En yetenekli öğrencileri toplayarak onlara en güzel geleceği vermekle ünlü okula davet aldım ve yatılı olarak bu okula geldim.Bir anda bütün hayatın değişebilir diyorlar. Bu okula geldim ama bu okuldan sadece bir şekilde çıkabilirim. ÖL YA DA ÖLDÜR. Benim gibi her şeyden habersiz 16 çocukla birlikte hayat mücadelesi vereceğim. Fakat en büyük sorun ise, sadece bir kazanan olacak. Gerçekten öyle mi? Eğer bu hikayeyi okursanız emin olun ki bırakamayacaksınız. En sonda kimin kazandığını görmek istiyor musunuz? O zaman kitabı okumaya hemen başlayın! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Merhaba bu hikaye benim ilk hikayem. Ben bu hikayeyi, DANGANRONPA adındaki bir animeden bakarak yazıyorum ama tabiki bazı değişiklikler yapacağım. Eğer bu animeyi izlediyseniz bu hikayeyi begenmeyebilirsiniz. Çünkü değişiklikleri kimse sevmez. Remix gibi oldu bu hikaye. Fakat Danganronpa yı izlemediyseniz gerçekten hoşunuza gidebilecek bir hikaye oldu. 》

Zaman benim kölem, kader ise Tanrı'mdı (ZAMAN) Tanrı'n burada iken dua etmen gerek yok... Dokunduğum anda hissettiğim duygulardı, içimde atışını hissettiğim kalpler (RUH) Durmaksızın, tükenmeksizin, soluk dahi almaksızın koşuyordum hiçliğin ortasına doğru (HIZ) Doğa ananın öfkesiydim yahut o öfkesini benden çıkarıyordu (ENERJİ) DUYGUSAL ve HEYECANI bol bir roman seni bekliyor. *** #5 Bilim Kurgu: 15.06.2017*** Süperkahramanların çizgi romanlardaki ve filmlerdeki gibi duygusuzca anlatılmadığı, gerçek bir kahraman olmanın sadece özel güçlere sahip olmak ile olmadığını, ve bu özel güçlerin de bakkaldan elma alır gibi karakterlere verilmediği, iyi-kötü savaşında kaybedenin herkes olduğunun gösterileceği ve içerisinde her türlü şeyi (aşk, mitoloji, bilim, zaman yolculukları, telepati, hız gücü..) barındıran bir roman. *** Dört üniversiteli gencin hayat hikayeleri ve yaşadıkları sorunlar. Sahip oldukları olağanüstü güçlere rağmen yakalarını bırakmayan alın yazısı, hayat mücadeleleri ve yollarının kesişmesi. "Kader sandığımızın üstünde de yazılmış bir kader vardır." sözünün anlaşılacağı bir roman... *** Sezon 1- Yaşanmışlıklar Sezon 2- Gücünü Keşfet Sezon 3- Karanlık Vakti (Yazım aşamasında) ⓒTüm hakları saklıdır, çoğaltılamaz, kopyalanamaz ve bir benzeri yayınlanamaz. *** ALAN WALKER... JULIE SCOTT... SAVANNAH WOOD... NATHAN JONES... *** BÖLÜMLERE KONULAN MÜZİKLER EŞLİĞİNDE OKUMANIZ TAVSİYE EDİLİR... Müziklerin indirme linkleri yorumlarda yer almakta.

Helen ondan intikam istememişti. Helen asla ölümüne sebep olan kişinin sonunu istememişti. Bu David'in isteğiydi. Travis ve Luthor'un ölümü David'in planıydı. Bu onun hayaliydi. Nasıl Helen son nefesinde çaresizliğe boğulduysa aynısını onlarında yaşamasını istemişti. Ve olmuştu. Ama bunu yaparken karısının tek isteğini unutmuştu. Yalnızca bir istek. Tek nefeste söylemişti. Mükemmel gülümsemesi solmadan hemen önce, sadece Gabriella'yı istemişti. David hıçkırıklar içinde boş şişeyi fırlattı. Cam karşıdaki ağaca çarpıp paramparça olmuştu. "Onu kurtardığımı sandım!" "Bittiğini sandım!" Bağırışlarının ardından kısık sesle, "Özür dilerim." dedi yine. "Özür dilerim, özür dilerim, özür dilerim." "Senin için her şeyi yaparım." Ses tonu iyice düşmüştü. "Onun için de." "Ama bir insanı kendinden nasıl kurtarabilirim bilmiyorum Helen." "Bilmiyorum..."

Arkamı döndüğümde görmeyi umduğum son kişi orada duruyordu. Dağınık saçları, beni her gören kişide olan şaşkınlık ve bir çift siyah göz. Bütün beklediğim bu değil miydi? Koşup kollarına atılmam gerekiyordu. Tabii gerçek olsaydı. Brad bana doğru iki adım attı. Artık karşımda duruyordu. Adımı yineledi. Sabit siyah gözlerini benden bir an bile ayırmadan bakıyordu. Başımı iki yana salladım. Değildi. O değildi. Artık ona bakmak dayanılmaz bir hal alıyordu. Elini yanağıma koyarak parmağını yüzümde dolaştırdı. Dokunuşuyla gözlerimi kapattım. Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülmeye başladı. Şefkat, özlem ve çaresizlik kalbime doldu ve boğucu bir çaresizlik hissettim. Ben ona bakınca, gözleri biraz irileşti, ama ifadesi ve duruşu değişmemişti. ''Gerçeksin.''

