ŞİMDİ EPSİLON YAYINEVİ KATKILARIYLA TÜM KİTAPÇILARDA... ------- "Biz, aynı rengin iki farklı tonuyduk. Bir yanda soğuk bir gecenin üzerine dökülen ay ışığı, diğer yanda kar yağarken bile parıldayan bir güneş... O ve ben, birbirinden uzak ama aslında bir o kadar yakın iki kişiydik. O ateş, ben baruttum. Temasımız son derece yakıcı olabilirdi ve birbirimizden uzak durma ihtimalimiz, bir buzulun ortasında can çekişen kıvılcım kadar yetersizdi. Kimisi buna kader diyebilirdi, kimisi tesadüf... Ne söylendiğinin önemi yoktu; şu noktada önemli olan tek şey ateşin kuvvetiydi."

"Bırak beni!!" Kolumu birkez daha çekip gecenin karanlığında hızlı hızlı ilerlemeye başladım. Boş sokakta yankılanan topuklularımın sesi hiç olmadığı kadar sinir bozucu geliyordu. "Beni dinliyceksin!" Kolumu tekrar kurtarmaya çalıştım ama benden kat kat daha güçlü olduğunu hesaba katmamıştım. Beni kendine çevirdi. "Seni dinlemek istemiyorum aptal!!" "Dinlemek zorundasın sarışın!" Kurtaramayacağımı bile bile kolumu çekiştirmeye başladım. "Yüzkez söyledim bırak artık. Seni istemiyorum!" dedim hissettiklerimin tam aksine. Gözlerine bakmadığım için yalan söylediğimi anlayamazdı ama giderek güçsüzleşen sesim anlaması için başka bir açıklık veriyordu. "Bırak.." Benim aksime güçlü çıkan sesiyle "Bırakabiliceğimi mi sanıyorsun? Benim elimde mi bu?" diye bağırdı. "Seni bırakmayı denedim Mira. Seni üzdüğüm her an. Değiştiğimi farkettiğim her an. Ama başaramadım çünkü.." diyip elimden tuttu ve başına getirdi. "Ben buramla düşündüm." dedi sinirle. Gözlerimin tam içine bakıyordu. Avucunun içindeki elimi kalbine götürdü. "Ama sen buradasın." Göz yaşlarımı saklama savaşlarımda yenilirken hıçkırıklarım duyuluyordu. "Seni bırakmıycağım baş belası." Onu onaylamazcasına başımı salladım. Titrek çıkan sesimle "Senden nefret ediyorum!" dedim. Ama hiç bir şey kalbimin onunla attığı gerçeğini değiştirmiyordu. Yanaklarımdaki yaşları eliyle silerken gözlerimin tam içine baktı o denizi aratmayan mavi gözleriyle. "Bende senden nefret ediyorum." Öpüşünü dudağımda hissettiğim an karşılık vermeye başladım. Elimi yumuşaklığını ezberlediğim saçlarına daldırdım. Kolları güven verircesine belimi sardı. Öpüşü ise zaten, renkli dünyanın ta kendisiydi.

Unutulmaz Replikler

"Ve ateş kül oluncaya dek yanmaya devam etti. Su ise buhar olacağını bilmesine rağmen savaşından vazgeçmedi.'' Masal on sekiz yaşını doldurduğunda kaldığı yetimhaneden ayrılmak zorunda kalmıştı. Bu arada eski yurt müdürü tarafından ona İstanbul'da bir kolejde burs ayarlanmıştı. Kendine kalacak bir yer bulması gerekiyordu artık. Bir yandan da İstanbul'a geldiğinde etrafında ilgiyle dolaşan insanlar ve karşısında köle olacak bir beyaz atlı prens hayal ediyordu. Ancak ne yazık ki hayat masallardaki gibi değildi. Zaten "Bir varmış bir yokmuş" yerine "Lanet olsun!" ile başlayan bir masaldan ne beklenirdi ki? Masal, karşısına çıkan, sırlarla dolu, karanlık Rüzgar'ın gizemini çözmeye çalışırken kendini ona âşık buluverecekti. Bu kitap 2015 yılında Epsilon Yayınevi ile raflarda yerini aldı.

Sokaktaki cılız lambadan yansıyan ışık titredi. Hemen sonra sokağın iki ucunda da birer insan belirdi. Sokağı aydınlatmaya çalışan sarı lambaların ışığında küçük kar taneleri seçiliyordu. Pembe montuna sarıldı kız; soğuğu seviyordu, vazgeçemiyordu ondan. Esen sert rüzgâr kurumuş yaprakları havalandırırken ay ışığı genç adamın yeşil gözlerine çarptı. Rüzgârın dağıttığı siyah saçlarıyla yemyeşil gözleri bir bütündü sanki. Siyah montu fazlalık geldi cesur yüreğine; soğuktan korkmadan sigarasından bir nefes daha çekti içine. İki genç birbirine yürümeye başladığı esnada uzaktan bir keman sesi geldi. Arttı kemanın sesi, git gide arttı; onlar birbirlerine yaklaştıkça arttı. Şehrin iki yalnız âşığı ağır adımlarla yürüdü.Genç adam sigarasının onda yarattığı hisse âşıktı, kız soğuğa. Kar taneleri şiddetlendi ve iki genç adımlarını hızlandırdı. Simsiyah sokağı aydınlatan tek lambanın altından geçerken yan yana geldiler, sonra iki yabancı gibi geçip gittiler. Kız bir anlığına adamın yeşil gözlerine baktı, adam sigarasının son nefesini de içine çekti. Yabancılar tanımadı birbirini, yabancılar âşık! Keman ahenkle çalınmaya devam etti... Yabancılar ilk kez bu kadar yakın, yabancılar ilk kez bu kadar sessiz. Kar taneleri şiddetle düştü gökyüzünden, ve yabancıların kaderleri ilk kez birleşti. Kader Oyunu'ndaki iki piyonun hikayesi. © Tüm Hakları Saklıdır. | 29. 11. 2013 | Kapak Tasarım - Damla Üzüm. Tanıtım: http://youtu.be/b3rktiti-6k Fragman Yapım: Beyza Öztürk. WATR Watty '14 En İyi Romance Hikayesi.

Sinemis ve Ali'nin büyük aşkının heyecanıyla, şarkı tadında hayatlarıyla...

Yasak aşkın kaçak dansçıları, üstelik Esila her ne kadar iliklerine kadar kendisini feminist olarak görse de iki aşkın arasında kalabilecek kadar cesur ve inatçı bir kız. Eski erkek arkadaşıyla büyük bir kavga edip ayrıldıktan sonra içindeki intikam planlarını ona çocukluğundan beri aşık olan Eren'le hayata geçirmiştir. Ama o bile eskiden ona aşık olan bir çocuğun başına fazlasıyla dert açacağını bilemezdi.

Seni geçen gün beyaz gelinliğin içinde gördüm ya hani, dedim ki kendi kendime; '' Oğlum işte evleneceğin kadın karşında. Tut elinden kırma kalbini, yürü onunla aynı yolda...'' '' Buse benim şehrim İstanbul'du. Şehrimin içinde sen vardın, benim içinde sen. Şimdi İstanbul'umu bir kez daha terk etmeden soruyorum sana. Benimle bir hayat kurar mısın? Biraz önce şahit olarak attığımız o imzaları, bir de '' EVET '' dediğimiz için atar mıyız? '' Benimle Evlenir Misin?