bir hikâyenin, içinde her mevsimi barındıran yollarında yürümek ister misiniz? Kalbinizi açın, kocaman aşklar kucaklayacak sizi ve çok başka atan kalplerle tanışacaksınız...