მელოდრამა , მისტიკა , დრამა. პერსონაჟები - სუჰო, ისა. „სიცარიელე სუფევს დიდი სახლის კედლებს შორის - მან ყველაფერი შთანთქა! თითქოს ნივთებმაც დაკარგეს ფერი , თითქოს განაცფრისდა აწმყო და წყვდიადში მოექცა მომავალი. მხოლოდ ჩვენი მოგონებები დარჩა უცვლელი, მხოლოდ ისინი მითბობენ გულს და იძულებულს მხდიან ვარსებობდე. მაგრამ...
she dreads to get to school because of one name. ; high school au, tsundere!taehyung lmao » under edit » #4 in fanfiction on 171222
როცა არ იცი სიტყვები სად წაიღო უბრალოდ იღებ ფანქარს და გადაგაქვს თეთრზე შავად. გულიდან იღებ ყველაფერს რისი თქმაც და არ თქმაც გინდა...
"ძალიან ძნელია დაშორდე იმას, ვინც მთელი გულით, მთელი არსებით გიყვარს, როცა ცრემლები წააგავს წვიმას, ტირი და ამბობ, მე მაინც მიყვარს!"
როდესაც გადაწყვეტილება და სურვილები ურთიერთსაპირისპიროა.როდესაც უშვებ, ეგუები უიმისობას და რკინის ლედად ყალიბდები.ხდები ცივი,ტირანი და ზოგისთვის შიშის მომგვრელიც.როდესაც ყველაფერი ისე არ არის როგორც უნდა იყო,მხოლოდ სიყვარულის ძალას შეუძლია უცნაური "კუბიდონის" დახმარებით ყველაფერი თავის ადგილზე დააბრუნოს.
შობის ღამეს, მაშინ, როცა უკვე ყველა იმედი და ოცნება განადგურებულია,"ვარსკვლავი ეცემა" და ცხოვრების რიტმულობას აყოლილი მარიამის ცხოვრება წამში თავდაყირა დგება. ერთ მხარეს მისი ოჯახი და მომავალი ქმარია,მეორე მხარეს კი ის ვინც ძალიან უყვარს.
"ციდან ეშვება ფარდა ვარსკვლავთა, და ისადგურებს სრული სიჩუმე, ხეებზე წყდება სუნთქვა ფოთოლთა, ბაღში მგოსანი ტოტზე იყუჩებს."
როცა სამართლიანობისთვის ბრძოლა მხოლოდ უფსკრულისკენ მიგაქანებს.როცა ხასიათი ისეთი მძიმეა რთულია გაგიგონ და შენს სულში ჩაიხედონ.სწორედ მაშინ იწყება დაუსრულებელი პრობლემები. "გიყვარდეს თავად პრობლემა"-ეს კი ყველაზე დიდი პრობლემაა.
ცხოვრება უაზროა, როცა არ გაქვს მიზანი. შეიძლება ეს მიზანი უბრალოდ წარმატება იყოს, ან შეიძლება იყოს სიყვარული. არარსებული სიყვარული, რომელზეც ოცნებობ. ოცნება კი სამუდამოდ ოცნებად დარჩება, თუ არ იზრუნებ მის რეალურად ქცევაზე...
ისტორია მდიდარ გოგოზე რომელსაც დაეღუპა დედა და მას მერე მამამისი მას ყურადღებას არ აქცევს და ამის გამო გოგონა მიდის არასწორი გზით: ალკოჰოლი,ნარკოტიკები,სექსი ა.შ იგი მიდის სახლიდან რადგას სურს მამამისის განადგურება და ამაში მას მიეხმარებიან განგსტერები.
"სიყვარული ჩემი ოცნება იყო, რომელიც მაშინ ამიხდა, როცა ერთმანეთს შევვხვდით"
ის გავდა პიტერ პენს, ნევერლენდიდან... "-არ დარჩები შუა ღამემდე? -არ მთხოვო -გთხოვ" მისთვის უნდა დამეჯერებინა, არ უნდა მეთხოვა და საერთოდ არ უნდა მეკითხა.
