Adam gitti bir gece yarısı.. Ve sabahında, denizin dibinde ölü bulundu deniz kızı..

İçi ağlarken, dışından gülmeyi becerebilen bir insandır asıl yalnız olan... *** Çevresinde bir sürü insan olmasına rağmen yalnız hissediyordu kendini. İnsanların o sahte ve yapmacık gülüşleri sinirine dokunuyordu. Fakat o yinede bunu belli etmiyor, susuyordu. Çünkü ona göre '' Susmak! '' en iyi çareydi. BİR ERKEĞİN GÜNLÜĞÜNDEN!

Hayaller kurardı... Sonra onları birer basit kuleymiş gibi yıkarlardı ! Geriye sadece enkaz ve altında kalan kızıl düşlü bir kadın . O hep gitmesi gereken yere erken gider , olması gereken yerde erkenden olurdu . Ama beklenen ya gelmez ya da geç gelirdi . Ona her şey geç gelirdi. Oda sigarasını yakar ve giderdi ! Yana yana giderdi ! Hiçbirşeyi de unutmazdı kızıl düşlü kadın ! Her gün hatırlayarak kabuk tutmayan yarasını kanatan kadındı . " Ve çok seven kadınlar sevilmezdi azizim ! Sevmek dediğimde basit birşey değil ! Ben ruhumuda , ömrümüde benim olmayana adadım."