Życie Mateusza zmienia się diametralnie, gdy dostaje się na stypendium taneczne do Nowego Jorku. Zostawia Gdańsk, w którym ma rodzinę, przyjaciół i chłopaka, by wyruszyć w świat po spełnienie swoich marzeń. Musi przystosować się do życia w wielkim mieście, do obcej - momentami niezrozumianej - kultury oraz do specyfic...
Nie było to ani tak łatwe, ani w połowie tak trudne, jak wszyscy zakładali. Dodatek do Ironii przekwitu, polecam czytać od 29 rozdziału Ironii.
Jessie ma przyjaciela i mnóstwo klientów. Ma siniaki na plecach, blizny i złe myśli. Rowan ma pustkę w sercu, talent i skłonności do szantażu. Obydwoje są tak potwornie skrzywdzeni i przestraszeni, że na chwilę zapominają, że powinni się nienawidzić. Historia o malarzu który znalazł inspirację w dziwce i o dziwce, kt...
Odcięta od świata wyspa oraz żyjące na niej w dobrostanie i szczęściu elfy stają się celem barbarzyńców z kontynentu. Idealny świat młodego księcia legnie w gruzach, kiedy do pałacu wedrą hordy bestii, rabując, demolując i gwałcąc. Młodzieniec nie zna ich zamiarów, nie wie, czego tak naprawdę chcą od jego rodziny - o...
Remake Drugiej Połówki, być może tym razem będzie miało nieco więcej sensu i ładnego chaosu niż tamta wydłubana z nosa papa.
❝Z mego gnijącego ciała wyrosną kwiaty, będę ich częścią, a to oznacza wieczność❞ W mieście Tem, śmierć przywdziewa maskę miłości, sadząc kwiaty w bijących sercach. ℹ️Praca wygrała głosowanie czytelników, w edycji letniej konkursu "Splątane Nici"
Najgorsze, co może się przytrafić dwójce przyjaciół, to miłość. Szczególnie, jeśli jeden zakocha się w drugim. Dla Caina i Danny'ego druga liceum nie zapowiadała się interesująco. Miał to być jedynie kolejny rok, kolejne kilkaset nudnych, spokojnych dni. Dann jednak zaczyna zauważać, że czuje do przyjaciela coś więc...
Bali się go, bo wyglądał inaczej. Patrzyli z odrazą i niechęcią. Bali, bo dopuścił się rzekomo grzechu najcięższego. Bo mówią, że zabił żonę swą i dzieci maleńkie. Wychodził głównie po zmroku, patrząc wzrokiem swym gniewnym na znienawidzony świat, szurając z bólem nogą po zabłoconym chodniku. A egzystencję swą topił...