Vals - Yüzyılın Balosu isimli kitabın devamıdır. "Bin küsür yaşında olabilirim ve tahtım gasp altında olabilir. Şimdiye kadar hakkım olan iktidar için yaşadığımı düşünüyordum." Dedi Damon. Harelerindeki ışık titreşiyor, renkler dalgalanıyor ve sıcak cezbedici nefesi dudaklarıma çarparken gözlerini gözlerimden bir an olsun çekmiyordu. Baş parmağı dudaklarımın üzerinde gezinirken yutkundu. "Var oluş amacımın, hükmetmek ve ırkları yeniden birleştirmek olduğunu sanıyordum." Dudaklarıma eğilirken o son kelimeleri nefesini tenime üfleyerek söylerken gözlerim kapandı. "Yanılmışım. Var oluşumun tek amacı, seni bulmak ve senin olmak içinmiş..."

Not: Kitap artı on sekiz unsurlar barındırmaktadır. "Seni bekliyor muşum!" Boynundaki sert çıkıklık inip kalktı. Yüzümü kaldırıp gecenin karanlığını varlığına giymiş gözlerine baktım, dipsiz bir kuyuya düşmüşcesine bedenimin üzerindeki hükmünü kaybetmiştim o gözlere bakmakla. Sıcak nefesi yüzümü yakarken başımın arkasına uzanan ellerinin baş parmakları yanaklarımda geziyordu. Tutuşu sıkılaştı, gözlerimi gözlerinden ayırmamı istemiyordu. "Aslında hep seni bekliyormuşum." Sesi ılık ve sessiz bir rüzgar gibi dudaklarımda gezdiğinde iç çektim. Kokusu yeniden zihnime işledi kalbimde derinlerdeki bir yeri yaktı ve o acı gözlerimden yaş olup süzüldü. Başparmaklarının ıslanmasıyla kavisli sert kaşları çatıldı. "Şimdi seni buldum ve adıma yemin olsun ben Pars Tuna, son nefesimi bile dudaklarına vereceğim." Ve dudakları o sahiplenici talepkarlığı ile benimkilere kapandığında tüm evrende sadece ikimiz vardık. '''Pars karanlık bir dünyanın sözü geçen lideridir. Namı diğer köprü kralıyken hayattan aşka dair bir beklentisi yoktur. Yakın zamanda sevdiği kadın tarafından terk edildiğinde yalnızlığa yemin etmişken şifalı bir çift elin ruhundaki tüm yaraları sarıp onun tüm hayatı olacağından habersizdir... '''

Revize edilip KİTAP OLDU... NOT: Kitapta artı on sekiz unsurlar mevcuttur. Gece ve ayın birbirlerine ait olduklarını düşünürdüm. Ta ki gecenin amacının ayı yutmak olduğunu fark edene dek! Kim derdi ki gece aslında ona ışık veren aya düşman! Birimiz karanlığın diğerimiz de aydınlığın varisiydik. Onun görevinin beni yok etmek olduğunu öğrenene kadar hayatımı çoktan ellerine teslim etmiştim, asıl amacını öğrendiğimdeyse, artık sadece hayatım değil ruhum da onun ellerinin arasındaydı. Ben bir arafta değildim. Araf demek cenneti de bir ihtimal kılmak demekti çünkü. Ben cehennemdeydim ve cehennemin en görkemli gardiyanı ile bir kumar oynuyorduk ve ikimizde biliyorduk! İkimizden birinin bu oyunu kazanması imkansız! Öyleyse bahisler açılsın, kalpler ortaya silahlar hemen yanına konulsun... Şimdi şeytanlarla dans zamanı...

Vicdan ve Nefsin mücadelesi. "Nefsin seni yakıp kavurmadan vicdanını dinle" dedi hayatın kirine bulaşmamış sesiyle. Deva, bir aşkın doğurabileceği en sancalı doğuma gebeydi. Bir yanı savrulup giderken diğer yanı onu çekip kurtarmaya çalışıyordu. Korku ile umudun arasında sıkışıp kalan çaresiz bir ruhtu. Her gece günahlarınızın kapınızı çaldığını düşünün. Buna rağmen o günahları işlemeyi bırakmadığınızı...

"Benim topraklarımda ölmek için özel bir nedene gerek yok." Mihra Elnurova, Türkiye'nin güneyinde yer alan, ufak bir Türkmen ülkesi olan Karahan'da yaşamaktadır. Sıcacık bir ailede büyüyen Mihra, hayatın sert ve acımasız yüzüyle henüz tanışmamıştır. Ta ki ülkesinde baş gösteren iç savaşa kadar. Ülkenin çeşitli bölgelerinden ayaklanma, silahlanma haberleri gelirken hiçbir sorun olmadığına inanarak yaşayan genç kız, bir sabah bulundukları kasabaya ülkesini ve kendi topraklarını korumak için Türkiye'den askerlerin gönderildiğini öğrenir. Bu askerlerin arasında hayatının aşkının da olacağından bihaberdir. Yağmurlu bir günde şarkı söyleyip kendi kendine eğlenirken çitlerin arkasından kendini izleyen Türk askeri Yusuf Agâh Demiral'ı görünce Mihra'nın kalbi o zamana dek hiç atmadığı kadar kuvvetli atmaya başlar.

