"Gökyüzündeki milyonlarca yıldızdan yeryüzündeki sadece on tanesiyiz."

Bilim Kurgu #1 Tenlerinde duyguların işaretlerini taşıyan Okuyucular, zorda kaldıklarında insanlara dokunarak duygusal yoğunluklarını azaltabilen varlıklardır. Peki ya Okuyucular kilitlendiğinde, onlara yardım edecek olan kimlerdir? Rüzgar ve Yekta düştükleri ümitsizlik çukurundan onları bir Kilitkıranın kurtaracağına inanmış ve dünyaya gelen son Kilitkıranı aramaya koyulmuşlardır. Amansız arayışlarında ümitsizliğe düşmeye başalamışken, organizasyonun dışarıya açılan kapısı olan Özbey Üniversitesi, Rüzgar'ın Güneş'i keşfetmesine neden olmuştur. Her şeyden habersiz olan Güneş tanımadığı bir adam tarafından kaçırılmış, işlevinden habersiz olduğu bir dizi teste sokulmuştur. Peki, Güneş'in kararı ne olacaktır. Kuyu misali derin siyahi gözlerde kaybolmak mı, neşe kaynağı olan buz mavisine tutulmak mı? Acemisi olduğu bu keşmekeşten, yolunu kaybetmeden çıkabilecek midir? Güneş insanlar için bu denli aydınlatıcı olduğunu hiç fark etmemişti. Zorla getirildiği bu yerde kendinin bile bilmediği yeteneklerinin olduğunu öğreniyordu. Peki cevap neydi: Kalmak mı, gitmek mi; yardım etmek mi, kaçmak mı? En derin yaralarımızı ruhumuzdan almaz mıyız? Serinin 1.Kitabı Sonun Başlangıcı ve 2.Kitap Gün Doğumu tamamlanmıştır. Her ikisi de Ruh Okuyucular başlığı altında yayınlanmaktadır. Telif belgeleri sahiplen.com üzerinden alınmıştır. Tüm hakları saklıdır. Esinlenme durumunda yasal haklara başvurulacaktır.

Siz hiç kendinizi bir yaprak gibi hissettiniz mi? Gözlerimi kapatıp o gün olanları her hatırladığımda aynı hissi yaşıyorum. Rüzgârda iradem dışında savrulan bir yaprak gibiydim. Uzun süre boyunca sonunu hiç göremeden ve ne olacağını hiç bilemeden, hayatım yön değiştirip durdu. Sonra bir nehre düştüm ve yaşamım, o coşkun akışın yön vermesiyle devam etti. Yine seçimim dışında bir yolculuğa devam ediyordum ama en azından gittiğim yön belliydi. Akıntıyı karşı koyma isteğim ise cidden komikti. Bir yaprağın koskoca nehir karşısındaki şansı nedir ki? Belki de benim hayatla ilgili, herkesin kendi hayatında dönüm noktası dediği ilahî mesajım bu zor yolla gelmişti. Mesaj... Evet, her şey bir mesajla başlamıştı zaten. O gün gelen ve aptal bir gençlik heyecanıyla ardını hiç sorgulamadan cevapladığım bir mesaj... Kadir, kız arkadaşından gelen mesaj üzerine onun istediği yere gider ancak içine çekildiği şey beklediği gibi romantik bir buluşma olmayacaktır. Çünkü gittiği yerde onu bekleyen kişi sevgilisi değil Aslı'dır. Herkesin Deli Kız diye bildiği Aslı...

Siz hiç suç işlemek zorunda kaldınız mı? sizi buna mecbur eden biri yada birileri oldu mu? olmadıysa şanslısınız ,çünkü ortalıkta gördüğünüz ve görünce belkide insanın dizlerini hatta yüreğini titreten bazı kaba saba görünümlü adamlar vardır kimileri kabadayı der kimileri de mafya , aslında o görmüş olduğunuz insanların bazıları da o görünüme bürünmek istememiş ve hatta hayal bile etmemişlerdir yani anlayacağınız onları bu duruma bazen şartlar iter yapmış olduğu gayrı resmi işleri zoraki yaparlar, yaşamak için yapmak zorunda kalırlar.

PERVANENİN IŞIĞA TUTULDUĞU GİBİ UMARSIZCA TUTULUP KALMIŞ OLANLARA... *** "... töre, adet, gelenek, anane diyerek en az değerin sevgiye, en çok değerin el aleme verildiği o kalıplarla yaşadıkları içindi. Bu kalıplar öyle güçlüydü ki ona uymak istemeyeni yıkıp geçiyor, yok ediyordu. Uyanı ise daha çok ezip silikleştiriyor, zamanla kendine katıyordu."