Pracowitość, życzliwość, koleżeńskość, pokojowe nastawienie, cierpliwość, pomocność - oto cechy charakteryzujące typowego Puchona. Cierpliwość, wygadanie, nieufność, wierność, pracowitość i zamykanie się w wąskim gronie przyjaciół - te cechy charakteryzują Kathleen Black. Według większości uczniów Tiara Przydziału popełniła rażący błąd, przydzielając dziewczynę do Hufflepuffu. Ona jednak zamiast przejmować się opinią innych, przelewa zaangażowanie na doskonalenie umiejętności śpiewu. Podczas trzeciego roku w Hogwarcie zaczynają interesować się nią Fred i George Weasleyowie, których zaintrygowała skrytość Puchonki. Z czasem poznają ją bliżej i dochodzą do wniosku, że pozory mogą mylić. • Warto wspomnieć, że to tutaj opowiadanie łączy się z resztą moich opowiadań z uniwersum HP, a kanoniczne postacie pochodzą od J.K.Rowling. I też wspomnę, że w opowiadaniu o George'u jest wiele nawiązań do opowiadania o Syriuszu, ale co się dziwić - w końcu opowiada o jego córce. •

🐍 Jenna Wharflock nie jest w stu procentach sympatyczną osobą z krystalicznie uczciwą przeszłością. Jednak jeśli już komuś pomaga - a jako magizoolog pomaga najczęściej zwierzętom - robi to dobrze. Jako Ślizgonka jest zdeterminowana osiągnąć każdy cel, jaki sobie wyznaczy, nawet jeśli oznacza to wyjechanie do Nowego Jorku, gdzie... Rozprasza ją znajomy Puchon i jego kreatury. • "- Wygląda trochę jak popiełek, ale wydaje mi się, że to zwykły wąż... - tłumaczył Newt, dając gadowi zwisać z jego dłoni. Na te słowa szarawy wąż jakby dostał zastrzyku energii. Niespodziewanie uwolnił się z ręki Newta i spadł na ziemię, przez co Jacob wydał z siebie krótki krzyk i cofnął się gwałtownie. Gad przebył szybko kilka metrów, po czym nagle na jego miejscu pojawiła się wysoka dziewczyna o kruczoczarnych włosach i niebieskich oczach. Przerażony Jacob stanął za Newtem, oglądając to wszystko w zdumieniu. Puchon zdawał się być nie mniej zaskoczony, choć on, w przeciwieństwie do mugola, wiedział doskonale, kto stał przed nimi. Jenna Wharflock. Dziewczyna tylko lekko otrzepała szare szaty, które miała na sobie i założyła ręce, po czym popatrzyła na czarodzieja z dziwnym uśmieszkiem. - No kto jak kto, Scamander, ale sądziłam, że ty potrafisz odróżnić zwierzę od animaga."

UWAGA: Zawiera spoilery dotyczące filmu "Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć" Fanfiction jest tylko polskim tłumaczeniem, wszystkie prawa należą do @kmbell92 This fanfiction is only a translation. All rights belong to @kmbell92 Tegwen Gittins dobrze wiedziała by nie wtykać nosa w nie swoje sprawy, ale to nie uchroniło Krukonki przed bliskim spotkaniem ze śmiercią z rąk innego ucznia w trakcie jej piątego roku. Jednakże, mimo że to ją spotkały traumatyczne przeżycia, jedyne co spotkało Tegwen to krzywe spojrzenia i wnikliwa obserwacja przez resztę jej nauki w Hogwarcie. Wszystko przez Newta Scamandera Pełna goryczy i złości, Tegwen po ukończeniu szkoły zniknęła znajdując ukojenie wśród obcych twarzy w nieznanym miejscu. Właśnie w momencie, gdy uwierzyła, że uporządkowała swoje życie Newt Scamander pojawia się w mieście, ale ponowne spotkanie nie jest dla nich okazją do radości. Stare rany zostają ponownie otwarte w nadziei, że tym razem właściwie się zagoją.

Ministerstwo Magii z satysfakcją stwierdziło, że jestem martwa. Zlecony przez nich mord na mojej rodzinie uważali jako potrzebny, by chronić całą magiczną społeczność. Takie właśnie było Brytyjskie Ministerstwo - okrutne, dążące do celów po trupach. Miałam tylko czternaście lat, gdy wiekowi pogromcy, Smithowie, zamordowali na moich oczach moich rodziców. Nie miałam łatwego życia, naprawdę, ale byłam przekonana, że już gorzej być nie może. Tylko, że los lubi sobie drwić, a ja padłam ofiarą jednej z takich zabaw. Dumbledore stawiał warunki, które byłabym w stanie wykonać, gdyby nie Draco Malfoy, który obudził we mnie dawno zakopany wstręt i nienawiść do szlam i mieszańców. A Czarny Pan? Z własnej nieprzymuszonej woli nigdy nie wstąpiłabym w jego szeregi, ale... No właśnie. Pieprz się, Voldemorcie! OKŁADKĘ WYKONAŁA @DRZWIAMIWTWARZ

Przydzielona do Slytherinu chyba tylko po to by robić zamieszanie i tworzyć swoją własną, niepowtarzalną historię z przyjaciółmi, którzy nawet nie wiedzieli, kiedy się z nią zaprzyjaźnili. *** Opowiadanie zawiera fragmenty książek.

Uwaga niniejsze opowiadanie jest jedynie tłumaczeniem. Wszelkie prawa należą do @kmbell92 Sequel do Acrimony Tegwen Gittins uniknęła śmierci więcej razy niż jest w stanie policzyć na obu rękach. Czas w Nowym Jorku dodał tylko do statystyk, ale pozwoliło kobiecie na wyleczenie gdy stanęła twarzą w twarz z dawnym kolegą z klasy, Newtem Scamanderem. Stare rany zostały ponownie otwarte, ale mogły się należycie zagoić, bo ona miała szansę skonfrontować się z wielką częścią swojej przeszłości. Po powrocie do domu Tegwen próbuje przywrócić swoje życie do porządku. Żyje ze swoimi ojcami dopóki nie jest gotowa powrócić do pracy, Tegwen cieszy się spokojnym życiem pozwalając Freudrickowi Głodnej Roślinie zadomowić się w ogrodzie, kiedy któregoś popołudnia pojawia się znajoma twarz. Newt Scamander powraca po skończeniu swojego manuskryptu i przychodzi z prośbą. Prośbą do Tegwen aby dołączyła do niego podczas kolejnej przygody z ofertą, której nie może odrzucić.

"we are the fire we see how they run lift me higher let me look at the sun" slytherpuff stuff [PL] +completed × głównie tłumaczone z tumblra lub wymyślane przeze mnie × okładka wykonana przeze mnie, zdjęcie z pinteresta

"The world is big and I am not but I am still enough" hufflepuff stuff [PL] +completed × głownie tłumaczone z tumblra lub wymyślane przeze mnie × okładka wykonana przeze mnie, zdjęcie z pinteresta

Charlie Weasley przez trzydzieści pięć lat życia nie pozostał u boku żadnej kobiety dłużej niż na jedną noc. Jego matce nie umknął ten fakt, o czym przypominała mu przy każdej możliwej okazji. Na szczęście, na ratunek przyszedł niezawodny Dean Thomas, który stwierdził, że zapoznanie smokologa i aktorki to świetny pomysł. A różnicę wieku między nimi, życie pod czujnym okiem gazet i dzielącą ich odległość po prostu się wytnie.

- Nie.- wyszeptała i zakryła twarz za włosami. - Czemu? Czemu tak uciekasz?!!- krzyknąłem wściekły. - James! Zrozum, że nie! Jak moja rodzina się dowie, to...- zrobiła przerażoną minę. Złapałem ją za ramiona i przycisnąłem do swojego torsu. - Kocham cię i nie pozwolę ci więcej razy uciekać. - James. To co pomiędzy nami zaszło to było za dużo. Nie jestem już idealną uczennicą!! Zapomnij i potraktuj to jak przygodę z innymi dziewczynami.- odeszła. - Nie potrafię.- szepnąłem.