GoHills Yayınevi, 2016 yılının Ağustos ayında kurulan genç ve dinamik bir yayınevidir. Genç yazarları keşfetmek ve onlara bir şans verme amacıyla kurulan yayınevi bir süre sonra amacından sapar ve kendini bir entrika yumağının içinde bulur. 🥇Bu hikayede geçen kişiler, kurumlar ve olaylar tamamen gerçektir. Sadece isimleri değiştirilmiştir. Eh, bir tutam da abartı katılmıştır. 🥈GHY, absürt komedi örneği taşımaktadır. 🥉"Çok saçma" diye düşüneceğiniz kısımlar büyük ihtimalle, "gerçekten" yaşanmış olaylara dayanacaktır. Bir zombi olmamakla beraber, beyninizi yiyeceğimizden eminiz.

(BİR SÜRELİĞİNE ASKIDA) ×͜× "Ne zaman öleceğini bilseydin ne yapardın?" ✘✘ Eğer mesajların bir anlam içerseydi, bir daha silme şansın olur muydu? ✘✘ Bu hikayede baş karakter yok! Bu hikayenin bir kahramanı olmayacak! Hikaye sonsuza kadar mutlu bitmeyecek! Sadece telefon ve sana gelen bir mesaj olacak. Mesajda ise senin öleceğin tarih yazıyor. Bir daha soruyorum. Ne zaman öleceğini bilseydin ne yapardın? ➡️ İlk yayımlanma tarihi: 16 Temmuz 2017

Ateşin Oğlu Hikayesinin devam kitabıdır. Hikayeyi ve karakterleri anlayabilmek için, önce, onu okumanız gerekmektedir. Tanıtım: Her ateş bir gün söner; külleri yeniden doğacağı günü bekler. Eylül Avcı karanlık bir gecede Aras Karahanlı'yla karşılaştığında hayatının ortasına bir bombanın düştüğünü hissetmişti. Ancak o bomba patladığı zaman duyulacak tek şeyin birbirleri için atan kalplerinin sesi olacağını düşünememişti. Lakin yaşadıkları dünyanın karanlığında bu sesi bastırmaya çalışan kötülükler gizliydi; silah, kan, kirli eller, içinden vicdanın sökülüp çıkarıldığı yürekler... Ateş sönüp küle evrildi, sönmüş bir yangının emaresi olan küller ise kızgın bir lavın iziydi. Peki bu Lav, kanla karışık yağmurlara, güç fırtınalara rağmen coşup yükselebilecek miydi?

Tüm renklerinle benim siyahıma karışır mısın? Aras Karahanlı, bir kalp taşıdığını Eylül'ün hayatına girmesiyle hatırlamıştı. Ona bu soruyu sorarken ne intikam ne düşmanları ne de içinde bulunduğu hayat umurundaydı. Bildiği tek şey, tüm ömrünü Eylül'le beraber geçirmek istediği ve onu diğer her şeyden koruyacağıydı. Yüreği henüz yeni tomurcuklanmış bir gül kadar küçük ve naif olan Eylül'se, çoktan kaptırmıştı kendini Aras'ın karanlık dünyasına. Tek istediği, her koşulda, şartlar ne olursa olsun Aras'la beraber olmaktı. Fakat hayat, kusursuz değildi. Ödenmesi gereken bedeller, alınması gereken bir intikam ve baş edilmesi gereken azılı düşmanlar vardı. Sevgi tüm zorlukların üstesinden gelebilir miydi? Peki, renkler siyahı değiştirebilir miydi? Yoksa siyah, tüm renkleri kendine mi hapsederdi?

#Gençkurgu da 1. - 07.03.2017 Ölüm; dört harf, iki hece, içinde sayısız anlam ve acı besleyen, ne zaman, nerede, nasıl geleceği belli olmayan bir olay. Küçük yaşta gözlerinin önünde ailesi katledilen ve bu nedenle hayata siyah bakan Aras Karahanlı ile, çocukken annesini kaybeden ve babası tarafından terk edilen Eylül Avcı'nın yolları bir gece tesadüfen kesiştiğinde, ikisi de başlarına geleceklerden bihaberdi. Aşk, bazen hiç ummadık bir zamanda, olmayacak kişiyle doğar ve bütünleşir. Peki, ölümle bu kadar erken yaşta tanışmış iki genç insanın nasır tutmuş kalpleri, birbirine bağlanabilir mi?