En kötü anında ona birkaç kelime ile destek olan o peri dedesinin gittiği yerden son hediyesi olmalıydı. Burnuna bir kere daha götürdüğü mendilin kokusunu ciğerlerine çekerken üzerinde ki minik peri kanadı işlemesi dikkatini çekti. O kız gerçekten bir peri olmalıydı ve bu da o perinin simgesi olmalıydı. Yekta o peri kızını bir daha göremeyeceğini düşündü. Fakat bunu kalpten dile getiremedi. Çok kırgın olan kalbi o an da; "Keşke hayatımı, hayatına katsan peri kızı." Dedi. Fakat bilmiyordu ki, kalpten edilen dualar kabul olurdu. Bilmediği bu gerçek ile kader çarkları kırıldı ve rota yeniden oluşturuldu. Artık kaderin tek bir hedefi vardı. Yekta'nın kalbini ısıtan o peri kızını, yine kusursuz bir zamanda Yekta'nın buzlarını çözmesi için hayatını, hayatına katmaktı. Ne kadar başarılı olacağı bilinmez fakat bilinen bir şey var o da; kaderin oyunları çok sevdiği ve galibiyeti yakalamadan oyunun peşini bırakmadığıydı. Yekta ve Peri kızının oyununun senaryosu da o gün, o sahilde, o mendil ve çiçek kokusu eşliğinde yazıldı. Artık geriye tek bir şey kaldı o da; oyunun sahnelenmesi! Onun da zamanı uzak değildi, en azından çok çok uzak değildi...

[WATTYS 2022 KAZANANI] Parmağı omzumun üzerindeki belli belirsiz benlere dokundu. Ardından köprücük kemiğime kaydığında dudaklarım, bir nefese muhtaç kalmış gibi titreyerek açıldı. Koyulaşan bakışlarını gördüğümde göğüs kafesimin içindeki kalbim, hızlı bir takla atmıştı. "Ne yapacağım ben seninle?" diye mırıldandığında kısa saçımın tutamlarından birini parmağına dolamıştı. Güçlü eli, belimi sıkıca sarıyordu. Dudakları kulağımın üstüne dokunduğunda titreyen ellerim omuzlarına tutundu. Tüm günahlarım birleşerek bedenimi ve ruhumu ona emanet ettiğinde içimdeki şeytan gülümsedi. Ardından onun dudakları da kıvrıldı ve çenemi kavrayıp ona bakmamı sağladı. Bakışlarımız buluştuğunda; cehennemin tüm ateşleri ikimiz için yandı ve dudaklarından adıma işlenen zehir döküldü. "Vera." (TAMAMLANDI.) [14.03.2020 | 14.07.2021]

☆ Can'a Handan ☆ Ey ismine tüm sesleri sükut ettiğim, yorgun bir savaşçı gibiyim Kan revanım, dizlerim aşkla nara içinde Avuçlarımda ektiğim çiçekler, her lahzada kışa düşmekte Özüne güneşler sakladığım gülüşler ayaz tutmuş, vuslatı tuzla buz etmekte Ben kendinden bi-haber, boşlukları tende çare bilmekte °..¸..°¯°..¸..°¯°..¸..° Ey cismine ömrü tilavet ettiğim, kır belini en ince yerinden ümidimin Hatırı savrulsun avuçlarından şakaklarına Kırağıymışçasına düşeyim tellerine saçlarının Savrukça kapup, en ince yerinde renk tutayım hayatının Bal özlü baharlar getireyim sonbaharımla kışlarına °..¸..°¯°..¸..°¯°..¸..° Ey bu can'a vaz olmuş ergişi, geçme candan Ki can aşk'a vaz olsun vuslat yemişçesine handan .............................................. Birinci çalışmam AŞK-I HAYAL İKİNCİ ADAM YAYINLARI' ndan kitap oldu. İkinci çalışmam ile yine sizlerle birlikteyim. Bu çalışmamda yeni şiirlerime yer vereceğim. Şiirlerime elimden geldiğince videolar ekleyeceğim. İlgi ve desteklerinizi yeniden bekliyorum. Saygılarımla Aygül Mudurlu .............................................. Bu çalışmadaki TÜM ŞİİRLER TARAFIMA AİT olup, telif hakları Antoloji.com sitesi üzerinden alınmış bulunmaktadır. ©Tüm Hakları Saklıdır ©All Rights Reserved FACEBOOK SAYFAM : https://www.facebook.com/askihayalsiir/

