Benimle Yan Wattys 2014 adlı bitmiş olan hikayenin özel bölümlerinin toplanacağı kitaptır. Kapak yapımı; @RUROGRIME

3 KİTAPLIK SERİ EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA SATIŞTA! İLK KİTABINI WWW.BEYZAOZAYDİN.COM 'DAN ÜCRETSİZ BİR ŞEKİLDE OKUYABİLİRSİNİZ. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE ^^ "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin, diye düşünsem de "Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Dan is different. He's learned to accept that. Well, as best he can anyway, considering he's never really had much of a choice. It's been this way for as long as he can remember, the constant runaround process of trying to feel normal. His life is built around it, trying to trick both himself and everyone he interacts with into seeing him as your average person. The isolation as he desperately tries to keep others from finding out, the bitterness that wells up inside of him each and every time he's reminded that he'll never be like everyone else, the fear that nothing will ever change. He's fated to be this way forever; a misfit from society. Isolation can only go so far though, so when he's struggling to make ends meet and he's faced with the option of looking into a serious job or taking on a roommate, he opts for what seems like the easier option at the time. It doesn't seem so easy ten failed roommates into the process, or when he sits down at a table to meet with prospect number eleven and ends up with a coffee spilled all over his lap. Potential roommate number eleven, Phil, turns out to be an insufferable optimistic ball of sunshine that Dan wants nothing to do with. His options are running out though, as are the savings he's been using to pay his rent, so he finds himself begrudgingly agreeing to let the other man move in. Neither of them have any way of knowing just what they've gotten themselves into as they shake on the matter, but time will tell.

"Ben o klasik zengin kızlardan biriyim bunu biliyorum." Dedim karşımda duran ve hayatımı değiştiren adama. "Yapma... Sen hayatımda tanıdığım en çılgın ve zor hayatı yaşayan kişisin. Sen benim prensesimsin. Ve sen benim kaderimsin, sonsuzumsun, hayatımsın. Benim için sen sonsuzken senin için de benim sonsuz olmamı ister misin? Hayatlarımız bu kadar benzerken önümüzde olan hayatı bir yaşamak, bana en büyük hediye olan seni hayatım boyunca yaşamama izin verir misin" diyerek diz çöktü ve cebindeki kutuyu çıkarıp açtı "benimle evlenir misin?"

Herkesten farklıydım ve herkes de bunu biliyordu. Bilmekle kalmıyor benden korkuyor, benim yok olmamı istiyor, tiksiniyor ama bana şaşırmaktan da kendilerini alamıyorlardı. Avcılar denen illet bir kuruluş beni ve benim gibi olan 9 kişiyi bulup insanları güvende tutmaya and içmişlerdi. İnsanların koruyucu melekleriydiler. Ama ne Avcılar ne de kalan tüm insanlar aslında çocukluğunu güçlerini kontrol etmeye çalışmakla harcamış masum bir kız çocuğu olduğumu göremiyorlardı. Taki Avcılar beni buluncaya kadar. İşler artık daha kötü olamaz derken hem eğitmenimi, hem de yıllardır sakladığım kimliğimi birden kaybetmiştim. Ama her beyazın içinde bir siyah olduğu gibi, her siyahın içinde de bir beyaz vardı.Nereden bilebilirdim ki Avcı karşıtı güçlü bir grubun var olduğunu ve aslında binlerce kişinin Avcılar'a inanmadığını?Nereden bilebilirdim ki kalan numaraların istikametinin tam olarak bulunduğum yer olacağını? Ve nereden bilebilirdim ki hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını.