Kanı bitene kadar içti dudaklarımı. Kanım bitene kadar içtim dudaklarını. Omuzlarından göğsüne doğru inen avuç içlerim tenindeki yaraların kabarıklıklarına çarpıyor, parmak uçlarımdan bir zehir gibi akarak zihnimin içine sızıp canımı yakıyordu. Güney dudaklarımızı ayırdığı an belimdeki elini gevşetti fakat beni bırak...
Öncelikle hikayeme başlamadan once soyleme ihtiyacim duyduğum iki sey var 1- Bu okudugunuz sadece hikaye değildir gerçek bir olaydır çünkü hepsi basimdan geçmiştir 2- Gece okumanizi tavsiye etmem
Şuan bunu okurken seni izleyen gözler olduğunu biliyor muydun? Tabii ki bilmiyorsun, kimse bilemez. Korkunç olan da bu. Belki de şuan kanının kokusunu alan doğaüstü varlıklar tenine değiyor. Ama sen hissetmiyorsun. Bunları okurken arkana bakmak istedin değil mi? Şuana kadar bakmadıysan da şimdi bak. Hiç kimse yok mu...
