O kurtların göğsünde ateş vardır. Dağları aşıp ovaya iner, geceleri gündüze çevirirler. İşte böylece, yolunu o ateşten bulan bir ekip. Beyinleri vatanın toprağıyla yıkanmış, alaycı bir ekip... (İsyankarlar Komandosu) -Amacınız nedir, asker? -İsyan, komutanım. -Aferin, asker...

Aşkın unutulmuş tarafı. Hafızasını kaybeden Hazel Duman yıllar sonra çocukluk aşkı olan Yıldıray Kayra Yalınkaya'nın şirketinde modellik işine başlayacaktır ama öncesinde Duman ailesini evlerinde misafir ettiklerinde tekrardan tanışacaklardır. +18 sahneler olacaktır! Kitabın ilk bölümü 20/10/2024 tarihinde yüklenmiştir.

"Bade Karahanlı." Duyduğum tok sesle eş zamanlı olarak derin bir nefes aldım, ağır hareketlerle sesin geldiği yöne döndüm. Kapıyı yavaşça kapattı, gözleri beni buldu. "İsmimi bile öğrenmişsin." Dudakları yana kıvrıldı, bana doğru geldi. "Öğrenmek zorunda kaldım diyelim." Gülümsedim, biraz daha yaklaştı, birkaç adım geri gittim ama sırtım soğuk duvara temas edince durmak zorunda kaldım. Fakat o durmadan üzerime gelmeye devam etti. Kaçmak için sağ tarafa doğru geçecekken kolunu önüme kalkan etti. Boş bir anında sol taraftan kacayım dedim ama bu sefer de diğer koluyla önümü kapattı. Tamamen onunla duvar arasında kalmıştım, kaçmama izin vermiyordu. Sırtımı duvara yasladım, yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Ne yapıyorsun?" "Konuşmamız gereken şeyler var." "Evet var ama bunu aramızda mesafe varken de yapabiliriz." "Yapamayız, böyle konuşmak istiyorum." Cevap verecekken gördüğüm şeyle sol gözünün altına düşen kirpiğini nazik bir şekilde aldım. "Kirpiklerin dökülüyor." Dudaklarındaki tebessüm büyüdü, sessiz kaldı. Sağ yanağında küçük bir gamzesi vardı, yakın olduğumuz için fark edebilmiştim. Kirpiğe usulca üfleyerek gözlerimi yeşillerine çevirdim. "Badem yağı sürebilirsin, çok iyi geliyor." Tek kaşı kalktı, söylediğim şeye şaşırmış gibiydi. Fakat bu şaşkınlığı üzerinden çabucak atıp kaçmamı engellemek için önüme kalkan ettiği elini duvardan çekti, cebine attı. Merakla ona bakarken elini cebinden çıkardı, badem şekerlerini uzattı. "Yer misin?" Elinden bademleri alarak birini ağzıma attım. "Çok severim." Biraz daha yaklaştı, derin bir nefes aldı. "Badem şekeri gibi kokuyorsun." Badem şekeri mi demişti o? Şaşkınca bakarak elimdeki bademleri kokladım. "Güzel kokuyorlar yalnız." Başını salladı. "Biliyorum." Gülümsedim, kendisi de bir şeker yedi ve ekledi. "O yüzden söyledim zaten."

ÜÇÜZ SERİSİ - 3 Bilinmeyen Üçüzler - Nisa Yazar Bazen, bir hayatın en acımasız yeri, bilmediğin bir geçmişin karanlıklarında saklıdır. Bilinmeyen Üçüzler, kaybolmuş bir ailenin, kırılmış kalplerin ve uzun yılların ardından birbirini bulmaya çalışan üç kardeşin hikâyesidir. Işılay, Ilgaz ve Ilgın... Üçüzler, birbirlerinden çok uzak, çok farklı hayatlar yaşadılar. Işılay, içindeki boşlukla büyüdü; çillerinden nefret etti, zorbaların elinden izlerle sarılı bir beden taşıdı. Ilgaz, dünya tarafından unutulmuş bir çocukluk yaşarken, Ilgın, annesinin sevgisizliğinden kaçmaya çalıştı. Ama annelerinin ölümüyle, geride kalan tek şey birbirlerine duydukları bağ ve kalp kırıklıkları oldu. Bir anne, ölüm döşeğinden geriye sadece bir umut bıraktı: Aileyi bir araya getirme çabası. Ancak bu çaba, her biri için daha da büyük bir yük haline geldi. Işılay, geçmişin acılarıyla savaşırken, Ilgaz ve Ilgın, ailesinin kalbi olmaya çalışan birer yabancıydılar. Işılay'nın ölümle iç içe geçmiş geçmişi, yıllarca gönderen mektuplarla yakıcı bir şekilde hatırlatıldı. Her biri, yeniden bir araya gelmek için bir savaş verirken, başka bir hayattan başka birinin izleriyle yüzleşmek zorunda kalacaklardır. Bilinmeyen Üçüzler, yüreğinizi sıkıştıracak kadar derin, bazen korkutacak kadar gerçek, ama her zaman sevgiyle, umutla ve kırılmış kalplerle dolu bir yolculuğa davet ediyor. Bu, sadece bir kavuşma hikâyesi değil; kaybedilenleri bulma, kaybolan parçaları birleştirme, ve tüm bu yolculuk boyunca gerçek benliğine yeniden kavuşma hikâyesidir. Bilinmeyen Üçüzler... Kardeşlik, sevgi ve kırık kalplerin bir araya gelme çabasıyla doğan bir umut...

