Göz göze geldiğimizde "Bana ne yapacaksın?" diye sordum sesimin korku barındırdığını anlamak zor değildi. Dudaklarıma doğru yanaştığında artık beni öpeceğinden emindim ki, dudaklarıma bir kaç santim kala birden uzaklaştı ve sinir bozucu bir kahkaha attı; Anlamsızca yüzüne bakarken "Seni öpeceğimi sandın hatta sanırım daha fazlası.. " dedikten hemen sonra tekrar nefesini yüzümde hissettim. Kulağıma doğru fısıldadı; "Sanırım bu korku sana uzun bir süre yeter baş belası.." * İnstagram/dengesiz.serseri.wattpad

TAMAMLANDI Zorla baslayan bir evlilik. Birbirinden nefret eden bir cift. Ona gecmisini hatirlatan bir kiz. Karsilarina cikicak zorluklardan bi haber git gide birbirlerine baglaniyorlar. Peki bu tum yasananlar birer kitapsa Zorla baslayan bu evliligin sonu askmi yoksa ayrilikmi olucak??? . Yayımlanma tarihi : 5 nisan 2016 Tüm hakları saklıdır

Arya, hiç bilmediği bir ülkede doğmuş ve sonra yetimhaneye bırakılmıştır. Ailesi ile ilgili tek bildiği annesinin ölmüş olduğudur. Annesinin ismini bile bilmez. Yetimhanede kimsesizlik günlerini yaşarken, kendini bu karanlıktan kurtarmak ister. En büyük yeteneği beklemektir. Umutla onu hiç aramayan bir babası veya bir kardeşi olup olmadığını bir gün öğrenebilmenin hayaliyle yaşar. Yokluk zengini ruhu ve terk edilmiş olma duygusu onun asi ve inatçı bir kişiliğe sahip olmasına neden olur. Asla evlat edinilmek istemez. Başkaları onu evlat edinmesin diye de tüm gücünü sarf eder. Prematüre bebek olarak dünyaya geldiğinden diğer çocuklar gibi sağlıklı değildir. Sık sık hastalanan Arya yetimhanenin soğuk duvarları arasında yalnızlığın üstünü örtmesinden mutsuzdur. Zordur, hayatta kalmaya çalışırken aslında kimsesizliğin onun kadar küçük olmadığını, bir yetişkin gibi deneyimli ve güçlü olduğunu fark eder. Tüm çabalarına rağmen bir gün bir aileye evlatlık olarak gitmek zorunda kalır. Karşı çıkamayacak kadar güçsüzdür. Fakat bu evde sürprizlerle karşılaşacaktır. Asi, yaramaz, dik başlı, kararlı ve küçük bir aşık olan ARYA'nın öyküsü.... MUCİZELER GERÇEKTEN VAR MI? Öğrenmek isteyen varsa eğer...İşte Arya'nın öyküsü...

Güzel bir koleje giderken, düşmanı tarafından kolejden attırılıp hiçbir koleje kabul edilmeyen Derin, klasik, psikopat öğrencilerin olduğu bir devlet okuluna gitmeye başlar. Onu kendi sürtüklerinden görüp, rezil eden Rüzgar'la başa çıkmaya çalışırken birde korkulu rüyası olan Tuna karşısına çıkarsa Derin nasıl bunlarla başa çıkabilir? Derin yaşayacaklarıyla beraber ayakta kalacak mı yoksa pes edip yıkılacak mı?

Elimdeki biletler şu ana kadar aklıma gelmemiş olan düşünceyi ortaya çıkaran bir ışık olmuştu. Geç farkına varmış olsam da bugün 17 yaşımdaydım. Reşitliğin omuzlarıma yüklemeye başlayacağı sorumluluklardan sadece bir yıl uzaktaydım. Günlerim son 6 yıldır neredeyse bomboş geçiyordu. Sonsuza kadar genç kalmayacaktım ama buna rağmen zamanı kullanma şeklim fazlasıyla rahattı. Aynada her zaman kendime acıyarak bakıp "Anca göt büyüt sen." demekten nasıl bıkmadım bilmiyorum. Ama artık bunlar yok! Fırsatımı değerlendirip Türk dizilerinde fakir olmasına rağmen Gucci marka çantasıyla durmadan gezen kızların beni ezmesine izin vermeyeceğim! "Tuğberk, Fransa'ya gidiyoruz!" *İlk bölümlerde benim bile düzeltemediğim saçmalıklar var. Bu yüzden özür dilerim.* *12 Mayıs 2015 tarihinde yazılmaya başlanmıştır.* *Küfür İÇERİR.*

