"Ik ben Sebastiaan", glimlachte hij en stak zijn hand uit. "Ik ben blind", zei zij zonder zijn hand te schudden of terug te glimlachen.

Als er iemand naast je komt zitten in een trein, is dat normaal. Als er iemand naast je komt zitten in een lege trein, is dat niet normaal. Waarom zou je naast iemand gaan zitten als je een plek in de hele trein zou kunnen kiezen? Blijkbaar was dat een ding. Blijkbaar was de oortjes van iemand anders indoen ook een ding. -/-/ Wanneer Mia in de trein zit en een vreemde jongen naast haar komt zitten om mee te luisteren met haar muziek, verandert alles. --------------------------------------------------------------------- Er zijn twee soorten mensen op deze wereld. Het ene soort wacht af, zegt vaak nee en heeft spijt van beslissingen door het niet durven uit hun comfortzone te stappen. Dan is er het soort dat overal ja op zegt en het leven leiden die ze willen leiden. Dat soort mensen zijn levensgenieters. Mason was iemand van dat soort. Mia is 17, bijna 18 jaar en zit elke dag zo'n twee uur in de trein om op school te komen. Mason is geobsedeerd met twee dingen; muziek en hardlopen. En dan komen ze elkaar tegen.