Gülümsedi Ceylin çoktan dolan gözleriyle. "Senin gibi gülsün böyle. Her güldüğünde huzur dolsun içime." Elini Ceylin'in kalbine koyup öptü. "Senin gibi çok güzel bi' kalbi olsun." "Çok güçlü olsun annesi gibi." "Sana benzesin." dedi Ceylin'in iki elini tutarken. "Herkes, her şey sana benzesin Ceylin." ... "yüzünü dökme küçük kız, bırak üzülmeyi yalnız sen misin bi' düşün unutan sevilmeyi"

Sevdiği insanları kaybeden prenses -artık kraliçe-, amacına ulaşınca her şey normale dönecek sanıyordu. Ta ki amacı için kendinden fedakarlıklar yapana kadar... Lanetli korsanların sonunu getirmek için lanetlenen kraliçe sevdiği adamdan kalan mürettebat ve iki can yoldaşı ile yalnız kalmıştır. Artık onları daha büyük sorunlar bekliyordur. Güçleri ellerinden alındı diye sinirlenen korsanlar, Kayıp Şehir Atlantis'ten güç alan canavarlar, yönetilmesi gereken bir ülke ve kendi bedeni içinde savaşan ruhlar... Korsan Prenses kitabının devamı, serinin son kitabıdır.

Evrendeki tüm yönetenlerin soylu bir kandan geldiği ve özel bir güce sahip olduğu krallıkta gücünü alamayan bir prensesin güç arayışı ile başlayan ve savaşla son bulan öyküsü...

1530, İngiltere. O kanlı geceden tam beş yıl sonrası... Bütün Avrupa, dört bir yanda kasırga misali başlayan reform hareketlerinin rüzgârlarına kapılmış durumdadır. Bu rüzgârlar geçip gittikten sonra kimin ayakta kalacağı ve kimin yere düşeceği tamamen bir muamma iken, ayakta kalanlardan olmayı arzulayan Fransa'nın ölümcül bir planı vardı. Yüzyıllık düşmanları olan İngiltere'nin, bu kasırga sonrası yere düşmesi için ellerinden gelen her şeyi yapmaya hazırlardı. Her ne kadar bu, binlerce insanın hayatını mahvetmek demek olsa bile. Ellerinde ise içi intikam ile dolup taşan bir piyon tutuyorlardı ve bu piyonu kullanmaktan çekinmeyeceklerdi; Anna Brunella, kendini neyin içine attığını bilmeden, altından ateş püsküren yollarda yürüyordu. Herkesin aç gözlerle baktığı o altın tacı başına takmak için kaç bedel ödemen gerekir? Tacın Bedeli, sizi bu kanlı oyunun son perdesine çağırıyor. Işıklar tamamen kapanmadan önce son bir dans. Hazır mısınız? . . Okumadan önce Tacın Laneti'ni okumanızı öneririm. . Orijinal Yayımlama: 2020 Yeniden Düzenleme: 2023 . . © 2020 | ZeynepOkel

"Bir katilden kaçıyorsun, mezarlığa saklanıyorsun, bir hayaletten yardım etmesini istiyorsun, sonra katilin tarafına geçip hayaleti öldürmeye çalışıyorsun. Metanetli ölü'm, mezarlıkta uyandığında katilin çoktan seni öldürdüğünü anlayamadın mı?" Andras. Hiçbir şey demiyor ve sizi Açelya'nın limonları, Andras'ın yüzükleri, James'in defterleri, Sergey'in kıvırcık saçları, Egor'un çiçekleri, Aleda'nın karikatürleri, Atilla'nın silahları ve Sena'nın fısıltılarıyla yalnız bırakıyorum.

Zaman bölündü. Zamana bölündük. Zaman küçüldü. Zamanla küçüldük. Ellerimize saatleri, dakikaları, saniyeleri aldık... Hayatlarımızın etrafındaki lahza, kuyruğunu bir kedi gibi ömrümüze doladı. Düne küstüm, bugün ile hiç barışmadım ve yarının yüzüne bakmadım. Zaman büyüdü. Zaman öldürdü. Ama lahza her zaman buradaydı. O, her zaman yanımdaydı. Düştüğümde, yürüdüğümde. Bazen küçük bir kız çocuğu olup, yastığımla odasının kapısını çaldığımda bile. O, lahzaydı. O, benim için, beni hiç bırakmayan küçük bir zaman parçasıydı ve her zaman yüreğime batacaktı. ** Not: kitabın eski adı LAHZA'dır. 30.01.19: #bale 2 05.09.19: #bale 1 Kapak tasarımı şahsıma aittir.