Viola Lewis to nastolatka jak każda inna. Jej życie dzieli się pomiędzy szkołę, czas spędzany z rodziną oraz jej chłopaka Josha. Problem pojawia się wraz z przeprowadzeniem się na spokojne przedmieścia nowych sąsiadów, a w szczególności jednego z nich - Doriana Hendersona. ✔ wulgaryzmy ✔ sceny erotyczne ✔ sceny 16+ Uwaga: Ta historia jest pierwszą częścią serii opowiadań, do której na chwilę obecną należy również część druga "I don't need a boyfriend anyway". Okładka: @psychopaths_sister

Charlotte Drauffen to atrakcyjna i seksowna wampirzyca, która wydaje się być pogodzona ze swoją nietypową naturą. Problemy zaczynają się dopiero wtedy, gdy zostaje wplątana w prawdziwie szatański plan wymyślony przez przywódczynię jej klanu. No bo, co dobrego może wyniknąć z połączenia niesfornej i pewnej siebie wampirzycy ze skrytym oraz małomównym wilkołakiem, który w dodatku jest łowcą? Jednak udawanie na zabój zakochanej w wilkołaku to nie największy problem, z jakim Charlotte zmierzy się tego lata - machina prawdy ruszyła i nikt już nie może jej powstrzymać...

Ona - 16 letnią dhampirka cicha, spokojna, mądra, miła no chyba że ja ktoś mocno wkurwi to potrafi być wredna suką. On - arogancki, agresywny, zaborczy 18 letni książę wampirów. Zawsze dostaje czego chce. Może mieć każdą na każde zawołanie. Tylko ona się mu sprzeciwia. Czy tych dwoje połączy coś niezwykłego? Czy zwykła dhampirka i arogancki książę są sobie przeznaczeni?

Dziewczyna- Hope zawsze była nieśmiała. Wyśmiewana oraz odpychana przez ludzi, nie miała cudownego życia. Gdy przeprowadza się do nowego miasta kolejny raz staje się pośmiewiskiem. Więc co się stało, że największy przystojniak ze szkoły się nią zainteresował? KSIĄŻKA 'GIVE ME HOPE' AUTORSTWA ADRIANNY ŚMIAŁEK DO KUPIENIA W NAJLEPSZYCH KSIĘGARNIACH JUŻ 29 LIPCA! Najwyższe notowania: 1 miejsce dla nastolatków. Wszystkie prawa zastrzeżone.

- w co ty ze mną grasz? - przecież i tak nie grasz w moje gry - nie, nie gram - tylko jest jeden mały problem, odkąd cię poznałem nie grałem z tobą w żadną grę

Susanne Evans-z pozoru grzeczna dziewczyna.No właśnie z pozoru.Do grzecznej to jej dużo brakuje.Jest przeciętną siedemnastolatką,która czerpie z życia jak najwięcej.Prawie nie wyróżnia się z tłumu,no właśnie prawie.Dobra!Każdy zwraca na nią uwagę.A to wszystko zawdziecza swoim pięknym,długim i rudym włosom.Mówi to co myśli i nie obchodzi ja cudze zdanie.Uwielbia uprawiać sport i grac w nożną. Niall Horan-chłopak o niebieskich oczach,które hipnotyzują każdego kto w nie spojrzy.Ten uśmiech na który leci połowa dziewczyn ze szkoły.Chłopak lubi wypić i nie za bardzo przestrzega prawa.Od niepamiętnych czasów jest kapitanem drużyny piłkarskiej w swojej szkole.Dziewczyny traktuje jak zabawki.Nie wierzy w prawdziwą miłość i te inne bzdety. Czy kiedy Susanne spotka się z Niallem coś między nimi zaiskrzy?Czy może staną się największymi wrogami?

"Czułam, że coś jest na rzeczy. Isaac miał jakąś tajemnicę, był taki... niezrozumiały, a ja miałam wrażenie, że coś przede mną ukrywają. - On po prostu jest... trudno mi to wytłumaczyć Nao, po prostu znam go. Chociaż raz posłuchaj mnie i proszę cię nie zbliżaj się do niego. Najlepiej... unikaj i uważaj. On jest jednym z tych chłopaków, przed którymi próbuję cię obronić... " !Opowiadanie (aktualnie rozdziały 30-40) jest w trakcie korekty pod względem ortograficznym oraz interpunkcyjnym. Fabuła nie ulega zmianie!

17-letnia Elisabeth nigdy nie sądziła, że tak potoczy się jej życie. Przez pewne wydarzenia z przeszłości, nie była w stanie zaufać żadnemu chłopakowi. Dlaczego wszystko, co do tej pory udało jej się poukładać zmienia się, kiedy poznaje Lucasa? W dodatku do miasta zawita ktoś, kogo bardzo długo nie widziała. Jak potoczą się losy Elisabeth? Czy odnajdzie w sobie odwagę, by powiedzieć "tak" miłości? Czy przełamie się i wybaczy komuś, kto tak bardzo ją w przeszłości zranił? #7 in Romans - 14.04.2016

Chłopak stał teraz w odległości kilku metrów ode mnie i mierzył mnie wzrokiem. Było to dość krępujące. - Jak się nazywasz?- rzucił szybko. Nie byłam pewna czy mogę powiedzieć to chłopakowi, którego jak się dowiedziałam, policja szukała od dawna. - Nie zabijesz mnie?- dopiero po chwili dotarło do mnie co właśnie powiedziałam. Chłopak zaśmiał się. - Powiedzmy, że nie mam tego w planach. - Clary Foster- powiedziałam. - Dzięki- podniosłam brew do góry. - Pomogłam ci w czymś? - Nawet nie wiesz jak bardzo, złotko- zdążył tylko powiedzieć, bo chwilę później stanęło przy nim kilku policjantów. *Poruszany jest temat zaburzeń odżywiania (nie jako główny wątek, ale jednak) jeśli Cię to denerwuję (tak samo jak mnie) to nie czytaj, bo komentarze pod rozdziałami, że to denerwujące = nic nie zmieni koledzy i koleżanki :)))* aha to nie ma nic wspólnego z Dreadful XDXDXD błagam, to nawet nie jest podobne, więc pls