"Ateşle oynuyorsun Madie." "Yanalım o zaman Bay Styles." × × × × harry styles fanfic*

**77:Sabah sabah kahvaltıdan önce böyle olabilirdik. **77: Fotoğraf **77:Kaçıp gittiğimiz dağ evimiz olsaydı, evin içinde böyle dolaşırdık. **77:Fotoğraf **77:Asansörde seni sinirlendirip beni böyle taşımanı sağlardım. **77:Fotoğraf **77:Mafya olsaydın silahlanıp çatışmalara giderdik. **77: Fotoğraf **77:Senin gömleğini giyinip sabah sporunu yaparken kaslarını yiyecekmiş gibi seni izleyebilirdim. **77:Fotoğraf **77:Bana atış yapmayı öğretebilirdin. **77: Fotoğraf **77:Motorumuzu yolda durdurup seni öpebilirdim. **77:Fotoğraf (Yn: Yetişkin içerik barındırır. Lütfen bunu bilerek okuyun hikayeyi. Sonradan ileri geri yorumlar yapmayın.)

Alt dudağımı dişlerken bana uzandı ve omuzlarımdan sert bir şekilde tutup yatağa atarken çığlığı bastım ama üzerime abanması ve bana iltifatlar yağdırırken her an öpmesi... "Çok güzelsin." "Siktir...seni hiç durmadan sabaha kadar sikeceğim..." -*- Hafif çıkmış sakallı çenesi ile şortumun belini daha da aşağıya çekiştirdiğinde oramın üzerine öpücük kondurması ile ''Ahh...'' diyerek inlemem ile utanırken ''dur!'' demiştim sonunda... Hem ileri gitmesini istiyor gibiydim. Tanrım, oramı açmasını ve daha da aşağıya inip öpmesini ister gibiydim! Ne oluyordu? Neden böyle bir hisse kapılmıştım? -*- Tek doğru için onca yanlışı görmezden geldiğimiz bu dünya da hayalkırıklıklarıyla dolu geçmişimiz bir ip gibi gelecek günlerin boynuna dolanıyor. Her ne kadar kurtulmaya çalışıp daha beter şeyler yapsak da ruhumuzun aydınlanmasına fırsat vermiyoruz bir türlü. Gelecek günlerim boynuna dolanan bu ip bizi sıkıca sararak doğru limanı bulmamıza izin vermiyor. Attığımız her adımda gerçekler bir tokat gibi yüzümüze çarpıyor ve bir toz tanesi kadar olan özgüven denen şeyi altüst ediyor. °~°~°~°°~°~° BİR KADIN GELDİ, CENNETİN ARZUSUNDA CEHENNEMİ YAŞATTI... -•- 🖋31.07.2019 🕟19.09

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Neden mi 5 Kız Bin Bela? Çünkü gülmeye, saçmalamaya ihtiyacımız var. Biz kızların en çok ihtiyaç duyduğu şey bu. Saçmalayan, eğlenen, aşık olan bu kızları okumak istiyorsanız durmayın. Başlayın şimdi. Bu kitapta kendinizden bir şeyler bulabilirseniz ne mutlu bana. Çünkü ben bu kitaba ruhumu ve arkadaşlarıma olan sevgimi kattım. ... Arkadaşlar ben bu kitabı yazmaya başladığımda 12 yaşındaydım ve kitabı kendi arkadaş grubumdan esinlenerek yazmıştım. O grup dağıldı ve hiçbiriyle görüşmüyorum. Şu an kitaba devam edemiyorum belki bir gün devam ederim fakat artık yazdıklarım sadece küçük bir kızın hayal dünyasından başka bir şeyi çağrıştırmıyor bana. Belki başka bir kurgumda tekrar buluşuruz. Sizleri çok seviyorum zor zamanlarımda hep sizin varlığınız destek olmuştu bana. Başka bir kitabımda bir gün tekrar buluşmak dileğiyle... Başlangıç: 01.07.2018

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."