"Bugün de çok güzelsin..." "Şuan da güzel miyim sahiden. Ağlamaktan akmış bir makyaj, az önce rezil olmuş bir kız..." "Bugün de çok güzelsin. Yarın da çok güzel olacaksın. Ondan sonraki gün de güzel olacaksın. Ve ondan sonraki gün de... Akan makyajın buna engel olamaz. Sen güzelsin. Sadece tipin değil. Kalbin güzel. Bakışın güzel. Duruşun güzel. Hareketlerin güzel... Her şeyin güzel. Benim için hem çok özel hem çok güzelsin. Bunu unutma olur mu?"

Kitaplarına sığınmış yalnız bir kız, okuduğu kitabın içine çekilirse ve okuduğu kitabın ana karakter olursa geri gerçek dünyaya nasıl dönmeyi başarabilir? Daha doğrusu başarabilir mi?

×××××× Hayatımda ailemden çok gördüğüm şeyler var. Mesela; Otobüs ve otobüs durağındakiler Mesela; Matamatik hocam. Bu liste uzar gider ama Şuan bir farklılık var ve beynim 'farklı insan' ışıkları veriyor. Otobüs durağında sadece bir kişi var o'da bana bakıyor. E hali ile de bende ona Gülümsediğinde içimdeki o dürtü gülmemi söyledi ama ben sadece; "Ne gülüyorsun lan?" evet bunu dedim. Otobüs durağındaki o yakışıklı çocuğa bunu dedim. Harika! İçimdeki kamyoncu kız yeniden kendini belli etti. Ha birdee mideniz kaldırmaya bilir. Birazcık midesizim de. ×××××× Tüm hakları Lara'nın midesinde saklıdır © Kapak tasarımı için; https://m.facebook.com/fangirlphotoshop/ a teşekkür ederiim :)

Yeraltı dünyasının kalbi Kapan. Tüm pisliklerin kaynağı. Kaçak dövüşlerin ev sahibi. Asi'nin evi. Tüm hayatı. Yaşama şansı. Ne kadar şanssa artık. Yeraltı dünyasının yenilmez asi kızı. Taki o geceye kadar. Bir kaç saatte tüm hayatını değiştirecek bir maç. Kazanmak mı? Kaybetmek mi? *** "Geçmişinden kurtulabilir misin? Ağzımdan dökülen kelimelerle beraber gözlerimi açıp bedenimi çevirdim. Suratıma bakarak bir kaç saniye düşündü. Yüzünde bir pişmanlık sezmiştim. Derin bir soluk alıp bıraktı. "Kurtulmak istesek bile kurtulamayız. Bizler geçmişimizle var olur ve geleceğimizlede var olmaya devam ederiz. Gözlerini üzerime dikip konuşmuştu. Konuşurken söylediklerinin doğruluğuyla canım sıkılmıştı. Evet geçmişten kurtulamazdık ama ne bilim işte başkasından ağzından bu sözleri duymak... Yine sessizliğime gömülmek amaçlı araziyi seyredip parmaklarımla oynamaya başlamıştım. Bu sefer o konuşmuştu "Peki pişmanlıklarımız?

Hayatta her şey istediğimiz gibi gitmiyor, kabul. Peki ya yeterince istemiyorsak? Nilperi bitkisel hayata girdiğinden bu yana kendine gelemeyen Ali, evden çıktığı ilk gün bambaşka bir dünyada bulur kendisini. Nilperi'nin zayıflama hikayesinden ilham almasıyla kendisine bir denek bulan Ali aslında ruhen motive olmaya ve iyileşmeye başlıyordur. Ateş bitmeyen enerjisi ile yaşadığı şokun üstesinden gelirken yeni bir macera herkesi şaşkına çevirecektir. Şimdi, hazır mıyız? Nilperi ne kadar güçlü olduğunu iyileşerek gösterebilecek mi? Ya da pes edip eski hikayenin baş rolü olarak mı kalacak? Belkide her şey eskisinden çok daha güzel olacaktır, tabi yeterince inanıyorsak.