'' Dolunay...'' diye fısıldadı Okyanus, gözleri gözlerimde gölgelenirken. '' Yakamozum olur musun? ------------------------------ Okyanus Aslan; deniz gözlü gece adam. Kısa bir sürede hayatımda kocaman yer edinmiş olan, ancak bunu bana bile fark ettirmeden yapan, yalın ve bir o kadar karmaşık olan; doğru ve bir o kadar da yanlış olan adam. Merhametli bir şeytan gibi içime işleyen, nakışlarının izini ise tenime kazıyan; şiir adam. Satırları atlarken nefes almayan, noktalarını çoktan ünleme çevirmiş olan; cesareti yüreğinden taşan, şair adam. Yokluğu rüzgârın nefesi olan, varlığımın en derinlerine esen; soğuk adam. Varlığıyla her bir duvarı yakabilecek olan, külleri korlandırabilecek kadar sıcak; ateş adam. Gri adam ve mavi adam. Siyah adam ve beyaz adam. Okyanus kadar derin ve bir o kadar berrak olan adam. Okyanus kadar tehlikeli ve bir o kadar huzur veren adam. Okyanusun ruhu olan adam. Bir yüzü gerçek olamayacak kadar rüya; diğer yüzü rüya olamayacak kadar kabus olan adam. Varlığıyla titreten, yokluğuyla inciten, inleten adam. İçinde yüzlerce Dolunay Görkem taşıyan ve bundan habersiz olan; tüm gürültüsünün içinde sessiz adam. Okyanus Aslan... Cennetine yükselmek için önce cehennemiyle dost olmayı gerektiren ve cehennemi de en az cenneti kadar çekici olan adam... (YAKAMOZ'UN TÜM HAKLARI TARAFIMCA SAKLIDIR. HERHANGİ KOPYALAMA VEYA BENZETME İBARELERİNDE YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR!) 01.02.2015

■TÜM HAKLARI SAKLIDIR■ Toprak KAYMER 19 yaşında Kumral,Yeşil Gözlü,1.75 boyunda. Annesini doğumunda kaybetmiş ve bu yaşına kadar da hep babasıyla yaşamış olan, Lise 4 de okuyan, ve genelde kavgacı olan bir genç kız. Babasının kalp krizi geçirmesiyle tüm hayatı değişir ve daha sonra başına gelecek olanlardan habersiz bir şekilde yaşar. Herşey Doktor Rüzgar'ı tanıdıktan sonra başlar. Rüzgar Yalçın 29 yaşında Esmer, Mavi Gözlü, 1.85 boyunda. Annesi ve babasıyla normal bir hayat sürdürerek büyüyen yakışıklı genç adam. Öğrenimini tamamladıktan sonra Doktor olur ve 2 yıldır doktorluk mesleğine devam etmektedir.Doktorluğunun 2. Yılında Toprak'ın babası yani Bekir Bey'in ameliyatına giren doktordur. Bu sırada Toprak ile tanışırlar ve olaylar farklı bir şekilde şekillenmeye başlar.

Bir kız düşünün. Kaybetmenin tadını almış. Bir kız düşünün. Yalanların içinde boğulmamak için çırpınmış. Bir kız düşünün. Boğulmamak için kendine uzanan ilk ele sarılmış. Bir kız düşünün. Sarıldığı elin aslında hiç var olmadığını öğrenmiş. Bir kız düşünün. Aşık olduğu adamın aslında o olmadığına şahit olmuş. Ve bir yalan düşünün. O kızı paramparça etmiş. Kız kaybolmuş. Kız yok olmuş. Masallar hep böyle başlamaz mı zaten? Bir varmış , bir yokmuş. ©Tüm Hakları Saklıdır

Genç kız, yerde yatan genç adamın önünde diz çöktü. Parmakları onun yüzünü avuçlarken yutkundu, genzi yanıyordu. Acı; damarlarından sızarak âdeta kanına karışıyor, her bir zerresinin kavrulmasını sağlıyordu. Aciz bedeni bunu kaldıramayacak kadar düşkündü. "Sokağım."dedi titreyen sesiyle. Gözlerindeki yaşlara aldırmadan acı bir çığlık attı. Yüreğindeki vaveyla bedeninde bir volkan gibi patlıyordu. "Beni bırakma, sokağım!" °°°° Onların hikayesi ölümle başlıyordu! Ölüm, iki ayrı insanın sevdiklerini ellerinden almıştı. Yıldız çiçeği ve bir okyanus gözlü. Onların kalbinde yatan kanatsız melekleri, hayata küskünlükleri ve de güzel sevmeleri acıya dem vuruyordu. Onların rengi ne siyahtı ne de beyaz. Onların rengi topraktı. Sevdiklerini ellerinden alan toprağın rengi... • Yaşadıkları kayıplarla yolları kesişen iki gencin yürek burkan hikâyesini okumaya hazır mısınız? Âşk; onlar için sadece acıdan ibaretti. Ta ki birbirleriyle karşılaşana dek... °°° #Kötü çocuk, masum kız hikâyesi değildir! •Okyanus gözlü çocukla, çiçeğinin hikâyesi. ~Dram içerir.~ °°° Bu hikâyenin tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz!

"Sen," dedim yeniden başka bir konuya geçerek. "Ben bir silahsam sen o silahtan çıkan kurşunsun." Ardından dudaklarını saçlarımın arasında hissettim. Öpmüyordu ama her an öpmeye hazır gibi orada duruyordu, hissediyordum. "Sen, Nefes." dedi benim gibi. "Ben yeniden cehennem olmuşsam, senin ateşin yüzünden." *11.04.15 Aksiyon #2* On Sekiz #1*