O anda dedesinin yıllar önce çizdiği resim , gözlerinin önünde kan ağlamaya başladı. Tablodan akan kanlar Vasilka'nın korkusunu uyandırmıştı. İliklerine kadar hissetti o korkuyu. Çığlık atmaya çalıştı ama olmadı. Bir an önce bu eski , korku dolu evden kaçmak istiyordu. O anda kulaklarına ilişen kelimeler , sessizliği...
Bir şartla seni kıza benzetirim dedi Tuna burun kıvırarak benden iğrenmiyor(!) gibi yapsa da hoş olabilirdi herşey "ne "dedim.Tuna ise sanki kolay birşeymiş gibi bir çırpıda söyledi"Çok birşey değil Deniz'i etkileyeceksin o kadar"
Önceki yazdığım hikayemi silip başka bir hikayeye başladım. Bir şeye başlama ihtiyacı, başka bir şey bittiğinde duyulur.Ben bittim, yeniden başlamama yardımcı olur musunuz?
Diğer bölümleri iğrençliğinden dolayı sildim. O yüzden bunu bir one-shot olarak görün. {10.08.2013 4:56 PM - 12.08.2014 10:29 PM}