Başlama Tarihi ;14.05.2017 17.10.2017;Kısa hikaye içinde#18 80.1K❤

Sadece bana baktı. Gözlerime...derinlemesine... Sanki okyanusun dibine batmıştım, sadece o gözler beni kurtarabilirdi. Ondan uzak durmaya çalışmam gerekiyordu. Beceremedim işte... Uzak duramıyordum Bu sırada gözümden bir damla yaş aktı sanki onun silmesini istercesine. Elini acı dolu gözyaşımı silmek için yanaklarıma getirdi. Bu sırada kulağıma: -"Ne kadar benim olmamı istesemde eğer benim olursan gideceğini biliyorum " dedi. Biliyordu işte! Bırakıp gidemezdim! Kendiyle inatlaşıyordu benim için...!Buna dayanamazdım. Aşık olmuştum hem de en uçsuz bucaksız kalbimin derinliklerinde, Yada kalbinin derinliklerinde... O derinlikte ne ben nede o kurtulabilirdi. Tek bildiğim hayatımın daha fazla kararmasıydı. Onun ışık olmasına rağmen...

On altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve temiz bir sayfaya yol açacaktım .İstemiyordum.Normal bir yaşantım varken aksiyona ne gerek vardı ki ?Ama kabullenmem ve üstesinden gelmem lazımdı.Hayal kurmayı bırakıp gerçek yaşantıya dönmüştüm.Yada dönecektim , ama bu hiç kolay değildi.Unutturmam lazımdı artık , beynime kazınmış kötü anıları.Geçmişimiz her ne kadar silinse de gelecekte gelecekti tekrar karşımıza.Ve tekrar silmeye gücümüz olmayacaktı.Ama ben bunu başarmak zorundaydım,her ne kadar kötü şeyler yaşayacak olsam da dik durup üstesinden gelmem lazımdı.Ve yapacaktım bunu.Hava yavaş yavaş aydınlamaya başlıyordu.Ay yok oluyor ve güneş doğuyordu.Birlikte asla duramazlardı.Güneş batarken ay yerini alıyordu , ay batarken ise güneş.Bende kendim gibileriyle birlikte olabilirdim normal insanlarla değil. Her şeyin bir düzeni vardı .Normal insanlar varken benim gibiler onların yanında yaşayamazdı. Ve ben bu düzeni öğrenene kadar kendim gibi olanlarla kalacaktım.

Bizim hikâyemizde isimler yok; sadece o ve ben varız. O, dünyadaki bütün kitapları okumak istiyordu. Ben ise sadece onu istiyordum... (Obur Okumalar kategorisinde bir Watty ödülü: Kancalarını takıp çıkarmayan o hikayeleri biliyorsun değil mi? Cümlenin ortasında uykuya dalsan bile okumayı bırakamadığın o hikayeleri? Bu ödül en çok bağımlılık yapan Watty yarışmacısına gidiyor.) Ekler: BÜH 1.1 (özel) bölümler. Diğer çalışmalarım için profilimi incelemeyi unutmayın.