Oda çoktan dumanla kaplanmış görüşümü engelliyordu. Ciğerlerime hava çekmek için öksürüp hırlarken bir yandan da odadaki rafların arasında koşar adımlarla ilerleyip Brad'i arıyordum. Sonunda onu duvar boyunca uzanan dolabın dibine tünemiş bir şekilde buldum. Yanına eğilerek onu sarsmaya başladım ama kıpırdamıyordu bile. Canlı olduğunun tek belirtisi nefes alırken inip kalkan omuzlarıydı. "Brad!" Burada biraz daha kalırsam yanına da ben yığılacaktım. Kafamdaki bütün soruları bir kenara ittim, elimi çabuk tutmalıydım. Onu doğrultarak yüzüne vurmaya başladım. Uyanmalıydı. Tanımıyor olsam da onu burada bırakmazdım. Tüm vücudum yanıyor, durmaksızın öksürüyordum. Bilincimi kaybetmeden önce gördüğüm son şey Brad'in bağırarak burada ne aradığımı sormasıydı.

Öğrendiğim önemli bir şey vardı. Ne kadar hızlı uçarsan o kadar sert çarparsın ve ne kadar dibe batarsan o kadar yükseğe çıkarsın. Hızlıydım. Sert çarptım. En dibe battım. Şimdi sırada yükseliş vardı.

Gölgemin beni terk etmesinden korkuyordum. Asıl planlarının beni bu hale getirmek olduğunu öğrendikten sonra kendini göstermişti bu korkum. Gölgem farklıydı. Ben farklıydım. Daha hiç yükselemeden düşmüştüm.

Bundan daha kötüye gidemez dedim her seferinde. Gitti. Ama yine de... Tan vaktiydi. Yeni bir gün geliyordu. ''Sen onun yansımasısın. Bir yankısın. Onun hissettiklerini hissedecek, onun verdiği tepkileri verecek, onunla aynı hataları yapacak, onunla aynı yolu çizeceksin. İçinde iki farklı ses olabilir ama iki farklı ruh yok.'' Haklıydı. Dünyanın yanışını izlemek isteyen adam, haklıydı. Bu yüzden bu savaşa girdim. Yaptığım en akıllıca ve aynı zamanda da en aptalca şeydi. ''Güçsüz olmak istemiyorum!'' diye bağırdım. ''Güçlü olmak istiyorum.'' ''Korkmuyorum!'' diye bağırdım. ''Korkmuyorum!'' Ben bağırıyordum, onlar sırıtıyorlardı ''Korkmak istemiyorum!'' Bu, belki sonu olmayan bir savaş, ama uğrunda savaşmaya değer.

Her bölüm 2000 kelimedir. Light Novel türünde yazdığım üçüncü hikayemdir. Bilinen bütün evrenlerin yöneticisi olan Ko Hanedanı'nın genç prensi Haru on sekizinci yaş gününde Kutsal Güç Testi'ne girer. Test sonucuna göre Ko Hanedanı'nda uygun bir göreve getirilecektir. Fakat test sonucu bütün Ko Hanedanı'nı hüsrana uğratır. Çünkü ilk kez bir Ko'nun üstelik safkan ve soylu bir Ko'nun hiç gücü yoktur. Buna sinirlenen ve büyük bir utanç kaynağı olarak kabul eden babası Haru'yu bilinci olan en aşağılık yaratıkların arasına sürgüne göndermeye karar verir. Haru babası tarafından ruhu bedeninden ayrılarak evrende sürgüne gönderilir. Böylece Haru'nun destansı macerası başlamış olur. Bakalım Haru tekrar güçlenip Ko Hanedanı'na geri dönebilecek mi? Ya da intikam almak isteyip babasına karşı savaş mı açacak? Evrende acımasızca sürgün edilmiş bir ruhun hikayesi... Herkese iyi okumalar dilerim.

IMMATURA Serisinin ikinci kitabıdır. UYARI: Bu kitabı okumadan önce lütfen Mavi Ay kitabını okuyunuz! Zannettiğiniz kişi olmadığınızı hatta bir insan bile olmadığınızı öğrenseydiniz; ne tepki verirdiniz? Peki ya, dünyanın ve zamanın dengesini korumakla görevli bir Immatura olduğunuzu öğrenseydiniz? Gerçekleri kabul edip yeni düzene uyum mu sağlardınız, yoksa geçmişte takılı kalıp herkese sırtınızı mı dönerdiniz? Zaman, zamansızlar için bile akıp gidiyor. Yeni dünyanın düzenine ayak uyduramayanlarınsa bu hikâyede bir yeri yok. Alara ya oyunu kurallarına göre oynayacak ya da oyunun kurallarını tekrar yazacak. İşte bu, Alara Olsen'ın gerçek hikâyesi!