Karan Haznedaroğlu. 27 yıldır her istediğini elde eden, sadece adıyla bile bütün kapıları açabilecek bir adam. Şimdi her şeyden çok istediği bir şey vardı. Onu alarak buz tutmuş kalbinin en güzel köşesine saklamak, gülümsemesiyle çıkan güneşte ısınmak istiyordu. Hale Seçkin.. onu 1 yıldır kanatlarının altında yaşatıyordu. Her ne kadar BERCESTE bunu bilmesede... +18 içeriklidir. (sahneler/ argo kelime ve konuşmalar vardır.)

Bedenini saran uyuşukluk hissiyle isminin bulunduğu yere imza attı. Bitmişti işte. Hayatı boyunca yüzünü sadece iki kez gördüğü adamla evlenmişti. Yirmi iki yıldır babasının insafına bırakılmış olarak yaşadığı hayat yanındaki canavarın insafına bırakılmıştı. {15.03.2024}

"Öyle güzelsin ki..." diye fısıldadı dolgun dudaklara doğru. Kadın, adamdan işittiği sözleri yutkunarak dinledi. Çünkü adamın sesindeki o boğuk tını, onu tekrar baştan çıkarmak için en basit sebepti. "Güzelliğini," Eliyle kadının terden yanağına yapışmış siyah saçlarını geriye itekledi. "Nasıl ifade edebilirim, bilmiyorum."

"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

Athica Yayınları aracılığıyla kitap oldu! Tüm kitapçılardan ve sitelerden ulaşabilirsiniz.✨ Doğduğu andan beri kendisini futbol sevdalısı bir ailenin içinde bulan ve her daim amacı bir gün çok başarılı bir futbolcu olmak olan Utku Deniz Has tek başına tırmanmıştı kariyer basamaklarını. Yeni sezonda Galatasaray'a transfer olmasıyla birlikte şu zamana kadar yaşadığı tüm zorluklardan daha fazlasını görecekti ancak o tüm zorluklara tek başına göğüs gerip vazgeçmeyen bir adamdı. Üstelik artık tek başına da değildi. Çünkü güneş yıllar önce onun için doğmuştu, batsa dahi ışığını asla kaybetmemek üzere. "Gökyüzüne baksana Deniz. Güneş hiç olmadığı kadar parlıyor. Sanki senin için..." 🖇 27.11.2022 🖇 Hikayede geçen tüm kurumlar ve kişiler tamamen hayal ürünüdür. Gerçekle hiçbir ilgisi yoktur.

"Unutacağını düşünüyordum ?" "Benim için önemli olan tarihleri asla unutmam" Aldığım cevapla dudaklarım da küçük bir kıvrılma meydana geldiğin de kuzguni gözleri yüz hatlarım da yavaşça gezinmişti. Bu hareketi sol yanım da küçük bir titremeye neden olurken bakışlarımı ondan kaçırdığım da hissettiğim duygu yoğunluğunu görmezden gelmek istemiştim. İşte tam o an beklemediğim zamanda kız kulesinin en üstün de art arda patlayan havai fişeklerle ağzım şaşkınlıkla aralanırken ensem de ki nefesle tüm bedenim tuzla buz etmişti. "İyi ki doğdun Ay parçası" Fısıltılı çıkan sesiyle ister istemez gözlerim aheste bir edayla kapandığı an rüzgar yel misali esmiş , onun kokusunu ilk defa hissetmemi sağlamıştı.