Hazal, babasının ölümünden sonra annesi ve abisiyle birlikte İzmir'e taşınır. Orada gideceği kolejin sahibinin oğlunun gazabına uğrayacak yeni kişidir. Batu ve Hazal'ın birbirlerine olan nefreti ne zaman aşka yol açacak? Aşk ilk hangisini yakalayacak?

Ellerine baktı kadın birkaç su damlası vardı yavaşça süzüldüler elinden, süzülür müydü bu acı da yüreğinden ya da yüreği süzülürdü acıdan....

Evet az önce okulun en yakışıklı en seksi çocuğuna yumruk atmıştım.Acıyla inledi ve : -Seni buna pişman edeceğim. -Elinden geleni ardına koyma. deyip gülerek Dilara'nın yanına gittim.Bana ağzını açmış bir şekilde bakıyordu.Alayla : -Ağzını kapat Dilara.Çürüklerini görüyorum. deyip kahkaha attım.

"Denizi mavi gösteren gökyüzüdür ya hani ? Beni de mutlu gösteren o güzel gözlerin."

Sert acımasız herkesin korktuğu bir adam saf güzel nazik bir kız yolları kesişir aşk olup üstüne birde evlenip çoçuk yaparlarsa ve bunu ailelerinden saklarlarsa ne mi olur gelin görelim Mirzanın ezelin hikayesi 10. Bölümden sonra geçmişe dönecek ve tanışmaları evleneleri konu alınacak Küfür ve +18 içerik mevcuttur Herhangi izinsiz kopyalamada yasal işlem başlatacağım...

BUKE 20 YAŞINA KADARERKEK GİBİ YETİŞMİŞ ASİ HIRÇIN İNATÇI BİR KIZ.TÖRENİN BARIŞ BERDELİ KARARIYLA BABASINI ÇİĞNEYEREK ANKARYA HEM OKUMAYA HEMDE YENİ HAYAT KURMAK İÇİN GİTMEK İSTER AMA BARAN TÖRELERİ BİLDİĞİ İÇİN BUKEYİ ZORLA MARDİNE GETİRİP EVLENİR VE KISA SÜREDE BUKEYE AŞIK OLUR .YA BUKE BU EVLİLİĞE KARŞIYKEN BARAN A AŞIK OLABİLİR Mİ? HER MUTSUZ UYANDIĞI GÜNE NALET SEBEBİNİ SEVEBİLİR Mİ? NEFRET ETTİĞİ ADAMI BENİMSEYEBİLİR Mİ?

Birbirinden ölümüne nefret eden ama aynı zamanda birbirlerine ihtiyaçları olan iki ölümlü beden. Ruhları bazen onlardan habersiz buluşur, onların kendi zihinleri ile yapamadıkları sevgiyi o ruhlar birbirbirlerine gösterirlerdi. Ne farkederdi ki , bir zaman sonra onlar artık bir yarısı olmadan asla yapamaz duruma gelmişlerdi. Diğer yarılarını paylaştıkları kalpleri buna katiyen izin vermezdi. Peki daha sonra neler olacaktı. Kendi iç seslerine bile itiraf etmekten kaçındıkları o aşkı, birbirlerine nasıl dillendireceklerdi. İkisi bir olabilir miydi yoksa bu kader çıkmazından uçuruma yuvarlanan yaralı sevda külleri gibi savrulacaklar mıydı? ### Eylül kırık kapli bir papatya, Savaş herşeye rağmen acılarını unutup yeniden doğan bir adam. Birbirlerinin yaralarını sarmaya çalışan iki kanatsız ruh. Elini kalbinin üzerine koyarken gözlerini yumdu." Burası sana ait Savaş" . Elini usulca benim kalbime getirip gözlerime baktı. " Ama burası baştan beri bana ait Sevgilim " diye kalbime yazdı sanki. Doğru söylüyordu. Bu küçük bedenli kız; herşeyiyle bana aitti. Ellerini tutup göğsüme sertçe yasladım. " Kalplerimiz sonsuza dek ayrılmayacak küçük kalpli kız çocuğu." ***

Ama aşk başkaydı, bambaşka. "İki cihan bir araya da gelse o adamla evlenmem!" dedi Sahra. Ne olacağını bilmiyordu, bilseydi demezdi.. Böyleydi aşkın tonu, rüzgarlarını çevirdi. "Onunla yattım ve beni sevmeyen bir adama bekaretimi verdim!" dedi Berfu. Geride hayatı boyunca yaşanacak pişmanlıklar bıraktı..

Allah der ki " Kimi benden çok seversen onu senden alırım ".... Ve ekler : "Onsuz yaşayamam" deme,seni onsuz da yaşatırım. Ve mevsim geçer, gölge veren ağaçların dalları kurur ,sabır taşar, canından saydığın yâr bile bir gün el olur ,aklın şaşar. Dostun düşmana dönüşür ,düşman kalkar dost olur,öyle garip bir dünya. Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur... "Düşmem" dersin düşersin ," Şaşmam" dersin şaşarsın. En garibi de budur ya "Öldüm" der ,yine de "yaşarsın".... (Hz.Mevlana) Ben ben ne mi yaptım; "Ben hep dua ettim.Ömrü ömrüme nasip olsun diye"...

** HER AŞK KENDİ CEHENNEMİNİ YARATAN BİR MACERADIR! ~ AH MARDİN AH, Yakıldı dumanın gönül yataklarına, Ömrün kazıldı töre mezarlarına, Şimdi bu vakitler, Mardin de bir adam gezer toprağına yaş damlar yanağına kan! Gözyaşıyla beler geleceğini ve bekler ona gelecek denileni... Gözlerinin burcundadır daima sevda denilen meret, Ve bekler inatla ilelebet... MIHLI aşiretinin merhametli adamı DERMAN, Düşmanı dostundan çok derler her zaman Oysa bilmezler mi ki yiğit düşmanıyla anılır Ve satılanların dünyasında pes etmeyenler daima kazanır! AH ADIYAMAN AH, Surların ardında gizlenir aşk çoğu zaman, Ve öyle bir aşktır ki bu; Gizli saklı duran tipik, kahpe bir düşman, Ardından vurur kimi zaman! Dilden düşmeyen ahların yüreklerde yankılanan acısının esiri, tutsak beyinlerin gönlü prangalı bilekleri kelepçeli gözleri kör mahkûmusun! Diyeti ödeyen ama hiç niyetiyle ölmeyen analarını hiçe sayan çocukların babası, Gözlerine sürme niyetine kan çeken kızların anasısın, Adamlıktan noksan yüreksiz erkeklerin var eşiğinde, Sevdalarını gönüllerince yaşayamayan âşıkların var kalp beşiğinde, Uzaktan bakınca.... Ama biri gezer Adıyaman sokaklarında, O adam ki sevdanın dili olsa da yazsa onu, Yüreğindeki kimsesiz jargonu döküp racon kesse keşke, Belindeki silahtan önce insanlığı konuşsa yine, Attığı her adımla yeri göğü inletse, Geçtiği sokakların selamını cebinde taşısa, Vardığı her köşe başında merhametini dağıtsa tüm kahpe zihniyetlere, Ah Adıyaman Ah, İşte böyle birini sakladın koynunda bunca zaman, Yolundan alacaklı bir yolcuydu diye mi bunca acın bunca çaban? Dağ gibi yalnızlıklardan düşürdün alazlı bir sevdaya, Eline kan sıçradı ARAF'ın, gözlerinin bebeğine ölüm! Söyle şimdi bize hangi vakit alınır ki öcün? ~ HER MACERA AŞKIN ADIDIR! **KİTAP O