"İstemiyorum dede. Ben daha küçüğüm istemiyorum. " "Dün yüzükler takılırken aklın neredeydi Dilan hanım." "Evlenmeyeceğim." Kelimenin dudaklarımdan çıkması ile kendimi yerde bulmam aynı saniye dilimi arasında olmuştu. Dedemin tokadı konakta duvardan duvara çarparken dudağımdan bir damla kan yerde yerini almıştı. Ben ayağa nasıl kalkacağımı düşünürken Aşiti ağanın sesi kulaklarımda yankılandı. Tokadın şiddeti ile olmayan sesleri duyduğumu zannederken ikinci bir ses ile hayal olma olasılığı ortadan kalkmıştı. "Dilan " Sesi kulaklarımda yankılanırken ben ne diyeceğimi düşünürken o kolumdan tutarak beni yerden kaldırmış ve kanayan dudağıma gözleri kaymıştı. Sinir bir sis gibi gözlerini sararken tüm hırsı ile dedeme dönmüştü. "Sen ne yaptığını sanarsın Berzan Ağa? Benim nişanlıma nasıl vurursun ?" "Bu ne hadsizlik Aşiti Ağa ? Benim konağımda bana hesap mı sorarsın ?" "Dilana vuramazsın. Vurdurtmam." Aşiti ağanın sinirle sıktığı kolum kendini belli ederken dayanamamış kolumu oynatmıştım. Yüzümün acı ile girdiği durumu farketmiş olacak ki kolumu serbest bıraksada beni yanına çekmişti. Gözlerimde beş saniye oylanmış ve tekrar dedeme dönmüşken dedem tüm hiddeti ile bağırmıştı. "Dilan evlenmek istemediğini söyler. Sen de bilesin."

#Wattys2018 Uzun Liste☆☆☆☆ Efsa dört yıl önce annesini kaybetmiş sakin bir çocuktur. Tek aile yakını babasıdır. Onun hakkında her şeyi bilen çocukluk arkadaşı ise Berker'dir. Efsa'yı bekleyen sıra dışı ve gizemli duyduğu ses ile kendisinde bulunan doğaüstü yeteneklerini keşfedecek. Ama bu yetenekleri kazanmak pekte kolay olmayacaktır. Çünkü onu bekleyen bir çok olay olacak. Bu olayları çözmek için Berker'e ihtiyaç duyacak fakat aralarında arkadaşlıktan öte bulunan bu hisle başa çıkabilmesi mümkün değildir. Kıskançlığın, fedakarlığın, tutkunun ağır bastığı bu durumda Efsa ne yapabilecek.

"BU HİKÂYE WATTYS 2018 UZUN LİSTESİNE GİRMİŞTİR" Kararını vermişti. Bu gece ne olursa olsun gidecek ve gönlünün azizine olan payidar aşkını söyleyecekti. Gecenin karanlığının üzerine aşk çökerken, yollar dahi hissediyordu sevdiği adama olan sevdasını. Bağrından özlem taşarken bir denizin hırçılığını andıran asi yüreğine baş eğmişti artık. Yırtıcı bir neşter darbesi gibi derin bir nefes daha aldıktan sonra zile bastı. Çok geçmeden gecenin sessizliğinde genç adamın kapıya doğru gelen ve sessizliği yaran ayak seslerini işitti. Bu esmer adamın bastığı yerden çıkan ayak seslerini dahi seviyordu. Yağız gecenin bu saatinde gelenin kim olduğunu merak etsede gelen kişinin Cesur olduğunu tahmin etmişti. Bu ani ziyaretlerine alışkındı. Yüreğinde devasa bir heyecan baş gösterirken suda dahi yanan aşk ateşi sardı bedenini. Büyük bir sevinçle kapıya yaklaşırken o erkeksi ancak yumuşacık ses tonuyla seslendi. "Kim o?" Sevdiği adamın sesini işitirken aşkı ele geçirmişti genç kızın tüm benliğini ve bedenini. Tam zamanıydı. Cesur aklına gelen Özdemir Asaf dizeleriyle cevap verdi bendini saran, gece gözlüm dediği adama. "Kim o, deme boşuna. Benim ben! Öyle bir ben ki kapına gelen, baştan aşağı sen!" *** İsmi gibi cesur ve tek hayalî asker olmak olan genç bir kız. İsmi gibi yağız ve tek hayalî sevdiği kıza kavuşmak olan genç bir adam. Sözde çok farklı, özde bir olan iki yürek. Canının canı için canından vazgeçen genç bir kız. Canı için canından vazgeçen genç bir adam. Birbirlerini can-ı yürekten seven iki bedbaht yüreğin çaresizce vuslatı bekleyişi. Gerçek bir hikâyeden kurgulanmıştır. Yıllardır evli ve bir çocuk babası olarak tanıdığı adamın aşkından kaçmaya çalışan Cesur, okulunda göreve başlayan Yağız öğretmenin aşkından bu defa kaçabilecek miydi?

Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."

Ruhumun celladı rüyalarımda. Ruhumun celladı sensin baba. Elinde koca bir balta ile bana koşuyorsun savurdukça üstüne sıçrıyor kan. Hayır. Hayır. Bedenimden , etimden değil bu sıvı. Ruhumun kanı baba. Ruhumun kara kanı. Beni istedin , beni öldürmeyi çok istedin. Hayattayım , nefes var ciğerlerimde. Hükmediyor her bir hücreme. Peki ruhumun sızıntısı nasıl duracak baba ? Peki ne zaman sana baba diyemeyecek kadar yok olacaksın içimden ? Ruhum yoksul. Ruhum fakir. Ruhum ruhsuz. Ruhumun nefesi gitti. Bana her bir tokadında benim nefesim bitti baba. Gözlerim kapalı , zihnim uyanık. Dayak yok , dayakları geçmişte kaldı. Babam yok , babam geçmişte kaldı. Gözlerim her kapandığında anılarım çıkıyor inlerinden. Ben biraz daha yok oluyorum acılarım var olurken. Göğsümde bir kuş uçtu bir acı daha yüreklendi ruhumdan. ARKADAŞLAR İLK BİR KAÇ BÖLÜM ACEMİLİĞİMİNDE ETKİSİNDE FAKAT BÖLÜMLER İLERLEDİKÇE SEVECEĞINİZE EMİNİM. LÜTFEN SONUNA KADAR OKUYUN😇 WATTPADDE BALIN ZEHRİ ADINA YAZILAN İLK KİTAPTIR.🌟🌟 Kapak için teşekkür ederim @gnlnkpln ❤

Ailesini şüpheli bir yangında kaybeden Arya, kimliği gizlenerek yetimhanede büyümek zorunda kalır. Vasisi olan aile avukatının izniyle küçüklüğünden bu yana yalnızca telefonda konuşsalar da aralarında bir bağ oluşan gizemli bir kadının vesilesiyle on sekizine basmasına yakın bir zamanda yetimhanede çıkar ve kendi evine yerleşir. Kader ağlarının örer, geçmişin silik raflarından bir tanıdığı, bir yabancı olarak karşısına çıkarır, çarpıştırır, bir kaldırımda kader ağlarını birbirine dolaştırır. Bu tanıdık yabancıyla yolları kesişip dururken bazı olaylar silsilesi sonucunda onunla özel bir bağ kurar, zaman zaman da geçmişin perdesini aralar. Acı bir sır gün yüzüne çıkmak için gün sayar. Aşktan kaçmak ve aşkın öznesini korumak arasında kalan Ulaş, yok sayamadığı bir fizik kuralıyla baş etmeye çalışırken Arya çoktan hayatının merkezinde yerini alır. Sırlarınsa zamansız anlarda ortaya çıkmak gibi kötü huyları vardır. Ben bir kelebeğim. Yarına ihtiyacım var. Biraz da sana... Biraz dediğime bakma. Kelebekler için biraz ne kadar önemlidir bilemezsin...

Yaralar vardır; Hiç kapanmayacakmış gibi hissettiren. Yaralar vardır; Kapanmış olsa bile dokununca sızlayan. Yaralar vardır; Kapandığına dair bir iz bırakmayan. ✱ Batu ve Melis... Hayat onlara oyun oynamış ve yüreklerinde kapanmayacağını sandıkları yaralar bırakmıştı. Ancak bilmedikleri bir şey vardı. O da; birbirlerinin yaralarını saracaklarıydı. #Yayın hakları yazara aittir.