---Jeszcze nie wiem co z tego będzie---

Rok 3016. Świat się zmienił. Nic nie jest takie jak dawniej. Nic nie jest przyjaźnie nastawione do ludzkiego gatunku. Ludzie, żeby przetrwać muszą mieszkać w osadach, odgrodzonych od zabójczej dla nich natury. Taką wersję zna Dean Winchester, jednak coś mu podpowiada że powinien sprawdzić czy to, czego uczą ich w szkole jest prawdą. Czy mu się to uda? Co zobaczy za płotem? Kogo tam spotka? Czego dowie się o swojej przeszłości i czy przyjaźń z Charlie, Gabrielem i Chuckiem to przetrwa? Jaką rolę odegra tutaj jego brat i w końcu... Gdzie w tym wszystkim jest Castiel? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w kolejnej serii Destiela w moim wykonaniu. Jeżeli tu zawędrowałeś to zostaw po sobie jakiś ślad. Każda gwiazdka i komentarz mega motywują i upewniają autora w przekonaniu, że jego twórczość kogoś zaciekawiła. Jak widzicie powracam z kolejnym dużym opowiadaniem, mam nadzieję że wam się spodoba, nic więcej już wam tu nie zdradzę. Zapraszam was to tej wesołej twórczości ;* Część pierwsza: "Niewolnicy Systemu" Część druga: "Miasto Ocalałych" Część trzecia: "Era Przeznaczenia"

-zawieszone- therapist/patient AU Castiel kocha swoją pracę. Kocha też swoją przyszywaną rodzinę, przyjaciółkę Charlie i niezmienną, codzienną rutynę, przeplataną od czasu do czasu spontanicznymi wybrykami jego bliskich. Czy jego umiłowany ład zostanie zaburzony przez nowego pacjenta? Czy dla niego Castiel zdecyduje się złamać swoje zasady?

Wino, kobiety i Cas - czego chcieć więcej?

Właśnie w tym momencie go olśniło. Klub. Wczorajszy wieczór. Blondyn zrobił mu loda na zapleczu. A teraz spotkali się w konsulacie. Niemieckim. Zajebiście.

Jak raz, to wypadek. Jak dwa, to przypadek. Jak trzy, to wzór. Stiles zna tę zasadę nie od dziś. Zawsze wydawała mu się ona świętością I za każdym razem, gdy w jego życiu działo się coś dziwnego, odnosił się właśnie do tej sentencji. Zazwyczaj kończyło się na wypadku lub przypadku... lecz NIGDY na wzorze. Zdążył się już do tego przyzwyczaić i był zdania, że ten stan rzeczy się nie zmieni. A jednak - mylił się. Grubo się mylił. A na oczy przejrzał, gdy pewnego pięknego dnia natknął się na własnego sobowtóra.

Ona- zwariowana pani fotograf z milionem pomysłów na minutę. Lubiana przez wszystkich, ale trzymająca każdego na dystans. On- zadowolony z życia aktor, martwiący się jedynie o dzień dzisiejszy. Spełniony zawodowo i prywatnie, jednak nie do końca szczęśliwy. Fanfiction o Matthew Daddario, aktorze z serialu Shadowhunters ;)