Annem bizi terk ettiğinde, Babam yıkılmıştı. Benim ise düşündüğüm tek şey, köyümüzdeki ağaçtı... O ağaç, sevgililerin sıkça gittiği ve "Kalplerin birleştiği kök" adı verilen ağaçtı. Annem ve babam o ağaca hiç gitmedikleri için böyle büyük kavgalar ediyor zannediyordum. Asıl problem, Statüydü, liderlikti... "Sahip olduğun gücü, başkalarının üstünde kullanmanın verdiği duyguyu hissetmek..." demişti babam. "Dünyada böylesine haz veren başka bir şey yok" Şimdi babamın seçimleri beni yıkıma götürüyorken... Onunla karşılaştım... Jeon Jungkook'la. Bu karşılaşma, ister sıradan bir tanışma olsun ister ciddi bir karşılaşma. Ne olursa olsun el ele verdiğimizde karşımızda duran büyük güce karşı vereceğimiz savaş hiç bir şekilde değişmeyecek. Choiirem

" Beni sevme Jungkook." Gözlerim cesurca harelerine bakarken mırıldandığımda yanağımdaki eli yavaşça çeneme kaymış ve sıkıca tutmuştu. Görebiliyordum, gözlerindeki hayal kırıklığını görebiliyordum ancak arkaplana attım hepsini. Bir önemi olmadığını fısıldadım. Dudaklarından alay dolu bir kıkırtı döküldüğünde kendimi arkamdaki demire tutunmak zorunda hissetmiştim. İşte o an benim de en az onun kadar büyük bir yalancı olduğumun farkına vardım. Arkaplana attığım, önemsiz olduğunu kafama ve kalbime kazıdığım; kazımaya çalıştığım tüm her şeyin en az onun olduğu kadar benim de gerçeklerim olduğunun farkına vardım. İkimiz de büyük birer yalancılardık ve bir aşk, iki yalancıya asla ev olamazdı. •rosékook fanfiction• •020920• #4 at fanfiction, unknown history

"Her saat, yaralar sonuncusunu öldürürmüş. Sense her saat yarama yaralar ekliyorsun. Yaktığın yeter cehenneminde, kül oldum. Dokundukça savruluyorum, dokunmasan kanıyorum. Kokuna hasret kaldım. Hasretine dilharap." [Jeon Jungkook ✗ Roséanne Park Chae Young] 2019 © astercea hayrankurgu #1

[Tamamlandı] Sinir hastası Jungkook ve 21 yaşında olmasına rağmen kendini küçük bir çocuk zanneden peter pan hastası Rosé. - Jeon Jungkook ❦ Park Chaeyoung •xmiasyx• | 2019

Bu okulda dört yanlış bir doğruyu götürmez; tek yanlış, herkesi götürür Chaeyoung. #blackpink 1☆ #lisa 1☆ #jisoo 1☆ #hayrankurgu 2☆ 23.03.19 08.09.19

Kim Taehyung yalan söylemeyi severdi. Psikoloğu Lalisa Manoban ise ona inanmazdı. Bir gün Taehyung doğruyu söyleyecekti fakat Lalisa ona inanmamayı seçecekti. Kim Taehyung | Lalisa Manoban

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Sahte hesap açarak öğretmenine seni seviyorum dediğinde, başına geleceklerden habersizdi... KİTAP UZUN BİR ARADAN SONRA DEVAM ETMEKTEDİR