❤️ Epsilon Yayınevi ile raflarda! Kitaptan ilk üç bölüm okuyabilmeniz için yayında! #1 Romantizm Yaman, Rüya için, tıpkı onun söylediği gibi, bir kahraman olmak istemişti. Bir katil değil, öfke ve sertlik dolu bir adam değil, basit bir kahraman... Sadece bir anlığına da olsa, uzanıp kızın elini tutsa, değişebileceğini hissetmişti. Yoktan var olup bambaşka bir adam olabileceğini... Karanlık denizi aydınlatan bir deniz fenerinin ışığını görmüştü gözlerinin içinde. Öyle parlak, öyle güzel bir ışıktı ki gözlerindeki, adama o karanlık denizi aşabileceğini hissettirmişti...Sanki yalnızca bir kez sıkıca yakalasa o eli, tüm kirleri terk edecekti bedenini. Ama adam o eli tutmamıştı. Nasıl tutardı ki? Tutamazdı. Tutarsa kirletirdi. Tutarsa değişmesi gerekirdi. Başlangıç : 31.12.2013 Bitiş Tarihi :11.10.2016 İnstagram / llchaim Facebook grubu / BUSE ATMACA HİKAYELERİ

GİRİŞ "Emin misin kızım.Sende boşanmakta kararlı mısın ?" Hakim neredeyse gözümün içine bakıyordu.O an anladım eğer biraz çekimser davranırsam bizi boşamayacağını.Ama bunu Murat'a yapmaya hakkım yoktu.O'nun bu isteğine nereye kadar direnebilirdim ki?.Yada dirensem elime ne geçecekti. "Eminim Hakim bey bende istiyorum boşanmayı" dedim kararlı bir ses tonu ile. Aramızda ki onca mesafeye rağmen O'nun tuttuğu soluğu bıraktığını görmek bugün için kaldırabileceğimden fazlaydı ama ne olursa olsun O'na bunu göstermeyecektim. Hakim kafasını iki yana salladıktan sonra "Tamam istediğiniz gibi olsun bakalım" dedi ve altı yıllık evliliğimiz tek celsede bitti. Karar açıklandıktan sonra salon hızlı bir şekilde boşaldı.O'nun la karşılaşmamak için acele ile sıktım avukatımın elini. "Teşekkür ederim her şey için" dediğimde gözlerim akıtamadığım yaşlarla yanıyordu. Murat'ın arkamdan "Begüm bekle biraz" diye bağırmasına aldırmadan dışarı attım kendimi.Biraz daha havasız kalırsam bayılacağımı biliyordum . Murat arkamdan yetişip kolumu tutunca olduğum yerde kaldım.O'na karşı hala bu kadar aciz olduğum için kendimden nefret ediyordum ama şuan için elimden gelen buydu. Murat ne diyeceğini bilmez bir şekilde duruyordu karşımda. "Evet" dedim konuşmasını teşvik etmek istercesine.