Λίστα ανάγνωσης του StellaManiou
2 stories
Αγαπητό μου ημερολόγιο by Marina_mavr_
Marina_mavr_
  • WpView
    Reads 1,703
  • WpVote
    Votes 650
  • WpPart
    Parts 21
Αγαπητό μου ημερολόγιο, Ούτε σήμερα σκότωσα κάποιον Κάποιοι είναι εθισμένοι στο τσιγάρο, λατρεύουν το κάψιμο που νιώθουν στο λαιμό τους και τη μυρωδιά του καπνού που μένει στα ρούχα τους. Άλλοι είναι εθισμένοι στο αλκοόλ, τους κάνει να ξεφεύγουν από τη μιζέρια της καθημερινότητας, βρίσκουν παρηγοριά στη ζεστασιά που απλώνεται στο σώμα τους. Υπάρχουν και αυτοί που είναι εθισμένοι στα ναρκωτικά στον νέο κόσμο στον οποίο μεταφέρονται και στη στιγμιαία ηδονή που νιώθουν. Εγώ πάλι, είμαι εθισμένη στο να σκοτώνω ανθρώπους, στο να βλέπω το τελευταίο ίχνος ζωής να στραγγίζεται από τα μάτια του θύματός μου, όσο οι σφυγμοί του εξασθενούν κάτω από το άγγιγμά μου. Όσο βλέπω το σαδιστικό του χαμόγελο να παγώνει και κλέβω την ανάσα μέσα από τα χείλη του, όλο μου το κορμί διακατέχεται από ρίγη ικανοποίησης. Ίσως ο εθισμός μου είναι ο πιο βάναυσος από όλους, ίσως πάλι και όχι. Όλοι σκοτώνουν κάποιον, εκείνοι επιλέγουν να σκοτώσουν τον ίδιο τους τον εαυτό, εγώ επιλέγω να σκοτώσω άλλους, δεν κινδυνεύω. Ή τουλάχιστον αυτός είναι ο κανόνας. Κάθε κανόνας έχει και εξαιρέσεις του όμως. Σωστά;
Invasion ~ 5 Seconds of Summer, Little Mix Fanfiction~ M.G.C by Marina_mavr_
Marina_mavr_
  • WpView
    Reads 15,077
  • WpVote
    Votes 3,027
  • WpPart
    Parts 71
Ranked #42 In Fanfiction Η αναζήτηση του διαφορετικού από κάθε κλασική ιστορία αγάπης κακού αγοριού και καλύτερου φίλου. Μια ιστορία που κρύβει πολλά μυστικά, που είναι δύσκολο να ξεδιπλώσεις. Όποιος αναζητά περιπέτεια και απρόβλεπτη πλοκή έχει φτάσει στο σωστό σημείο. Δεν έχω προλάβει να συνειδητοποιήσω όσα έχουν συμβεί σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Η ζωή μου είναι τελείως διαφορετική απ' ό,τι έναν μήνα πριν. Φοβάμαι... Φοβάμαι για την οικογένεια μου, για τους φίλους μου, για τον εαυτό μου. Ξέρω ότι είναι ικανός να μας βλάψει όλους. Δεν νιώθω ασφαλής ούτε στο ίδιο μου το σπίτι. Εκείνος είναι ο λόγος που δεν μπορώ να κοιμηθώ, το τρέμουλό μου, η ακαθόριστη ανάσα μου. Είμαι ανήμπορη να αμυνθώ στις δυνάμεις του. Δεν μπορώ να κάνω κάτι για να το σταματήσω. Και αυτό είναι που με γεμίζει τόσο άγχος. Κάθε φορά προχωράει λίγο, την επόμενη πού θα φτάσει; Δεν θα υπάρξει επόμενη. Υπόσχομαι στον εαυτό μου. Δεν ξέρω πώς αλλά θα βρω λύση. Δεν θα νικήσει... Δεν θα νικήσει.