Mizah#1 04/03/18 "Tamız hocam." Buğra arka sıradan anırdığında kafamı hızla hırkamdan kaldırdım. "Aaaaa ilk okul günü hatta ilk saati uyunmaz ama." Bartu geçen seneki gibi arkamda oturmuştu. "Sus sıçarım." "Hocam ödev vardı." Gamzenin sesiyle herkesin ona dönmesi bir oldu. "Yaktın beni Gamze." Ata ağlak bir ses tonda konuştu. "Haklısın kızım. Evet açın ödevlerinizi." &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&& Bir sınıf düşünün ruhen yok. Her sabah okula giden bedenleri ama sıcacık yataklarında kalan akılları. Daha üçüncü aydaydık ama ben bu pis okulun pis tuvaletlerinde ağlıyordum. "Dayanamıyorum artık bu entrikalara, suçlamalara, yalanlara. Gücüm kalmadı." Kızlar tuvaletinin kapısından gelen sesle o tarafa döndük. "Kim benim minik kobramı ağlattı bakiyim. Onun ağzını yırtıp içine sıçarım." Serdar gay gibi içeri koştuğunda içimde tuttuğum şeyle gülmek isterken daha çok ağlamaya başlamıştım. "Ay ben gelince bu daha çok ağlamaya başladı. Kız ne oldu rimelim mi akmış." Beni güldürmek için söylediği şeylere istesemde gülemiyordum. "Yani anlamadım fermuarım da açık kalmamış korkmuş olamaz." Kızların hepsi yüzünü buruştururken benim yüzümdeki gülümsemeyle o da yüzünü buruşturdu. "Yani o kadar şey yaptım eğer bu seni güldürüyorsa +9 fesatsın." Kafasını yazık anlamında sallayarak tuvaletten çıkarken içeri giren kişiye ne ben ne de kızlar tepki veremeyecek kadar şaşkın bakmıştık. "Bunca olan şeyden sonra burda gelip ağlayabiliyorsan ya ben yanlış anlıyorum ya da sen çok iyi rol yapıyorsun." Arkadan gelen sesle hepimiz o tarafa döndük. "Ya da sen hemen burdan siktirip gidiyorsun." Kapak tasarımı için @LizardDesign 'ye çok teşekkürler.

Bir insan düşününki pazartesinden nefret etsin ve bu uğursa canını dişine takıp herkese hayatı zindan etsin. Düşünmeye devam ediyorsunuz değil mi? Güzel bu kişi girdiği iddianın sonuncunda "Seninle özel dakikalar geçirmek istiyorum" yılışık birinin Doğum gününe gitmek zorunda kalsın ve gittiği Doğum gününde elbisesinin yırtılması sonrasında yaşanılan bir dizi felaket yüzünden kırdığı bir vazo yüzünden lanetlenip pazartesi gününe hapis edilip lanetlensin. Şimdi herşeyi anladıysanız artık tanışabiliriz: Ben Aydan. İçine düştüğüm bu laneti kurabilmem için önümde sadece yedi gün var ve benim bunu nasıl yapacağım hakkında bir fikrim yok! Beni lanetleyen o cadıyı elime geçirirsem ortadan kendisini ortadan ikiye ayıracağımın garantisini veriyorum. Bunları neden mi anlatıyorum? Çünkü birilerinin bunları bilmesi gerekiyor!

" Baba yine bir intihar vakası." dedi karşısında duran kendisinden genç adama karşı. Adam bir anda sinirle bastonuyla yere sert bir şekilde vurdu. Bu adamın emri olmadan kim intihar ederdi ? İntihar sayısı gittikce artıyordu.İnsanları hayvan avlar gibi avlayan adam nedense bu olayda sinirleniyordu. Bu sinir nedendi ? İnsanları zevk için bile öldürüyordu. Belki de onların canını kendisi alamadığı içindi bu sinir . "Hemen arabayı hazırlat! Bir gidip görelim bakalım " dedi ölüm sessizliğinde ki sesiyle. Emri alan adam hemen odadan çıktı. Kapıyı kapatır kapatmaz derin bir nefes aldı . Bu adam gerçekten korkunçtu... Karşısında duran sisli havaya baktı adam. Havayı derince içine çekti.Sonra kafasını aşağı indirdi ve parçalanmış cesetlere baktı. Gülümsedi. Salaklar ölmek için kendisine gelmeliydiler . Ne diye bu uçurumdan atladılar ki ? "Ölecek kadar hayattan kopmuş olamazlar.Ben boşuna demiyorum 'Bunlar gerksiz hayvanlar ' diye " dedi tiksinerek aşağıda duran cesetlere karşı. Yanındaki adam bir şey söylemek istiyordu ama korkuyordu. Düşündü...Bu adam hiç kimseyi sebepsiz yere öldürmez . Söylese nolurdu ki ? Ağzını açtı söyleyecekti ki yine kapattı .Ahh! bu yanında duran ecel gibi adam gerçekten korkunçtu. Ecel gibi duran adam anlamış olacak ki güldü. Korkak! dedi içinden. " Söyle " dedi parmağındaki ejderha şeklindeki yüzüğüne bakarken "Efendim ama siz de onları öldürüyorsunuz sonuçta . Ken- " " Benim ismim HADES . Birisinin onları avlaması gerek . Ve o avlayan kişi de benim, bir başkası değil." dedi şeytani gülümsemesiyle.

''Bön bön çocuğu izleyeceğine yemeğini ye.'' ''Seni mi izlememi tercih ederdin?'' iğnelemem ona koymamış olacak ki, çapkınca sırıttı. ''Kusura bakma, çilli. Tipim değilsin.'' ''Bana diyene bak! Seni gidi aptal çam yarması!'' Sandalyesinden kalkmadan önce son kez bana bakıp göz kırptı. ''Dikkat et de, çam yarması seni ezmesin, çilli.'' Devam kitabı Bir İçim Su'dur.

Hayatı sırandandı. Ta ki yan eve birileri taşınana kadar...